Презвитеру Христов Мироне,
оној кој телото твое го соголи,
не можеше на душата да & напакости,
туку слава поголема во Божји очи ти вознесе.

Богоносен оче наш Јоакиме, си се јавил како жител на пустината, ангел во тело и чудотворец. Откако преку пост, бдение и молитва прими небесни дарови, ти ги лекуваш болните и душите на оние што со вера ти пристапуваат. Слава на Оној што ти дал сила, слава на Оној што те овенчал, слава на Оној што преку тебе сите ги лекува.

На островот Кефалонија се случува чудо на денот кога се празнува Успение на Пресвета Богородица. Во Црквата во Пастра на островот Кефалонија за празникот Благовештение верниците донасаат бели кринови и ги оставаат на иконата на Богородица. Тие кринови после празникот се ставаат под стаклото на иконата и без вода и земја

И колку славно било Нејзиното успение! Со каква светлина сјаело Нејзиното пречисто лице. Колку прекрасно, неописливо, неспоресливо благоухание извирало од нејзиното пречисто, приснодевствено тело, како што пишува св. Дионисиј Ареопагит, кој бил на Нејзиното погребение! Какво сладосно, ангелско пеење слушале верните! Како боговдахновено го прославил Нејзиното успение особено светиот свештеномаченик Јеротеј, апостолски ученик! Славен крај на славниот земен живот на Приснодевата!

Богородице, и во раѓањето си го сочувала девството,
а по своето успение не си го оставила светот,
туку си се преселила во животот,
Мајко на Животот,
и со твоите молитви ги избавуваш од смртта нашите души.

Стоејќи помеѓу Бог и целиот човечки род, единствено Она го направи Бог Син човечки, а луѓето синови Божји, ја направи земјата небо, и го обожи човештвото. Единствено Она меѓу жените стана Мајка Божја по природа надминувајќи ја секоја природа. Преку нејзиното неискажливо раѓање

Многу е важно правилно да разбереме и да ги запомниме зборовите на тропарот на великиот празник на Успението на Пресвета Богородица: „... По Успението не си го оставила светот, Богородице...’’.
Нејзината смрт не беше иста како смртта на сите луѓе, за кои се пее во вториот Антифон на Литургијата: „Излегува духот негов и тој се враќа во земјата своја: во тој ден исчезнуваат сите

Вие – Царице небесна
Ти ѕвездо водителка
Вие трепет ангелски
Ти познание кое јасно си.

Како да те именуваме
кога за друга светлина човечка не знаеме,

Кога се влегува во гробницата наидуваме на скали кои водат надолу. Од деснаата страна на скалилата се ноѓа гробницата на светите праведни родители на Богомајката , Јоаким и Ана, а веднаш од левата страна е гробницата на праведен Јосиф.
 ,

О, Пресвета Богородице, Дево Владичице, повозвишена од ангелите и архангелите, и најчесна од сета твар, восхит велик на ангелите, возвишена проповед на пророците, преславна похвало на апостолите, прекрасен украсу на светителите, крепка тврдино на мачениците, спасително

После Вознесението Господово, за Мајката Божја се грижел апостол Јован Богослов,

а во негово отсаство Пресветата живеела во домот на неговите родители,

во близина на Елеонската гора.

Пророче Божји, Михеј свети,
ти кој волјата Господова до луѓето ја приближи,
опомени за непослушности донесе,
синовите на непокорноста да се исправат помогна,

Радувај се горни Ерусалиме,
радувајте се христијани по сите краишта земни,
радувај се свети Максиме, Бог благоволи прослава да воздаде,

Известуваме дека излезе од печат второто издание на книгата “Животот и словата на старец Порфириј Кавсокаливит”. Станува збор за најавтентичниот извор за животниот пат и за опитното учење на современиот светител на Православната Црква.
Преводот од грчки јазик е на јеромонах Атанасиј Арсоски.

Радувајте се свети маченици,
верата ваша со благодат ве зали,
Аникито и Фотие, вие кои познавте дека нашите страсти
се демони глуви и неосетливи,

Словото Божјо во раце носејќи го,
во срцето твое се всели о свети Евпл ѓаконе,
темнина во пештерата постоеше се додека светлината Христова
преку тебе во неа не се насели.