Постојат 7 Вселенски Собори кои што се одржувале во периодот од 4 до 8 век и тоа: 1 во Никеја 325 година; 2 во Цариград (Константинопол) 381 година; 3 во Ефес 431 год.; 4 во Халкидон 451 год.; 5 во Цариград 553 год.; 6 во Цариград 680 год.; и последен Вселенски Собор што го има одржано Светата црква Христова е Седмиот Вселенски собор во Цариград (Константинопол).
Смислата на составувањето на Символот на верата Отците ја гледале пред сѐ во искажувањето на единството на верата на вселенско ниво, но воедно во одбраната на верата од еретичките учења. Веќе самиот Никејски символ со своето недвосмислено искажување на верата во едносушноста на Синот со Отецот, стана образец на сите подоцнежни Соборски одлуки,
По патот на Македонската историjа
„Ние за Гоце“, авторот Стефанов пишува дека „Гоце Делчев беше самостоен и назависен во борбата; не бараше туѓа поткрепа, не допушташе туѓо мешање од кое толку многу страда и губи македонското ослободително движење, искористувано за туѓи цели и задачи“.
За Бродин, пак, тој е револуционер со енергија за борба, со чувство за правда, демократ со полна верба во народот, но и „незаменлив практичар и реалист со остроумност на мислител и со необичен талент на организатор“. Во истата статија за Гоце Делчев се вели дека е „великан на запалената борба на македонскиот народ во почетокот на овој век, целиот претворен во љубов кон поробениот народ и слободата“.
Повеќе...
Почнувајќи од средината на IX век, па се до крајот на владеењето на бугарскиот цар Петар (927 – 969), поголемиот дел од територијата на Македонија влегувала во составот на средновековната бугарска држава. По неговата смрт на 30. јануари 969 г. Македонските Словени, ги искористиле
