" О, бедно ли  време! О претешка  состојба! О , несреќи  над несреќите, који  ги  гледаат само  вистинските  монаси и вистински христијани и кои  не ги  забележуваат тие кои таа несреќа ги граба  и ги  убива ! "
Што се однесува до нашето лично делување,-  Отпадништвото   е со   Божјо   допуштение: Не се обидувај  да го запреш  со својата изнемоштена рака. Само оддалечи се и чувај се од  него: тоа тие доволно.

Запознај се со  духот на времето , проучи го , да би  по можност,  ги одбгнал  неговите влијаниа.

Плаши се од лицемерието , најпрво во себе си , а потоа и кај  другите . Пази  се од него  поради тоа што е својствено  за ова  време и   во состојба е да го зарази секој , при најмало скршнување во лекомислено однесување.

- Не осудувај ги ближните, туку судот препушти Му го на  Бога - и  очисти го своето срце од лицемерство.
- Тоа е неопходно  соединување на  моливата со  плачот  за себе си  и целиот  човечки  род ".

11-ти февруари, лето Господово 2014