Поуки од Светите Отци

·
Гревот често бесрамно нѐ напаѓа, но совеста служејќи се со временските можности го победува. Ако некој почнува да се плаши, ако се наоѓа во темнина, таа објаснува дека тоа станува поради гревот.
И кога некој патувајќи по вода, кога бура се подигнува, тој од совеста своја ќе биде изобличуван;

„Погледни го човекот кој сака да тера по свое. Неговата душа никогаш нема мир. Тој секогаш е незадоволен – ова не е во ред, ова не е како што треба… Но човекот кој е потполно предаден на волјата Божја може да се моли со чист ум. Неговата душа Го љуби Господа, и за него сè е пријатно и прифатливо.

Секој од нас е живописец на сопстениот живот:

нашата душа е како платно,

доблестите се боите,

а Исус Христос е мерката по која треба да сликаме.

 Сиромасите се силни обвинители и одлични заштитници – заштитуваат и обвинуваат не со зборови, туку со својот изглед пред небесниот Судија, зашто направеното за нив вика кон Срцеводецот поразбрано од секој гласен. Страшниот Суд ни е опишан заради сиромасите. Таму јас го гледам Синот Човечки на висок престол, опкружен од Ангели.

Зошто се оттргна од Мене, Кој те сакам?
Зошто се придружи кон мон Мојот непријател?
Сети се, дека Јас за тебе слегов од небото!
Сети се, декa Јас за тебе се облеков во плот!
Сети се, дека Јас  за тебе се смирив!

 Помисли, каде и во кое земно задоволство ќе најдеш мир и одмор? Каде ќе најдеш внатрешен мир и трајна радост? Можеби во славата? Но, денес си почитуван, а утре намразен. „Секој човек е трева, сета слава негова е како полско цвеќе. Тревата се исушува, цвеќето овенува, штом ќе дувне врз него здивот на Господ” (Ис. 40, 6-7). Но, можеби во богатството?

Бог заповеда и настанаа седум дена. Тој прво ја создаде Неделата и ја зачува за Себе. Останатите шест дена Тој ни даде да работиме за овоземните лажни  работи, а во Недела ни заповеда да отпочинеме и да одиме во храмовите за да Го славиме нашиот Бог, да застанеме во страв, да го слушаме Светото Евангелие и другите книги на нашата Црква. Што ни порача 

Цело време негувам некоја надеж дека човештвото еднаш веќе ќе се „умори“ од духот на непријателство и ќе посака вистински мир. Тогаш на сите ќе ни биде полесно; и ќе стане можно да се пишува или дури и да се сретнува „во живо“. А засега на луѓето сѐ уште повеќе им омиле мракот, непријателството, отколку светлината, љубовта и мирот (Јн. 3, 19).

Игуменот го забележи датумот и после 25 дена се врати во ќелијата на старецот за да види дали еленот ќе се врати.Недолго потоа,еленот се појави на вратата кај Свети Пајсиј. Ногата на еленот беше добра. Свети Пајсиј ја извади штицата и повторно му кажа на еленот: Внимавај наутро немој да се движиш зошто си во опасност.

 Дојди, Светлино вистинска.

Дојди, Животу Вечен.

Дојди, тајно сокриена.

Дојди, ризницо безимена.

Дојди, неизречен.

Дојди, Лице недостапно.

„Затоа што мислам дека сегашните страдања не се ништо во споредба со славата што ќе ни се открие.“ Зар во житијата на светителите не гледате со каков труд и пот тие се подвизувале во својот живот? Не можете ли да видите со колку крв и какви страдања тие го завршиле овдешниот живот? Зошто? За да Го здобијат Христос.

Јудејците ја празнуваа Пасха според Законот, односно преминот од Египет во Палестина. Ние ја празнуваме евангелската Пасха, т.е. преминот на нашата природа во Христа од смрт во живот, од пропадливост во непропадливост. Кои зборови би можеле да ја искажат таа внатрешна различност и да покажат колку се подобри предметите на нашите славења од празниците на старозаветниот Закон?

 Добрите и смирените помисли можат да ги припитомат и лавовите, да ја изладат вжарената печка и да ја преобразат во небесно место. Своите проблеми мораме да ги прифатиме со трпеливост, добри помисли и смиреноумне и на тој начин да и допуштиме на Божјата благодат да ни помогне,“.

 "Кога некој се обидува да ги постави црковните работи на православен начин, а целта му е себеси да си благоугоди, како може таквиот да биде благословен од Бога? Ниту, пак, треба да се воодушевувате од оние што црковните проблеми ги поставуваат на многу добар начин, православно, а самите не си го знаат местото во Црквата и

Кога се молиш не Му придавај на Божеството никаков облик и не дозволувај умот

да ти се преобрази во некаков образ (или себеси да се претставува во некој образ),

туку невештествено пристапи кон невештественото, па ќе се соединиш со Него.

 "Ти си побожен човек. И сакаш да ги натераш своите блиски луѓе да веруваат и да бидат побожни како и ти. Мислиш дека така ќе успееш да направиш нешто? Само ќе предизвикаш штета. Принудата предизвикува отпор кај луѓето. Ти му велиш на човекот: направи го тоа, а тој не сака бидејќи ти му сугерираш така

Во ‘Битие’ наоѓаме проникливо продлабочување кое поттикнува на размислување и анализи на многу од главните и почетни теми во Барање совршеност (првата книга од серијата), како и обемен нов материјал од кој повеќето е непознат досега и претходно не е објавуван. Ова понатамошно откривање на делото на Свети Софрониј е исто така можност да се издадат многу од неговите додатни мисли и проникнувања за темата сликање на православна икона,

Што зборувам јас? Со земните нешта!

И сиот свет кога би го продал, човекот не би можел да купи

ниту една капка од духовната радост на душата

што се искачила на Голгота

и го видела своето сопствено воскресение.

Гледаш ли Христос се јавува таму каде што недостасувало спасението? Многумина од болните си имале домови, исто и познати, блиски - раслабениот, вистински угнетен од секаква беда немајќи можност да добие помош однадвор, оставен во целосна самотија, добил помош од Единородениот Божји Син. Кого чекаш при бањата?

За време на земниот живот, луѓето бараат се друго, освен Христа Дарителот на животот. Затоа немаат духовен живот и им се предадени на страстите, односно на: неверието, маловерието, користољубивоста, зависта, омразата, честољубивоста, задоволството од јадење и пиење... Дури кон крајот на животот, само тогаш го бараат Христа во Причеста, и тоа поради очигледната потреба, но и поради обичајот, бидејќи и другите така прават.