Еднаш, Френсис Кафка, шетајќи во паркот, сретна девојче која плачеше бидејќи ја изгубила куклата. Кафка ја тешеше со зборовите: "Твојата кукла не е изгубена. Само отиде, ја видов и разговарав со неа и рече дека ќе се врати".
Тие се согласија да се најдат на истото место следниот ден. Бидејќи не ја најде куклата, тој го напиша писмото во името на куклата и го прочитало на девојчето.
"Те молам, не тагувај по мене. Отидов на пат низ светот, ќе ти пишувам за моите авантури".
Тоа беше почеток на дружењето на девојчето и писателот, во кое секоја нова средба донесуваше извештаи за живописните патувањата на куклата.
При последната средба, Кафка и подари кукла на девојчето. Таа беше сосема различна од куклата која девојчето ја изгубило, но носеше во себе цедулче со порака: "Патувањата ме измениа."
По многу години, кога ова девојчето порасна, ја пронајде скриена порака во куклата:
"Неминовно е се што сакаш во животот во еден момент да го изгубиш, но на крајот, љубовта ќе се врати во некоја нова форма".
Избор од фб профил на:
2019 лето Господово
