06.12.2010 год.

(понеделник)

 КОН СОВЛАДУВАЊЕ НА НОВО-ЗАВЕТНИОТ ПРЕДИЗВИК

Со почетокот на Божикниот пост, да го започнеме заедно и подвигот на читање на Новиот Завет, следејќи го 40 дневниот распоред.

9-ден

 ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД МАРКО

9 ден: Марко 13-16
13 | 14 | 15 | 16

Глава  13

    1 И кога излегуваше од Храмот, еден од Неговите ученици Му рече: „Учителе! Гледај - какви камења и каква зграда!”

  2 А Исус му рече: „Ги гледаш ли овие големи згради? Нема да остане камен на камен, што не ќе биде разурнат.

  3 И кога седеше на Маслиновата Гора, спроти Храмот, Петар и Јаков и Јован и Андреј Го прашаа насамо:

  4 ”Кажи ни кога ќе биде тоа, и каков е знакот, кога сè тоа ќе се исполни?”

  5 А Исус почна да им зборува: „Пазете се, некој да не ве измами!

  6 Мнозина ќе дојдат во Мое име и ќе речат: ‘Јас Сум’ - и ќе измамат мнозина.

  7 Кога ќе чуете за војни и гласови за војни, не плашете се! Зашто тоа треба да биде, но уште не е свршеток;

  8 зашто ќе се крене народ против народ и царство против царство; ќе има земјотреси по разни места; ќе има глад. Тоа е почеток на страдањата.”

  9 ”Но вие, чувајте се! Ќе ве предаваат на судовите и ќе ве бијат по синагогите; и пред управниците и царевите ќе стоите заради Мене, ним за сведоштво.

10 Најнапред треба да им биде проповедано Евангелието на сите народи.

11 А кога ќе ве поведат и ве предадат, не грижете се однапред што ќе зборувате; туку што ќе ви биде дадено во тој час, зборувајте го тоа: зашто нема да зборувате вие, туку Светиот Дух.

12 И брат брата ќе предаде на смрт, и татко - чедо. И децата ќе станат против родителите и ќе ги убиваат.

13 И сите ќе ве мразат заради Мене, а кој претрпи до крај, тој ќе се спаси.

14 А кога ќе видите дека ‘мерзоста на запустението’ како што рече пророкот Даниел, да стои, каде што не треба - кој чита, нека разбере! - тогаш оние, кои се во Јудеја, нека бегаат по горите!

15 Кој е на покривот, нека не слегува и нека не влегува да земе нешто од својата куќа;

16 а кој е во полето, нека не се враќа да ја земе својата наметка.

17 Тешко им на трудните жени и на доилките во тие дни!

18 Молете се, тоа да не биде зиме!

19 Зашто во тие дни ќе има неволја каква немало од почетокот на Божјото создавање, па досега, и нема да биде.

20 И ако Господ не ги скрати тие дни, не би се спасил ниеден човек; но заради избраните, кои ги избра, ги скрати дните.

21 И ако некој ви рече тогаш: ‘Еве, тука е Христос! Ене, таму!’ не верувајте;

22 зашто ќе се појават лажни христоси и лажни пророци и ќе покажат знаци и чуда, за да ги измамат избраните, ако е можно.

23 А вие внимавајте! Ете, ви кажав сè однапред!”

24 ”Во тие дни - после тие неволји - сонцето ќе потемни и месечината нема да ја дава својата светлина,

25 ѕвездите ќе паѓаат од небото и небесните сили ќе се расклатат.

26 И тогаш ќе Го видат Човечкиот Син како доаѓа на облаците, со голема сила и слава.

27 И тогаш, Тој ќе ги испрати Своите ангели и ќе ги собере своите избрани од четирите ветра, од крајот на земјата до крајот на небото.”

28 А од смоквата научете ја приказната: кога нејзината гранка омекне и разлиста, знаете дека летото е близу.

29 Така и вие, кога ќе видите дека се случува ова, знајте дека е близу - пред врата.

30 Вистина ви велам, ова поколение нема да помине, додека сè ова не се збидне.

31 Небото и земјата ќе поминат, но Моите зборови нема да поминат.

32 А за оној ден и час, никој не знае: ни ангелите на небото, ниту Синот, а само Таткото.”

33 ”Внимавајте, бдејте! Зашто не знаете, кога ќе биде времето!

