ПОРЕДОК НА СВЕТАТА БОЖЕСТВЕНА ЛИТУРГИЈА
ПРОСКОМИДИЈА

Свештеникот на којшто му претстои вршење на божественото тајнодејствие, должен е претходно да биде измирен со сите и да нема ништо против никого, и, колку што тоа е можно, да го чува срцето од зли помисли, одвечер да се воздржува и да бдее над себе до времето на свештенодејствието. А кога ќе настане времето, врши вообичаен поклон пред настојателот , влегува во храмот и, заедно со ѓаконот, врши три поклони пред светите двери.
Ѓаконот потоа говори:
Благослови, Владико.
Свештеникот:
Благословен е нашиот Бог, постојано, сега и секогаш и во сите векови.
Ѓаконот: Амин.
Свештеникот:
Цару небесен, Утешителу, Духу на Вистината, Кој Си насекаде и сè исполнуваш, Ризницо на блага и на живот Подателу, дојди и всели се во нас и очисти нè од секоја нечистотија, и спаси ги, Благи, душите наши.
Ѓаконот:13
Свети Боже, Свети Крепки, Свети Бесмртни, помилуј нè. (трипати)
Слава на Отецот и Синот и Светиот Дух, и сега и секогаш и во сите векови. Амин.
Пресвета Троице, помилуј нè; Господи, очисти ги гревовите наши; Владико, прости ни ги беззаконијата наши; Свети, посети нè и исцели ги слабостите наши, заради Твоето име.
Господи, помилуј. (трипати)
Слава на Отецот и Синот и Светиот Дух, и сега и секогаш и во сите векови. Амин.
Оче наш, Кој Си на небесата, да се свети името Твое, да дојде Царството Твое, да биде волјата Твоја како на Небото така и на земјата. Лебот наш насуштен дај ни го денес и прости ни ги долговите наши, како што им ги проштеваме и ние на нашите должници; и не воведувај нè во искушение, туку избави нè од лукавиот.
Свештеникот:
Зашто Твое е царството и силата и славата, на Отецот и Синот и Светиот Дух, сега и секогаш и во сите векови.
Ѓаконот: Амин.
Потоа говорат:
Помилуј нè, Господи, помилуј нè, зашто ние грешните, немајќи никакво оправдување, оваа молитва, како на Владика, Тебе Ти ја принесуваме: помилуј нè.
Слава на Отецот, и Синот, и Светиот Дух:
Господи, помилуј нè, зашто на Тебе се надеваме; не гневи се многу на нас, ниту спомнувај ги нашите беззаконија, но погледај и сега, како милостив, и избави нè од непријателите наши: зашто Ти Си Бог наш, и ние сме луѓе Твои, сите сме дело на Твоите раце, и името Твое го призиваме.
И сега и секогаш и во сите векови. Амин.
Отвори ни ги дверите на милосрдието, благословена Богородице, да не пропаднеме ние што на Тебе се надеваме, но со Тебе да се избавиме од беди, зашто Ти Си спасение на родот христијански.
Потоа одат пред иконата Христова и ја целиваат, говорејќи:
Се поклонуваме на Твојот пречист лик, Благи, молејќи простување на прегрешенија наши, Христе Боже, зашто волно Си благоволил со телото да се издигнеш на крст, та оние што Си ги создал, да ги избавиш од ропството на врагот. Затоа благодарно Ти воскликнуваме: со радост Си исполнил сè, Спасителу наш, Кој што Си дошол да го спасиш светот.
Потоа ја целиваат и Богородичината икона, говорејќи:
Богородице, Ти Си извор на милосрдието, на сомилост удостој нè: погледај на луѓето што згрешија, покажи ја, како и секогаш својата моќ, зашто надевајќи се на Тебе, радувај се Ти воскликнуваме, како некогаш Гавриил, Архистратигот на Бестелесните Сили.
Потоа ги приклонуваат главите пред светите двери, а свештеникот ја говори молитвата:
Господи, пружи ја раката Твоја од висините на светото живеалиште Твое, и укрепи ме во претстојната служба Твоја; неосудно да застанам пред Твојот страшен Престол, и бескрвното свештенодејствие да го извршам.
Зашто Твоја е силата и славата во сите веков. Амин.
