Христијанскиот здрав разум никогаш не доаѓал до фарисејска ситничавост по повод неработењето во недела; но затоа прифатливото допуштање на работата во тој ден отишло далеку над границите на потребното.

 „Една од главните причини за внатрешната осаменост е навиката да се осудува. Би можело да се каже дека осаменоста и осудувањето се слични болести на душата. Човекот што осудува, каде и да се наоѓа, секогаш е незадоволен од своето опкружување.

Интересно е што некои Помесни Православни цркви и нивните поглавари се борат за првенство по чест, затоа што и своето првенство по чест го доживуваат и спроведуваат како првенство по „власт“ – нема друго објаснување, а никој од нив како да не се интересира за „првенство по Авторитет“.

Старaц Гаврило Грузијски сахрањен је по древном монашком обичају, без ковчега, умотан у простирку. Међутим, на сахрани се нико није усуђивао да на његово свето тело набаца земљу, бацали су је по крајевима гроба, тако да је она сама полако клизала преко тела. На његовом гробу дешавају се незамислива чуда, а ово .

Пустината тивко очистувајќи го срцето твое,
о свети Амфилохие,
те припреми да бидеш изведен на Божја служба,
тебе кој со ангелот се молеше,

мудроста Божја на жедните преку тебе представена беше,

О вие мажи обручени за љубовта Божја,
о вие тихуватели кои го запознавте гласот на срцето,
Калисте и Игнатие отци наши преподобни,
молете Го Младоженецот на душите човечки

 Денес е почетокот на Божјата милост
и на проповедта за спасение на луѓето.
Во храмот Божји јасно Дева се јавува
и Христа на сите го предвестува.

Пример си бил на воздржание,
со Божествен Дух сите просветувајќи ги,
правоверно животот завршувајќи го,
со учењето светот го просветли,

Ја чувствував својата грешност и затоа внатре во себе си ја кажував молитвата на св. Симеон Нов Богослов: „Гледам, Спасителе, дека никој не ти згрешил како мене, ниту ги извршил делата што ги извршив јас. Но, исто така гледам дека тежината на моите гревови не го надминува изобилието на Твоето долготрпение и бескрајно човекољубие“.

Велик е животот на праведникот пред Господа,
и него наградата не го одминува,
така ти Авдие Божји пророче,
дар доби да ја видиш Црквата Новозаветна

која во себе ќе ги удоми децата,
од нив сега прими пофалба торжествена
.

Деветтиот по ред Меѓународен филмски фестивал за културни, духовни и хумани
вредности - “Богородичен Покров“ кој се одржува со благослов на Архиепископот Охридски Македонски и на Јустинијана Прима г.г.Стефан, и е единствен од ваков жанр во нашата држава, годинава се одржува Оn Line од 30 Ноември до 07 Декември 2024. година.

Маченикот Твој Платон, Христе Боже наш, избирајќи го Животот вечен
Тебе Те исповеда и времениот живот маченички го заврши,

Ревнувајќи во молитвата,
искуси чудесни дејствија
така стана истоименик на исправувањето,
затоа моли се на Христа Бога,

Ревносно од царина си тргнал
кон повикот на Владиката Христос,
Кој поради својата добрина се појави
на земјата помеѓу луѓето,
Него следејќи го се покажа како избран апостол

Оваа икона најпрво му се јави на едно девојченце Ана во селото Купјатич во Минската губернија во 1182 година. Чувајќи го стадото Ана виде некоја светлина во шумата. Кога и се приближи на светлината, на едно дрво виде крст со средна големина со ликот на Пресвета Богородица на него. Ана го зеде тој крст и си го однесе дома, па се врати кај стадото.

Ангелот што го примивме на Светото Крштение има голема моќ. Затоа, кога се молиш дома, по завршувањето на молитвите, не заборавај да му направиш неколку метании и на Ангелот што го прими на Крштевањето и да му кажеш вака: „Свети Ангел, чувар на мојот живот, моли се на Христос Бог, за мене грешниот / за мене грешната“.

Смртта, која нашиот Господ Христос со Својата смрт на крстот ја победи, стана врата кон вечноста и премин кон духовниот и невечерен свет. Таа повеќе не е крај, туку Пасха, премин кон полнотата на животот што Бог го замисли за човекот. Секогаш кога ќе се соочиме со смртта на некој наш ближен,

Чим се частица Светих Тајни нашла у кошници, пчеле су прекинуле са прављењем саћа и брзо почеле да праве место за чување Тела Господњег. Најпре су подигле малени престо, затим дискос, а потом су над њима саградиле свод сличан олтару. Положивши свету частицу на дискос,

На духовното делање, преподобниот Паисиј (Величковски) се научил на Атон, лулката на аскетското просветување, коешто му недостасувало на старецот во руските манастири и молдавските скитови. Но, и Атон во тоа време бележел голем пад.