34 Како човек, кој - тргнувајќи на пат - ја остави својата куќа и ги овласти своите слуги, секому му ја одреди неговата работа, а на вратарот му нареди да бдее.

35 И така: бидете будни, зашто не знаете кога ќе дојде господарот на куќата: навечер ли, или на полноќ, или кога петлите ќе пропеат, или наутро,

36 за да не дојде одненадеж и да ве најде заспани.

37 А што ви зборувам вам, на сите им зборувам: бдејте!”

Глава  14                                   

   
  1 А беа два дни до Пасха и до празникот на Бесквасните лебови. И главните свештеници и книжниците бараа како да Го фатат на измама и да Го убијат,

  2 но зборуваа: „Не на празникот, за да не се побуни народот.”

  3 И кога беше во Витанија, во куќата на Симон лепрозниот, додека беше прилегнат покрај трпезата, дојде една жена, која имаше сад од алабастер, со чисто скапоцено нардово миро; таа го скрши садот од алабастер и го излеа мирото врз Неговата глава.

  4 А некои негодуваа, говорејќи меѓу себе: „Зошто да се растура така мирото!

  5 Имено, мирото можеше да биде продадено за повеќе од триста денарии и да им се даде на сиромасите!” И негодуваа против неа.

  6 Но Исус рече: „Оставете ја! Зошто и досадувате? Таа направи добро дело на Мене.

  7 Зашто бедните ги имате секогаш со себе, и можете да им направите добро кога ќе посакате; а Мене Ме немате секогаш.

  8 Таа направи што можеше; Го помаза предвреме Моето тело за погребение.

  9 И вистина ви велам, каде и да биде проповедано Евангелието, по целиот свет, ќе се раскаже и што направи таа, за нејзин спомен.”

10 И Јуда Искариотски, еден од Дванаесетмината, отиде при првосвештениците, за да им Го предаде.

11 А тие, кога чуја, се зарадуваа и му ветија да му дадат сребреници. И бараше погоден случај, за да Го предаде.

12 А во првиот ден на Бесквасните лебови, кога колеа за Пасха, Неговите ученици Му рекоа: „Каде сакаш да отидеме и да приготвиме за да ја јадеш Пасхата?”

13 И испрати двајца од Своите ученици и им рече: „Отидете во град и ќе ве сретне човек, кој носи вода во врчва. Одете по него

14 и каде ќе влезе, речете му на домаќинот: „Учителот праша: „Каде е Мојата соба, каде ќе ја јадам Пасхата со Моите ученици?”

15 И тој ќе ви покаже голема соба - горница, послана, приготвена; згответе ни таму!”

16 И Неговите ученици излегоа и отидоа во градот, и најдоа како што Тој им рече, па ја приготвија Пасхата.

17 А кога се свечери, дојде со Дванаесетмината.

18 И кога беа прилегнати покрај трпезата и јадеа, Исус им рече: „Вистина ви велам, еден од вас - кој јаде со Мене - ќе Ме предаде.”

19 Тие се нажалија и почнаа да Му велат еден по еден: „Да не сум јас?” А друг: „Дали јас?”

20 А Тој им рече: „Еден од Дванаесетмината, кој макнува со Мене во чинијата.

21 Човечкиот Син си оди, како што е напишано за Него; но горко му на тој човек, преку кого Човечкиот Син ќе биде предаден. Подобро би му било на тој човек, да не се родил.”

22 И кога јадеа, зеде леб, благослови, го раскрши, им раздаде и рече: „Земете, јадете, ова е Моето тело.”

23 И ја зеде чашата, заблагодари и им ја даде; и сите пиеја од неа.

24 И им рече: „Ова е Мојата крв на Новиот Завет, која се пролева за мнозина.

25 Вистина ви велам: нема веќе да пијам од лозовиот плод до оној ден, кога ќе пијам нов во Божјото Царство.”

26 И откако испеаја песна, излегоа на Маслиновата Гора.

27 И Исус им рече: „Сите ќе се соблазните, зашто е напишано: „Ќе го удрам Пастирот, и овците ќе се разбегаат.”

28 А по Своето воскресение, ќе отидам пред вас во Галилеја.”

29 А Петар Му рече: „Ако и сите се соблазнат, но јас - не.”

30 И Исус му рече: „Вистина ти велам, дека ти денес, во оваа ноќ, пред петелот да запее двапати, трипати ќе се одречеш од Мене.”