Се поклонуваат кон народот и влегуваат во олтарот, говорејќи:
Ќе влезам во домот Твој, ќе се поклонам со благоговение во Твојот свет храм; Господи, води ме со Твојата правда; заради непријателите мои исправи го пред Тебе патот мој, зашто во нивните усти нема вистина, срцето им е суетно, гроб отворен е грлото нивно, со јазиците свои лажат. Суди им, Боже; да отстапат од мислите свои; отфрли ги заради големото безбожништво нивно, зашто Те прегорчија, Господи. Нека се веселат сите коишто се надеваат на Тебе, навек нека се радуваат; и ќе се вселиш во нив, и ќе се пофалат со Тебе сите коишто го љубат името Твое, зашто Ти ќе го благословиш праведниот, Господи, како што нас Си нè овенчал со оружјето на Твоето благоволение.
Во олтарот прават три поклони пред Светиот Престол и ги целиваат Светото Евангелие и Светиот Престол. Потоа секој го зема во рацете својот стихар и прави три поклони кон Исток, говорејќи секој за себе:
Боже, очисти ме мене грешниот и помилуј ме.
Потоа ѓаконот му приоѓа на свештеникот, држејќи го во десната рака стихарот со орарот, и приклонувајќи ја главата, вели:
Благослови го, Владико, стихарот со орарот.
Свештеникот благословува и вели:
Благословен е нашиот Бог, постојано, сега и секогаш и во сите векови. Амин.
Ѓаконот потоа оди во една страна од олтарот и го облекува стихарот, молејќи се вака:
Ќе се зарадува душата моја во Господа, зашто во риза на спасението ме облече и со одежда на веселие ме промени; како на жених ми стави венец, и како невеста ме украси со убавина.
И откако ќе го целива орарот, го става на левото рамо. Навлекувајќи ја нараквицата на десната рака, вели:
Десницата Твоја, Господи, се прослави во сила; десната Твоја рака, Господи, ги сруши непријателите, и со изобилството на Твојата слава Си ги сотрел противниците.
Навлекувајќи ја нараквицата на левата рака, вели:
Рацете Твои ме створија и ме создадоа; вразуми ме и ќе се научам на Твоите заповеди.
Потоа оди во Предложението и, откако ќе Си ги измие рацете, ги подготвува свештените садови, поставувајќи го светиот дискос на левата страна, а Светата Чаша на десната, и другите со нив.
Свештеникот, пак, вака се облекува: го зема стихарот во левата рака, трипати се поклонува кон Исток, го благословува и целива, велејќи:
Благословен е нашиот Бог, постојано, сега и секогаш и во сите векови. Амин.
И, облекувајќи го, вели:
Ќе се зарадува душата моја во Господа, зашто во риза на спасението ме облече и со одежда на веселие ме промени; како на жених ми стави венец, и како невеста ме украси со убавина.
Потоа го зема епитрахилот, го благословува и става на себе, велејќи:
Благословен е Бог, Кој ја излева благодатта Своја на свештениците Свои, како миро на глава што се слева по брада, брадата Ааронова, што се слева на полите од одеждите негови.
Го зема појасот, го благословува и, опашувајќи се, вели:
Благословен е Бог, Кој ме препашува со силата и го исправа непорочен патот мој; Кој ги укрепува нозете мои како на елен, и на висини ме поставува.
И нараквиците ги навлекува, како што е погоре речено. Потоа го зема надбедреникот, (ако свештеникот е награден со него), го благословува и целива, велејќи:
Препаши го Твојот меч околу Твоите бедра, Силен, со Твоја убавина и со Твојата добрина; и шири се и успевај и царувај заради вистината, кротоста и правдата, и ќе Те води чудесно десницата Твоја, постојано, сега и секогаш и во сите векови. Амин.
Потоа го зема фелонот, го благословува, го целива и облекува, велејќи вака:
Твоите свештеници, Господи, ќе се облечат во правда, и преподобните Твои со радост ќе се возрадуваат, постојано, сега и секогаш и во сите векови. Амин.
Потоа оди до мијалникот и ги мие рацете, велејќи:
Во невиност ќе ги измијам моите раце, и ќе го обиколам Твојот Жртвеник, Господи, за да го чујам гласот на Твојата пофалба и да ги објавувам сите чудеса Твои. Господи, ја засакав убавината на Твојот дом и местото на Престојот на Твојата слава. Да не ја погубиш мојата душа со безбожниците и животот мој со крвниците, во чии раце се беззаконијата, и десницата им се исполни со мито. Јас, пак, во незлобие одев: избави ме, Господи, и помилуј ме. Ногата моја застана на прав пат; во црквите ќе Те благословувам, Господи.
