Според мојот опит, многумина кои изучуваат биологија, вклучувајќи ги професорите и авторите на учебниците, биле толку многу вовлечени во аргументите во полза на еволуцијата, што дури и не се посомневале во нив. Тие ја проповедале... Високите стандарди на образованието и обучението се изгубени. Пропагандата и стремењето кон власта го замениле стремењето кон знаењата. Образованието станало измама.
Религиозните луѓе кои се поистоветуваат себеси со Православната вера најчесто се делат на две доминантни групи. Првите припаѓаат на компромисната група, тоа се оние кои сакаат да му угодат и на Бог и на ѓаволот, на Бога свеќа, на ѓаволот цигара, ем верници, ем распуштеници, ем со пола град скарани, со расипани меѓучовечки и семејни односи, ем први на причест во Црква.
Секогаш кога ќе се почувствува ерупција во актуелната криза, или кризи, очајнички посегнуваме по некоја автодеструктивна онтолошка матрица: унијатството, богомилскиот дуализам, новокалендарството - како божем тие нешта магиски ќе ни ги решат проблемите. Но, што е под површината на таа маалска еуфорија, перверзната причина за ваквото реагирање?
На едно место Христос укорувајќи ги фарисеите за нивното лукавство и грев на нерасудување, им вели: Тешко вам, водачи слепи, кои велите: Ако се заколне некој во храмот, не е ништо; но ако се заколне некој во црковното злато, виновен е. Безумни и слепи! Што е поголемо, навистина: златото или црквата, која го осветува златото?
Социолозите и антрополозите, религиозни и нерелигиозни како Диркем на пример, одамна објективно и научно докажаа дека празнувањето на празниците припаѓа на најдлабоката и првобитна основа на човечката култура и живот. Од историјата не е позната ниту една човечка цивилизација која не празнувала празници.
Никогаш не сме подготвени и никогаш не е вистинското време за човек да замине од овој свет. Кога ќе дојде, ќе помислите дека не сте ги направиле сите работи кои сте сакале да ги направите. Крајот обично секогаш доаѓа изненадно, и претставува ужасен момент за вдовиците и досаден момент за децата кои не разбираат што е погреб (фала му на Бога).
Православното воспитување помага човекот да ги надмине животните проблеми или потешкотии, без да направи или да дозволи душата да биде потиштена, што неретко доведува до немили ситуации. Многу родители, за жал, „ги лечат“ нивните потиснати емоции преку нивните деца. Сето она што тие не успеале да направат или да бидат во животот, 
Без благословот од Бога, без Неговото осветување на бракот, сите поздрави и добри желби од пријателите ќе бидат само празен звук. Без Неговиот секојдневен благослов во семејниот живот, дури и најнежната и вистинска љубов не ќе може да даде сè што му е потребно на жедното срце
Од никаде ми се појави,
Ова е извадок, всушност почетен дел на извонредната книга „Деца на Апокалипсата (и нивниот христијански бунт)“ од 1995 година, дело на тогаш двајцата млади монаси од Аљаска, Јован и Андреј, духовни чеда на преподобниот Серафим Роуз. Нивното дело има специфично значење, затоа што тие и двајцата како мошне млади лично поминале низ пеколот на
Отец Пимен: Чувајте ги верата и јазикот...
Вечен споменот да е на нашите просветители и описменувачи Кирил и Методиј.
Чувајте ги верата и јазикот на кои нѐ научија овие горостаси!
По тоа ќе нѐ познаат дека сме од родот нивни, а не по географијата.
Повеќе...
Токму тој висок критериум недостасува кај нашиот религиозен народ, кој се поистоветува себеси со Православната Црква, без да живее според таа вера, и без да има чиста вера кон Бог. Да не се збуни некој, религиозен и православен не се истозначни термини. Токму религиозните луѓе, кои имаат некаква површна вера, кои се само на почетокот од црковниот живот, се занимаваат со скандали.
Христијанската љубов, агапе, е над знаењето, т.е. таа е најголемо знаење, она што овозможува да бидете „лице в лице“ со Бог, слично со платоновото видување на идејата.
Прославувањето на новата година како што денес се слави не е некоја новина туку потекнува уште од стариот Вавилон, а неговите почетоци се регистрирани околу 2000 години пред Христовото раѓање. Во Светото Писмо на ниту едно место не се заповеда празнување на таков празник, ниту Адам славел, ниту некој од старозаветните патријарси, ниту пак Мојсеј или некој од неговите следбеници. 