31 Но тој уште поупорно зборуваше: „Ако треба и да умрам со Тебе, нема да се одречам од Тебе!” И сите го велеа истото.

32 И дојдоа до место, по име Гетсиманија, и им рече на Своите ученици: „Седете тука, додека се помолам!”

33 И ги зеде со Себе: Петра, Јакова и Јована, се натажи, и почна длабоко да се вознемирува.

34 И им рече: „Мојата душа е нажалена до смрт; останете тука и бдејте!”

35 И отиде малку подалеку, падна на земја и се молеше, - ако е можно - да Го одмине тој час,

36 и велеше: „Ава, Татко! Сè е можно за Тебе. Отстрани ја од Мене оваа чаша! Но не како Јас што сакам, туку како Ти!”

37 И дојде и ги најде како спијат; и му рече на Петра: „Симоне, спиеш ли! Не можеше ли да бидеш буден еден час!

38 Бдејте и молете се, за да не паднете во искушение! Духот е бодар, но телото е слабо.”

39 И пак отиде и се помоли, изговарајќи ја истата молитва.

40 Кога се врати, пак ги најде како спијат, зашто очите им беа натежнале и не знаеја што да му одговорат.

41 И дојде по третпат и им рече: „Сè уште спиете и почивате!” Доста е, часот дојде! Еве, Го предаваат Човечкиот Син во грешнички раце.

42 Станете, да одиме! Еве, наближи Мојот предавник!”

43 И веднаш, додека Тој уште зборуваше, дојде Јуда - еден од Дванаесетмината, и со него множество, со мечеви и со стапови; испратени од главните свештеници, книжниците и старешините.

44 А Неговиот предавник им беше дал знак, велејќи: „Кого ќе Го целивам, Тој е; фатете Го Него и одведете Го внимателно.”

45 И кога дојде, веднаш Му пристапи и рече: „Рави! Рави! И Го целива топло.”

46 А тие ставија раце на Него и Го фатија.

47 А еден од оние, кои стоеја таму, истрга меч и го удри слугата на првосвештеникот и му го отсече увото.

48 Исус пак одговори и им рече: „Излеговте како на разбојник, со мечеви и стапови, за да Ме фатите!

49 Секој ден бев при вас, во Храмот, и поучував, но не Ме фативте. Но, Писмата треба да се исполнат!”

50 Тогаш, сите Го оставија и се разбегаа.

51 А по Него одеше еден млад човек, наметнат со платно на голото тело, и го фатија него;

52 но тој го остави платното и избега гол од нив.

53 И Го одведоа Исуса при првосвештеникот, и се собраа сите главни свештеници, старешини и книжници.

54 А Петар Го следеше оддалеку сè до - во дворот на првосвештеникот. Таму седеше со слугите и се грееше покрај огнот.

55 А првосвештениците и целиот Синедрион бараа сведоштво против Исуса, за да Го убијат, но не најдоа.

56 Зашто мнозина сведочеа лажно против Него, но сведоштвата не беа еднакви.

57 И некои станаа и сведочеа лажно против Него, велејќи:

58 ”Ние Го чувме како зборуваше: „Ќе го урнам овој ракотворен Храм и за три дни ќе изградам друг - неракотворен. „

59 Но ни така нивното сведоштво не беше еднакво.

60 Тогаш првосвештеникот стана на средина и Го праша Исуса, велејќи: „Ништо ли не одговараш? Што сведочат овие против Тебе?”

61 А Тој молчеше и ништо не одговори. Првосвештеникот Го праша пак: „Ти ли си Христос, Синот на Благословениот?”

62 А Исус рече: „Јас Сум. И вие ќе Го видите Човечкиот Син, како седи оддесно на Силата и како иде со небесните облаци.”

63 Тогаш првосвештеникот ја раскина својата облека и рече: „Зошто ни се потребни веќе сведоци?

64 Чувте богохулство! Како ви се гледа?” А тие сите Го осудија дека заслужува смрт.

65 И некои почнаа да Го плукаат и да Му го покриваат лицето, да Го удираат со тупаници и да Му велат: „Проречи!” И слугите Го удираа по образите.

66 И кога Петар беше долу, во дворот, дојде една од слугинките на првосвештеникот;

67 и кога го виде Петра, како се грее, го погледна и му рече: „И ти беше со Исуса Назареецот!”