Тогаш одат кон местото на Предложението на даровите, се поклонуваат трипати и говорат:
Боже, очисти ме мене грешниот и помилуј ме.
Свештеникот:
Си нè искупил од клетвата на законот со чесната Крв Твоја; на крстот прикован и со копје прободен Си излил бесмртност на луѓето, Спасителу наш, слава Ти.
Ѓаконот: Благослови, Владико.
Свештеникот:
Благословен е нашиот Бог, постојано, сега и секогаш и во сите векови.
Ѓаконот: Амин.
Свештеникот потоа ја зема просфората со левата рака, а со десната копјето и, правејќи со него трипати крсен знак над просфората, вели:
Во спомен на Господ и Бог и Спасител наш Исус Христос. (трипати)
И веднаш го забодува копјето во десната страна на печатот и, режејќи, вели:
Како овца на колење беше поведен;
а во левата:
И како невино јагне, немо пред оној што го стриже, така не ги отвора усните Свои;
во горната страна на печатот:
Во смирението Негово се зеде судот Негов;
и во долната страна:
Родот, пак, Негов кој ќе го искаже!
Ѓаконот, гледајќи побожно на овој чин, држејќи го орарот во раката, при секое режење, вели:
На Господа да се помолиме.
Потоа вели: Земи, Владико.
Свештеникот, забодувајќи го светото копје косо, од десната страна на просфората, го вади Светиот Леб, велејќи вака:
Зашто се зема од земјата животот Негов;
и го поставува во светиот дискос со печатот надолу, па кога ѓаконот ќе рече:
Жртвувај, Владико;
го жртвува, расекувајќи го со копјето крстовидно, и вели вака:
Се жртвува Јагнето Божјо, Кое го зема гревот на светот, за живот и спасение на светот.
И страната со печатот ја свртува нагоре.
Ѓаконот вели: Прободи, Владико.
Свештеникот го прободува со копјето Светиот Леб од десната страна, велејќи:
Еден од војниците со копје Му ги прободе ребрата, и веднаш излезе крв и вода; и оној што виде посведочи, и вистинско е сведоштвото негово.
Ѓаконот, пак, земајќи вино и вода, кон свештеникот вели вака:
Благослови го, Владико, светото соединение.
Свештеникот благословува, велејќи:
Благословено е соединувањето на Твоите Светии, постојано, сега и секогаш и во сите векови. Амин.
Ѓаконот, откако ќе прими над нив благослов, налива во Светата Чаша вино и вода.
Свештеникот ја зема в' рацете втората просфора (ако се служи не со една, според стариот обичај, туку со пет просфори), и вели:
Во чест и спомен на Преблагословената, славна Владичица наша Богородица и Секогаш Дева Марија, со Нејзините молитви прими ја, Господи, оваа жртва во наднебесниот Твој Жртвеник.
Вадејќи честичка ја става од десната страна на Светиот Леб и, почнувајќи го првиот ред, вели:
Застана Царицата оддесно Тебе, облечена во позлатена риза, преукрасена.
Потоа земајќи ја третата просфора и вадејќи една честичка од неа, ја става од левата страна на Светиот Леб, и го почнува првиот ред, велејќи:
Во чест и спомен на превеликите чиноначалници Михаил и Гавриил и сите небесни Бестелесни Сили.
Потоа вадејќи ја втората честичка, говори:
На чесниот и славен Пророк, Претеча и Крстител Јован; светите славни Пророци: Мојсеј и Аарон, Илија и Елисеј, Давид и Есеј, светите три Младенци, пророкот Даниил, и сите свети пророци;
и ја става под првата честичка во редот.
И потоа веднаш говори:
На светите славни и сефални Апостоли Петар и Павле, и сите свети Апостоли;
и ја става третата честичка, под втората, завршувајќи го првиот ред.
Потоа говори:
На светите Отци наши, великите Ерарси и вселенски Учители: Василиј Велики, Григориј Богослов и Јован Златоуст; Атанасиј и Кирил Александриски, Николај Мирликиски, Григориј Двоеслов, Фотиј Цариградски, Методиј и Кирил Солунски, Климент Охридски и сите свети Учители и Ерарси на Црквата;
и вадејќи ја четвртата честичка, ја поставува близу до првата, почнувајќи го со неа вториот ред.
