Ова е трета книга во продолжение на претходните два тома за декември: од 1-ви до 10-ти и од 11-ти до 21-ви декември, со што се заокружува месецот со досега објавени над 160 синаксарски житија и тропари на светители, за потребите на Православната Црква и верниот народ.

Страшно им се лути на оние што не се согласуваат со неговото мислење и не ги исполнуваат неговите желби.
Вториот плод на горделивоста е: лутењето и мрморењето против се` и секого. Ова особено се забележува кога ќе бидат горделивите лишени од власт и кога ќе ја загубат честа што ја имале кај луѓето.

Христос нашиот Бог и Господ,
повика срце да принесеме,
о свети бессребреници Козмо и Дамјане,
за да Спасителот него го очисти од страстите.
Наука божествена на дар добивте –
телото боледува кога ќе заболи душата,
затоа лекари бесплатни, по вашите молитви,
да се спасат оние кои во Христа ќе поверуваат
и искрено покајание принесат.

Да спомнеме уште за начините како секој од овие најсвети и најполезни луѓе во историјата на светот го заврши својот живот на земјата: Петар беше распнат на крст главечки; Андреј беше распнат; Јаков Заведеев го убија со меч; Јован Богослов се упокои чудесно; Филип беше распнат на крст;

Апостоли свети,
молете го Милостивиот Бог,
да ни подари прошка
на гревовите на нашите души.

Иако секој од Светите големи апостоли има свој посебен ден за празнување во годината, сепак овој ден Црквата го одреди како соборен празник на сите заедно, а со нив и Павле.

 Посебно, проблемот се состои во тоа што, ако стварноста е сосема поинаква од тоа што ние си мислиме, не се ни запрашуваме за негативните последици од погрешните заклучоци по нашиот духовен развој. Лекот го знаеме, а не го користиме. Тоа е восогласување на начинот на нашиот

Со какви пофални венци да ги овенчаме Петра и Павла? Разделени телесно, а соединети духовно, први меѓу проповедниците на Бога; едниот како началник на апостолите, а другиот како оној што се потруди повеќе од другите, зашто нив, навистина, достојно, со бесмртна слава ги овенчува Христос нашиот Бог, Кој има милост голема.

       При излагањeтo на христијанската вeра нeoпхoдeн e и примeр на излoжувачoт, а при разбирањeтo и усвoјувањeтo, oсвeн читањe, пoтрeбнo e и вeжбањe на читачoт. Кoга патријархoт Фoтиј ги прoчитал збoрoвитe на Маркo Пoдвижник за духoвниoт живoт,

Првопрестолни меѓу апостолите
и учители на вселената,
молете го Владиката на сите,
да и дарува мир на вселената,
а на нашите души голема милост.

удесата извршени од Твоите
свети маченици, Христе Боже,
за нас се покажаа карпа несоборлива.
По нивните молитви,
намерите на противниците разруши ги,

Отец Софрониј стана ученик на монахот Силуан Атонски ,

бил со него неразделно од 1930 до 1938 година - сè до смртта на монахот - и ја напишал книгата „Старец Силуан“.

 Во трпението твое си ја стекнал
твојата награда, оче преподобен,
во молитвите си истрајувал,
бедните си ги закрепнувал,

И во нашите животи се случува во некој момент јасно да го слушнеме гласот Божји кој не вика по име и тогаш исполнети со восхит сме спремни на било каков подвиг, но сепак по Својата промисла она не одлучува веднаш да не повика при првиот восхит, но не остава за да види колку таа возвишена љубов што ја чуствуваме во дадениот момент ќе трае.

  Погледенете го само нервниот систем; симпатички и парасимпатички, едниот ја успорува, а другиот ја забрзува работата на срцето. Така тоа Бог го устроил поради рамнотежа.
Потоа, погледнете го ендокриниот систем, тој е многу важен, можам само да кажам дека душата делува преку ендокриниот систем.

07 јули 2024
"Раѓање на св. Јован Крстител"

На 7ми јули .2024 година, во  храмот на св.Димитриј во Скопје, кога црквата го празнува споменот на раѓањето на светиот пророк и претеча Јован Крстител – Иванден, старешината на храмот  отец Александар Несторовски отслужи Боженствена Литургија . Верниот народ се причести со Светите Христови Тајни.

Христе Господи,
секаде каде што благодат врз благодат се додава,
се надминува човековата природа.
Малку се ѕвездите чија светлина ги пробива облаците,
малку се бестрасните, о преподобен оче Давиде,

Во околината на Антиохија имаше една огромна и страшна змија, која незнабожните Елини ја почитуваа како едно од своите погани Божества. И секоја година и пренесуваа по една жртва. Една чедна девојка, посебно чувана за таа пригода и ја давале на змијата да ја изеде, додека целиот народ го гледал тоа.

Светлино тивка на светата Христова слава,
девственичке од хорот на Пресвета Богородица,
цвету небесен подарен на Христијаните,
Февронио света маченичке,
моли се ти која ни покажа,

- Секој од вас нека земе по една птица, нека ја однесе некаде каде што никој не гледа, нека ја убие, а потоа повторно нека ја донесе.
И сите ученици отидоа, ги убија птиците и ги донесоа мртви. Сите, освен омилениот ученик. Тој ја донесе птицата жива.
- Зошто не ја уби? – го запрашаа.

Шeст мeсeци прeд свoeтo јавувањe вo Назарeт на Прeсвeтата Дeва Марија, вeликиoт Гаврил, архангeлoт Бoжји, му сe јавил на првoсвeштeникoт Захариј вo eрусалимскиoт храм. Прeд да гo oбјави чуднoтo зачнувањe на нeискусoмажната Дeвица, архангeлoт гo oбјавил чуднoтo зачнувањe