68 Но тој одрече, велејќи: „Ниту знам, ниту разбирам што зборуваш!” И излезе надвор во преддворјето и петел запеа.

69 А слугинката го виде и почна пак да им зборува на оние, кои стоеја таму: „И овој е од нив!”

70 А тој пак одрече. Подоцна, оние, кои стоеја таму, пак му рекоа на Петра: „Навистина си од нив, зашто и ти си Галилеец а и говорот се сложува.”

71 А тој почна да се колне и да се заколнува: „Не Го познавам човекот за Кого зборувате.”

72 И веднаш петелот запеа по вторпат. А Петар се сети на зборовите, што му ги рече Исус: „Пред петелот да запее двапати, трипати ќе се одречеш од Мене.” И почна да плаче.

Глава  15                                        

   
  1 И веднаш наутро, првосвештениците, со старешините и книжниците и целиот Синедрион, Го врзаа Исуса, Го одведоа и му Го предадоа на Пилата.

  2 И Пилат Го праша: „Ти ли си Јудејскиот Цар?”А Тој му одговори и рече: „Ти велиш!”

  3 Првосвештениците Го обвинуваа многу. Но Тој не одговори ништо.

  4 А Пилат пак Го праша: „Ништо ли не одговараш? Гледај, колку Те оптужуваат!”

  5 Но Исус веќе ништо не одговори, така што Пилат се чудеше.

  6 А на секој празник им пушташе по еден затвореник, кого ќе го побараа.

  7 Беше во окови наречениот Варава, со своите собунтовници, кои во буната беа извршиле убиство.

  8 И народот извика гласно и почна да го бара она, што секогаш им го правел.

  9 А Пилат им одговори, велејќи: „Сакате ли да ви Го пуштам Јудејскиот Цар?”

10 Зашто знаеше дека првосвештениците Го предадоа од завист.

11 Но првосвештениците го наговорија народот: подобро да им го пушти Варава.

12 А Пилат пак одговори и им рече: „Тогаш, што да направам со Оној, Кого Го викате Јудејски Цар?”

13 Но тие извикаа повторно: „Распни Го!”

14 Пилат пак им рече: „Какво зло направил?” Но тие извикаа уште посилно: „Распни Го!”

15 Тогаш Пилат, сакајќи да му угоди на народот, им го пушти Варава, а Исуса, откако Го бичуваа, Го предаде да биде распнат.

16 Војниците Го одведоа внатре во дворот, односно во преторијата, и повикаа цела чета.

17 И Му облекоа пурпурна облека; сплетоа венец од трње и го положија на Него.

18 И почнаа да Го поздравуваат: „Здраво, Јудејски Царе!”

19 И Го удираа со трска по главата, Го плукаа и паѓајќи на колена Му се клањаа.

20 А кога Му се наругаа, ја соблекоа од Него пурпурната наметка и Му ја облекоа Неговата облека, и Го поведоа да Го распнат.

21 И натераа еден минувач, Симон Киринеец, кој се враќаше од полето, татко Александров и Руфов, да го носи Неговиот крст.

22 И Го доведоа на местото Голгота, што значи Место На Черепи.

23 И Му даваа вино со смирна, но Тој не прими.

24 Потоа Го распнаа и ги разделија Неговите облеки, фрлајќи жрепка за нив - кој што да земе.

25 А беше третиот час, кога Го распнаа.

26 И беше напишан натпис, што ја означуваше Неговата вина: „Јудејски Цар.”

27 И со Него распнаа двајца разбојници; едниот оддесно, а едниот одлево, до Него.

28 И се исполни Писмото кое вели: „И Го вброија меѓу злосторници.”

29 А минувачите Го хулеа, вртејќи со своите глави и велејќи: „Уа! Ти што го уриваш Храмот и го соѕидуваш за три дни,

30 спаси Се Себеси и слези од крстот!”

31 Слично се ругаа првосвештениците, заедно со книжниците, говорејќи еден на друг: „Другите ги спаси, а Себе не може да се спаси!

32 Христос - Израелевиот Цар! Нека слезе сега од крстот, да видиме и да поверуваме!” Го навредуваа и оние, кои беа распнати со Него.

33 А во шестиот час, настана темнина по сета земја, до деветтиот час.

34 А во деветтиот час Исус извика со силен глас: „Или! Или! Лама Савахтани!”- што значи: „Боже Мој, Боже Мој, зошто Ме остави!”