Потоа пак вели:
На Светиот Првомаченик и Архиѓакон Стефан, светите великомаченици: Димитриј, Георгиј, Теодор Тирон, Теодор Стратилат, Мина, Леонтиј, Ѓорѓи Кратовски, Светите Петнаесет Тивериополски Свештеномаченици и сите свети Маченици; и светите Маченички: Текла и Варвара, Недела и Злата Мегленска, Аквилина и Кирана Солунски и на сите свети Маченички;
и ја вади петтата честичка, па ја става под првата во вториот ред.
Потоа говори:
На преподобните и богоносни Отци наши: Антониј, Ефтимиј, Сава, Онуфриј, Атанасиј Атонски, Наум Охридски, Прохор Пчински, Јован Рилски, Јоаким Осоговски, Гаврил Лесновски, Иларион Мегленски, Нектариј и Агатангел Битолски и сите преподобни Отци, и преподобните Мајки: Пелагија, Теодосија, Анастасија, Евпраксија, Февронија, Теодула, Ефросинија, Марија Египетска, Параскева и сите преподобни Мајки;
и така вадејќи ја шестата честичка ја става под втората, завршувајќи го вториот ред.
Потоа говори:
На светите Чудотворци и Бесребреници Козма и Дамјан, Кир и Јован, Пантелејмон и Ермолај, Сампсон и Диомид и сите свети Бесребреници;
и вадејќи ја седмата честичка, ја става горе, почнувајќи го третиот ред.
Потоа натаму говори:
На светите праведни Богоотци Јоаким и Ана, и светиот (чиј што е храмот; и денот) и сите Светии, со чии молитви посети нè, Боже;
и ја полага осмата честичка под првата во третиот ред.
Потоа вели:
На светиот Отец наш Јован Златоуст, архиепископ цариградски (ако се служи негова Литургија).
ШСветиот Отец наш Василиј Велики, архиепископ на Кесарија Кападокиска (ако се служи негова Литургија)Ќ;
и вадејќи ја деветтата честичка ја става на крајот од третиот ред.
Потоа, ја зема четвртата просфора и говори:
Спомени го, човекољубив Владико, сето епископство на православните, архиепископот охридски и македонски (името), митрополитот наш (името), чесното презвитерство, ѓаконството во Христа, и сиот свештенички чин (ако е манастир: архимандритот или игуменот, - името), браќата и сослужителите наши, свештеници, ѓакони, и сите браќа наши што Си ги призвал во Својата заедница според Твоето милосрдие, Себлаг, Владико;
и вадејќи ја честичката, ја става под Светиот Леб.
Потоа по име ги спомнува живите кои што сака, и при секое име вади честичка, говорејќи:
Спомени ги, Господи, за здравје и спасение, чедата Твои (имињата) и така вадејќи ги честичките ги става под Светиот Леб.
Потоа, земајќи ја и петтата просфора, говори:
За спомен и отпуштање на гревовите на светите патријарси, архиепископи, митрополити и епископи, православните и благочестиви владетели, блажените создатели на овој свет храм (или: оваа света обител).
Потоа го спомнува архиерејот којшто го ракоположил (ако е упокоен) и други упокоени по име спомнува коишто сака, вадејќи честичка и говори:
Спомени го, Господи (името); и најпосле вели:
Спомени ги, човекољубив Господи, и сите православни отци и браќа наши коишто починале со надеж на воскресение во живот вечен и општење со Тебе.
и вади честичка.
Ѓаконот, исто така, ги спомнува оние што сака од живите и од покојните, додека свештеникот вади честички.
Свештеникот, најпосле, говори:
Спомени ја, Господи, и мојата недостојност, и прости ми го секое согрешение, волно и неволно.
Потоа ја зема губата (сунѓер) и ги собира по дискосот сите честички под Светиот Леб (за да бидат сигурни и ништо да не испадне).
Ѓаконот, ја зема кадилницата, става темјан и, кон свештеникот, вели:
Благослови го, Владико, кадилото.
И веднаш додава:
На Господа да се помолиме.
Свештеникот, благословувајќи, ја говори молитвата над кадилото:
Кадило Ти принесуваме Христе Боже, за благомирис духовен; примајќи го во Твојот наднебесен Жртвеник, испрати ни ја благодатта на Пресветиот Твој Дух.
Ѓаконот: На Господа да се помолиме.
