Кога дел од душата е исполнет со страст, лекот за страста лежи во неговата замена со друг дел, наречен добродетел.
Третманот на страстите не се состои во исчезнување на постоечката страст, туку во нејзино заменување, за да не остане делот од душата празен.
На пример, некој има страст за кражба и во одреден момент престанува да краде.
Оваа не е лек за страста на кражбата, туку престанок на делото.
И ако некој само го прекине чинот, постои ризик од рецидив. Тоа претставува голем ризик, бидејќи не е преземен никаков третман.
Лекот за страста ќе започне кога човекот ќе престане да краде и ќе почне да ја негува доблеста на милосрдието.
И кога ќе ја стекне добродетелта на милосрдие, оваа добродетел ќе го спречи повторно да краде.
Љубовта кон милосрдието ќе го натера човекот да ја мрази кражбата. Не можеме да се ослободиме од ниедна страст освен ако не ја мразиме.
         Сите човечки страсти се опфатени во 3 причини:
а) задоволства на телото
б) гнев на душата и
в) себичноста на душата.
         Бог понекогаш ги казнува невините за виновните да бидат двојно казнети. На овој начин, многу мали деца се мачени без никаква вина, за виновните родители да бидат казнети за нивното непокајание.
И родителите мора да се покаат, за да може нивното мало дете да се поправи. Бог им кажува дека тие дале право на нивното дете да страда.

Старец Ефрем од скитот на Свети Андреј

Православни Духовни поуки од Светите Старци