35 Штом го чуја тоа, некои од оние, кои стоеја таму, рекоа:”Ете, го вика Илија!”

36 И еден отрча и накваси сунѓер во киселина, ја надена на трска и Му даде да пие, велејќи: „Оставете, да видиме дали ќе дојде Илија да Го симне!”

37 А Исус викна со силен глас и издивна.

38 И храмската завеса се расцепи надве, одозгора до долу.

39 А кога виде стотникот, кој стоеше спроти Него, дека така издивна, рече: „Навистина, Овој човек беше Божји Син!”

40 А оддалеку гледаа и жени, меѓу кои беше Марија Магдалена, Марија мајка на Јаков малиот и на Јосија и Салома,

41 кои одеа по Него, кога беше во Галилеја, и Му служеа, и многу други, кои дојдоа со Него во Ерусалим.

42 А кога веќе се свечери, бидејќи беше подготвување, односно ден спроти сабота.

43 Дојде Јосиф од Ариматеја, почитуван советник, кој и самиот го чекаше Божјото Царство, се осмели и влезе при Пилата и го побара Исусовото тело.

44 А Пилат се зачуди дека веќе починал; и го повика стотникот и го праша дали починал одамна.

45 А штом узна од стотникот, му го даде на Јосифа мртвото тело.

46 Тој купи ленено платно, Го симна, Го завитка во платното и Го положи во гроб, што беше издлабен во карпа, и навали камен пред вратата на гробот.

47 А Марија Магдалена и Марија Јосиева гледаа каде е положен.

Глава  16                        

   
  1 А кога мина саботата, Марија Магдалена, Марија Јаковова и Салома, купија мириси, за да дојдат и да Го помажат.

  2 И многу рано, во првиот ден на седмицата, дојдоа на гробот кога изгреваше сонцето.

  3 И си зборуваа меѓу себе: „Кој ќе ни го одмести каменот од вратата на гробот?”

  4 И кога погледаа, видоа дека каменот е одместен. Имено, беше многу голем.

  5 А кога влегоа во гробот, видоа младич во долга бела облека, како седи оддесно и се зачудија.

  6 Но тој им рече: „Не бојте се! Вие Го барате распнатиот Исус Назареецот. Воскресна! Не е тука! Еве го местото, каде што Го положија.

  7 Туку одете и кажете им на Неговите ученици, и на Петра; дека ‘Тој отиде пред вас во Галилеја; таму ќе Го видите, како што ви рече.’”

  8 А тие излегоа и побегнаа од гробот, зашто ги опфати трепет и страв. И никому ништо не рекоа, зашто се боеја.

  9 А кога воскресна рано, во првиот ден на седмицата, и се јави прво на Марија Магдалена, од која беше истерал седум демони.

10 Таа отиде и им јави на оние, кои беа со Него - кои тагуваа и плачеа.

11 А тие, кога чуја дека е жив и дека таа Го видела - не поверуваа.

12 Потоа им се јави во друг лик, на двајца од нив, по патот, кога одеа во селото.

13 И тие отидоа и им јавија на другите; но и ним не им поверуваа.

14 Најпосле им се јави и на Единаесетмината, додека беа покрај трпезата, и ги укори заради нивното неверие и закоравеноста на срцето, зашто не им поверуваа на оние, кои Го видоа воскреснат.

15 И им рече: „Одете по целиот свет и проповедајте го Евангелието на секое создание!

16 Кој ќе поверува и се крсти, ќе биде спасен; а кој не поверува, ќе биде осуден.

17 А овие знаци ќе ги придружуваат оние, кои поверувале: во Мое име ќе истеруваат зли духови; ќе зборуваат нови јазици;

18 ќе фаќаат змии; ако испијат и нешто смртоносно - нема да им напакости. Ќе полагаат раце на болни и тие ќе оздравуваат.

19 А Господ Исус, откако им го рече тоа, се вознесе на небо и седна оддесно на Бога.

20 А тие излегоа и проповедаа насекаде; а Господ помагаше и го утврдуваа словото со знаци, кои го придружуваа. Амин!

http://preminportal.com.mk/content/view/7250/54/

Превод од англиски: С.Л.

(Светото Писмо во електронски облик е преземено од веб-страницата   http://www.mkbible.net/biblija/index.php