Свештеникот, окадувајќи ја ѕвездичката, ја става над Светиот Леб, говорејќи:
И кога дојде ѕвездата, застана над местото каде што беше Детето.
Ѓаконот: На Господа да се помолиме.
Свештеникот, окадувајќи го првиот покровец, го покрива Светиот Леб, говорејќи:
Господ се зацари, во красота се облече; се облече Господ во сила и се препаша, зашто ја утврди вселената, што нема да се помести. На домот Твој му приличи славословие, Господи, во сите времиња.
Ѓаконот: На Господа да се помолиме. Покриј, Владико.
Свештеникот го кади вториот покровец, ја покрива Светата Чаша, и вели:
Добродетелта Твоја, Христе, ја покри небесата, и со Твојата пофалба се исполни земјата.
Ѓаконот: На Господа да се помолиме. Покриј, Владико.
Свештеникот, окадувајќи го третиот покровец, наречен воздух, и покривајќи ги двата сада, вели:
Покриј нè, Господи, со покровот на Твојата закрила, одгони го од нас секој непријател и противник; смири го нашиот живот; нас и Твојот свет помилуј нè, и спаси ги нашите души, како благ и човекољубив.
Свештеникот потоа ја зема кадилницата, го кади Предложението и говори (трипати):
Благословен е нашиот Бог, Кој така благоволи; слава Ти.
Ѓаконот, пак, на секое додава:
Постојано, сега и секогаш и во сите векови. Амин.
И двајцата, со вкрстени раце на градите, побожно се поклонуваат.
Ѓаконот, откако ќе ја земе кадилницата, говори:
Над предложените Дарови, на Господа да се помолиме.
Свештеникот говори:
МОЛИТВА НА ПРЕДЛОЖЕНИЕТО (тивко)
Боже, Боже наш, Кој Си испратил Небесен Леб, храна на целиот свéт, Господ наш и Бог Исус Христос, Спасител, Избавител и Добротвор, Кој нè благословува и осветува: Самиот Ти благослови го ова Предложение и прими го во Твојот небесен Жртвеник; спомени ги, како благ и човекољубив, оние кои Ти го принесоа, и оние за кои го принесоа, и нас неосудени сочувај нè при свештенодејствието на Твоите божествени Тајни.
Зашто се свети и прославува пречесното и величествено име Твое, на Отецот и Синот и Светиот Дух, сега и секогаш и во сите векови. Амин.
И после тоа прави отпуст, говорејќи:
Слава Ти, Христе Боже, надеж наша, слава Ти.
Ѓаконот:
Слава на Отецот, и Синот, и Светиот Дух, и сега и секогаш и во сите векови. Амин. Господи, помилуј. Господи, помилуј; Господи, помилуј; Владико благослови.
Свештеникот врши отпуст вака говорејќи:
ако е недела:
Воскреснатиот од мртвите,-
ако не е недела:
Христос вистинскиот Бог наш, по молитвите на Својата Света и Пречиста Мајка, на Светиот отец наш Јован Златоуст, архиепископ цариградски Шили: Василиј Велики (ако се служи негова литургија)Ќ и на сите Светии, да нè помилува и спаси како благ и човекољубив.
Ѓаконот: Амин.
Ѓаконот, по отпустот го окадува Светото Предложение; потоа оди и го кади Светиот Престол кружно и накрсно, говорејќи во себе:
Во гробот телесно,
во адот со душата како Бог,
во рајот, пак, со разбојникот,
и на Престолот Си бил, Христе,
со Отецот и Духот,
сè исполнувајќи, Безграничен.
И Псалм 50: Помилуј ме, Боже...
Окадувајќи го олтарот и целиот храм, се враќа во олтарот и, окадувајќи го пак Светиот Престол и свештеникот, ја остава кадилницата на нејзиното место, а самиот приоѓа кон свештеникот. И, стоејќи пред Светиот Престол, двајцата се поклонуваат, трипати и, молејќи се во себе, говорат:
Цару небесен, Утешителу, Духу на Вистината, Кој Си насекаде и сè исполнуваш, Ризницо на блага и на живот Подателу, дојди и всели се во нас и очисти нè од секоја нечистотија, и спаСи ги, Благи, душите наши.

Слава во висините на Бога, и на земјата мир, меѓу луѓето благоволение.

Цару небесен, Утешителу, Духу на Вистината, Кој Си насекаде и сè исполнуваш, Ризницо на блага и на живот Подателу, дојди и всели се во нас и очисти нè од секоја нечистотија, и спаСи ги, Благи, душите наши.

