Еден од најголемите уметници на сите времиња, за да не умре од студ, во младоста си го загревал станот во Париз палејќи ги своите дела кои денес чинат богатство...
Пабло Пикасо беше еден од највлијателните и најпознатите уметници на 20 век. Воспеван како татко на кубизмот, заедно со Брак, еден од најголемите претставници на симболизмот и надреализмот, ја поминале младоста во голема сиромаштија, всушност, како и многу други уметници.
Според зборовите на неговата мајка Мери, првото нешто што малиот Пабло го изговорил било „piz piz“ - кратенка од шпанскиот збор за молив, „lapiz“. Уште од детството покажувал голема страст и интерес за цртањето, за што имал поддршка од својот татко Don Hose Ruiz Brasko, академски сликар и предавач, специјализиран за натуралистички приказ на птиците.
Младиот Пикасо го обучувал неговиот татко, кој бил задоволен од големиот уметнички талент што го покажувал синот, чијашто кариера официјално почнала во 1894 година.
На почетокот на 20 век, Пикасо се упатил кон Париз, кој го сметал за главен град на европската уметност. Таму го запознал својот пријател, поетот и новинар Макс Жакоб, со кого станале цимери. Живееле во мал и ненаместен стан со само еден кревет.
Поетот работел дење, а спиел ноќе, за разлика од Пикасо кој имал поинаква дневна рутина: работел ноќе, а спиел дење. Иако Пикасо стигнал во Париз за време на „La Belle Epoque“, таканаречено „убаво време“ - термин со кој се обележувал мирниот период што траел до почетокот на Првата светска војна. И покрај економскиот подем на земјата, тој лично проживеал тешка сиромаштија, често опстојувајќи со еден оброк на ден.
Студената париска зима го соочила со уште еден егзистенцијален проблем, па досетливиот Пикасо морал да се снаоѓа со она што го имал, своите слики и цртежи. За да го згрее станот, без размислување ги горел поголемиот број од првите платна.
Сето тоа резултирало со психички проблеми и сериозна депресија во која се нашол, а после оваа животна епизода се свртел кон кубизмот.
Во текот на Првата светска војна се доселил во Рим, работејќи како дизајнер. Тука се запознал, а потоа и стапил во брак со Олга Коклова, елегантна танчарка и ќерка на царски генерал. Во дваесеттите години изработил неколку портрети – од својот син (роден во 1921) и неколкумина пријатели, во реалистички стил.
Во раните триесетти години од минатиот век, изработил неколку слики во кубистички стил, кои изразувале прикриен еротизам и задоволство од неговата нова љубов, Мари Тереза Волтер, која во 1935 година ја родила нивната ќерка Мада. Пикасо често ја сликал Мари Тереза додека спиела, а таа е модел и за прочуената слика Девојката пред огледало.
После нападот на Герника во Баскија, што го извел Франко во 1936 година, за време на Шпанската граѓанска војна, Пикасо се одлучил да направи слика за тој настан. Сликата што ја нарекол Герника ја завршил за два месеца и ја изложил во Шпанскиот павилјон во Париз, на светската изложба ЕКСПО 3. Се заколнал - додека режимот на Франко е на власт нема да се врати во својата татковина. Целосно држејќи се на дадениот збор, до крајот на својот живот живеел во Франција.
Во 1944 година се зачленил во Француската комунистичка партија и останал член до својата смрт. Партијата го критикувала портретот на Сталин што го изработил Пикасо, сметајќи дека е недоволно реалистичен, што му предизвикало изладување на чувствата кон комунизмот.
Пикасо се женел двапати, а имал голем број љубовници. Добил четири деца, а последното од нив, Палома, била родена на негова 68 годишна возраст. Една од неговите љубовници била и Дора Мар, инспирацијата за сликата Жената која плаче.
Пикасо умрел на 92 години, во неговата вила Нотр Дам де Ви, во близина на местото Мужин, на 8 април 1973 година.
Со оглед на тоа што Пикасо уште од 20-години на минатиот век ги продавал своите дела по високи цени, можел да си допушти голем број од нив да ги задржи во сопствената колекција. Се претпоставува дека кога починал, неговата колекција броела околу 50.000 дела.
По смртта, колекцијата преминала во сопственост на Франција и на неговите наследници. Според Гинисовата книга на рекорди, Пикасо бил најплодниот уметник во историјата. Се смета дека насликал околу 13.500 слики, 100.000 графики и гравури, 34.000 илустрации за книги, и изработил 300 скулптури. Вкупната вредност на неговите дела се смета во милијарди евра.
Објавено на 17.10.2016
Подготвил: Б.Б.
Св. великомаченик Мина; Св. маченик Стефан Дечански, крал српски; Св. маченици Виктор и Стефанида; Св. маченик Викентиј ѓакон; Преп. Теодор Студит; 