Слава во висините на Бога, и на земјата мир, меѓу луѓето благоволение.

Цару небесен, Утешителу, Духу на Вистината, Кој Си насекаде и сè исполнуваш, Ризницо на блага и на живот Подателу, дојди и всели се во нас и очисти нè од секоја нечистотија, и спаСи ги, Благи, душите наши.

Господи, ќе ги отвориш усните мои, и устата моја ќе ја објави Твојата пофалба.
Свештеникот потоа го целива Светото Евангелие, а ѓаконот Светиот Престол.
Ѓаконот, приклонувајќи ја кон свештеникот својата глава и држејќи го орарот со три прсти од десната рака, вели:
Време е да Му се служи на Господа, Владико свети, благослови.
Свештеникот, осенувајќи го со крсен знак, говори:
Благословен е нашиот Бог, постојано, сега и секогаш и во сите векови. Амин.
Ѓаконот потоа вели:
Помоли се за мене, Владико свети.
Свештеникот:
Да ги исправи Господ твоите стапки на секое добро дело.
Ѓаконот: Спомни ме, Владико свети.
Свештеникот:
Да те спомене Господ Бог во Своето Царство, постојано, сега и секогаш и во сите векови.
Ѓаконот: Амин.
Откако ќе се поклони, ѓаконот излегува на северната врата и застанувајќи на вообичаеното место спроти отворените свети двери, побожно се поклонува трипати, говорејќи во себе:
Господи, ќе ги отвориш усните мои, и устата моја ќе ја објави Твојата пофалба.
Треба да се знае:
Ако свештеникот служи без ѓакон, на Проскомидијата нека не ги говори ѓаконовите зборови, и на Литургијата пред Евангелието, нити неговите зборови: Благослови, Владико, и: Прободи, Владико, и: Време е на Господа да Му се содејствува; нека ги говори само ектениите и она што е во чинот изложено.
Ако повеќе свештеници соборно служат, чинот на Проскомидијата нега го врши само еден од нив, а другите служители не говорат ништо засебно од Проскомидијата, освен што ги спомнуваат имињата на живите и упокоените православни христијани.

БОЖЕСТВЕНА ЛИТУРГИЈА
НА СВЕТИОТ ОТЕЦ НАШ ЈОВАН ЗЛАТОУСТ

Ѓаконот: Благослови, Владико.
Свештеникот:
Благословено е Царството на Отецот и Синот и Светиот Дух, сега и секогаш и во сите векови.
Народот: Амин.
Ѓаконот:
Во мир на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
За вишен мир и за спасение на нашите души, на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
За мир на целиот свет, добросостојба на светите Божји цркви, и за соединување на сите, на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
За овој свет храм, и за оние што со вера, побожност и благоговение влегуваат во него, на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
За блажењејшиот архиепископ наш (името), високопреосвештениот наш митрополит (името), за чесното презвитерство, во Христа ѓаконството, за сиот црковен клир и народ на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
За благочестивиот и Христољубив народ наш и за православните христијани, да им помогне и да одолеат на секој непријател и противник, на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
За овој град (или: ова село; или: оваа света обител), за секој град, земја и за оние што со вера живеат во нив, на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
За благорастворување на воздухот, за изобилие на земни плодови и мирни времиња, на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
За оние што пловат, патуваат, боледуваат, страдаат, што се заробени, и за нивно спасение, на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
Да се избавиме од секаква скрб, гнев и опасност, на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
Заштити, спаси, помилуј и запази нè, Боже, со Твојата благодат.
Народот: Господи, помилуј.
Спомнувајќи ја Пресветата, Пречиста, Преблагословена, Славна Владичица наша Богородица и секогаш Дева Марија со сите Светии, самите себе, еден друг и сиот наш живот на Христа Бога да го предадеме.
Народот: Тебе, Господи.

МОЛИТВА НА ПРВИОТ АНТИФОН (тивко)
ГОСПОДИ, Боже наш, чија власт е неспоредлива и славата недостижна, чија милост е безмерна и човекољубието неизречиво, Сам Ти, Владико, според Своето милосрдие, погледај на нас и на овој свет храм, и покажи ни ја, нам и на оние што со нас се молат, Твојата богата милост и Твоето милосрдие.
Свештеникот гласно:
Зашто Тебе Ти приличи секоја слава, чест и поклонение, на Отецот, и Синот, и Светиот Дух, сега и секогаш, и во сите векови.
Народот: Амин.
И се пее првиот антифон:
По молитвите на Богородица, Спасителу, спаси нè. (трипати); (односно првиот изобразителен псалм: Слава... И сега... Благословувај Го душо моја Господа, и сета внатрешност моја - Неговото свето име! Благословен Си Господи).
Ѓаконот, поклонувајќи се кон олтарот, оди од своето место и застанува пред иконата Христова, држејќи го орарот со три прсти од десната рака.
По завршувањето на антифонот, ѓаконот застанува на обично место (пред светите двери) и, откако ќе се поклони, говори:
Пак и пак во мир на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
Заштити, спаси, помилуј и запази нè, Боже, со Твојата благодат.
Народот: Господи, помилуј.
Спомнувајќи ја Пресветата, Пречиста, Преблагословена, славна Владичица наша Богородица и секогаш Дева Марија со сите Светии, самите себе, еден друг и сиот наш живот на Христа Бога да го предадеме.
Народот: Тебе, Господи.

МОЛИТВА НА ВТОРИОТ АНТИФОН (тивко)
ГОСПОДИ Боже наш, спаси ги Твоите луѓе и благослови го Твоето наследство; запази ја полнотата на Твојата Црква, освети ги оние што ја љубат убавината на Твојот дом; Ти нив прослави ги со Твојата божествена сила, и не нè оставај нас кои се надеваме на Тебе.
Свештеникот гласно:
Зашто Твоја е власта, и Твое е царството и силата и славата, на Отецот, и Синот, и Светиот Дух, сега и секогаш и во сите векови.
Народот: Амин.
И се пее вториот антифон:
Спаси нè Сине Божји, Кој воскресна од мртвите (во недели и од Велигден до Спасовден), нас кои Ти пееме: Алилуја! (трипати)
односно вториот изобразителен псалм. На крајот на антифонот се пее:
Слава... И сега... Амин. Единороден Сине и Слово Божјо, бесмртен Си, и Си благоволил заради нашето спасение да се воплотиш од Светата Богородица и секогаш Дева Марија, и неизминливо Си се вочовечил; Се распна, Христе Боже, и со смрт смртта ја уништи; Еден Си од Света Троица, и Те прославуваме со Отецот и Светиот Дух, спаси нè.
Ѓаконот се поклонува кон олтарот и оди пред иконата на Богородица.
Ѓаконот:
Пак и пак во мир на Господа да се помолиме.
Народот: Господи, помилуј.
Заштити, спаси, помилуј и запази нè, Боже, со Твојата благодат.
Народот: Господи, помилуј.
Спомнувајќи ја Пресветата, Пречиста, Преблагословена, славна Владичица наша Богородица и секогаш Дева Марија со сите Светии, самите себе, еден друг и сиот наш живот на Христа Бога да го предадеме.
Народот: Тебе, Господи.

МОЛИТВА НА ТРЕТИОТ АНТИФОН (тивко)
ТИ, Кој Си ни ги дарувал овие заеднички и согласни молитви; Кој и на двајца или тројца, сложни во Твое име, Си ветил да им дадеш она за што се молат; Самиот и сега во полезност исполни ги прозбите на Твоите чеда, давајќи ни во сегашниот век познавање на Твојата Вистина, а во идниот дарувај ни живот вечен.
Возглас:
Зашто Си благ и човекољубив Бог, и Тебе слава Ти вознесуваме, на Отецот и Синот и Светиот Дух, сега и секогаш и во сите векови.
Народот: Амин.
Ги отвораат царските двери за малиот Вход.
Се пее третиот антифон, или Блаженствата, или тропарот. Кога ќе почне пеењето на: Слава на Отецот и Синот и Светиот Дух, свештеникот и ѓаконот, стоејќи пред Светиот Престол, прават три поклони. Потоа свештеникот го зема Светото Евангелие и му го дава на ѓаконот; и така, излегувајќи низ северната врата, прават мал Вход, додека пред нив одат свеќоносци; и, застанувајќи двајцата среде храмот, ги приклонуваат главите, а кога ѓаконот тивко ќе рече: на Господа да му се помолиме, свештеникот тивко говори:

МОЛИТВА НА ВХОДОТ
Владико Господи, Боже наш, Кој на Небесата Си вост