логоFacebook  Twitter  YouTube  eMail

Кожувчанка

 Зошто нашите Православни браќа, МПЦ – ОА ја сметаат за расколничка и не ја признаваат?


Одговорот од една страна е многу едноставен, а од друга е имагинативно комплициран, се зависи од тоа дали сакаме на вистината да се погледнеме во очи или пак си бараме за себеси, но, за себеси оправдувања.
Треба да се запрашаме како станавме Христијани, а одговорот ќе го добиеме ако се вратиме на изворот, а тоа е она што претходно го нагласивме дека треба да поверуваме во Бога Спасителот, во домостројот на Спасението, кое Он го востановил, да го прифатиме тоа, да се крстиме во Неговотот Име и да се трудиме да живееме по тој домострој.

Со други зборови, Неговите главни заповеди треба да бидат докажани со нашиот начин на живеење, значи да се љубиме еден со друг, тоа првенствено Он го бара од нас. Да живееме во соборност, тоа е второто, "Каде што се двајца или тројца собрани во Мое Име таму сум и Јас среде нив." (Мат.18,20) тоа понатаму се проширува и на целиот "народ" кој единствено би имал смисла да постои ако му служи на Бога, односно ако љубовта е основното начело за неговото постоење.
Така собрани, ние неминовно ќе допреме уште неколку многу значајни начела на христијанскиот начин на живеење, помеѓу кои ќе бидат и тие: да научиме едни со други да си простуваме, да не се предизвикуваме, да се трудиме со нашите раце, умови од Бога водени и  нашата надеж да ја полагаме на љубовта Божја, а не на минливите придобивки од овој свет, коишто често пати за да се добијат се плаќаат премногу високи цени. Следствено на тоа ќе има уште многу други работи коишто имаат духовна основа и ќе помогнат да ја оствариме таа соборност, но, секогаш се тргнува од примерите на поединците од христијанскиот живот, а тоа се светите отци на Црквата: преподобните, мачениците, исповедниците, и т н. И секое наше делување ќе треба да биди поткрепено од нивниот живот и поуки.
Сето ова ја привлекува Благодатта Божја и на тој начин ќе бидиме признаени како ученици Негови коишто ќе ги сакаат своите непријатели и ќе се молат за нив.

Па замислете во една земја живеат еве два милиони луѓе, не се делат помеѓу нив, нарочито не партиски, за идеали коишто се овоземни, нема помеѓу нив кавги – туку има разговор. Следствено на тоа пастирите во помесната црква духовно до таму се подигнале, така да делуваат како еден глас и со нивните животи претставуваат пример на христијанско живење и добродетели – паствата таквите ги следи до пеколот и назад – тоа е народ Божји, тие се признаени од Бога, другите би можеле само да се поучуваат од нив, бидејќи додека ги колнат тие благословуваат, додека ги оговараат тие простуваат, додека фрлаат со камења по нив тие цркви градат.

Кој не би го препознал Христос во Тој народ.
Тоа е народот кој самиот Спасител се залагаше да постои, за таков народ Он Себеси се даде, таков народ ќе го наследи Царството Небесно и тој народ ќе добие ново име и нов знак а тоа е Христов народ и Крстот ќе стои пред него.
Од друг аспект ако сакаме да погледнеме кои услови ги бара светот во неговата административна дејност за наше признавање, ќе видиме дека тоа се човечки критериуми. Ниту се соборни – од вселенските собори, ниту имаат духовна основа, а уште помалку дека сме некои расколници од проста причина што нивните ставки према нас се оние ставови кои Црквата би требало да ги има према еретиците, бидејќи тие го одлачуваат народот, а не само клирот од причестување, а од друга страна поставуваат  услови кои чисто имаат политички или светски карактер: ако ми се покориш, ако ме прифатиш јас да ти бидам глава, јас да ти бидам мајка.
Не – на Бога му се поклонувам, на Неговите заповеди се покорувам, Неговата волја ја барам и затоа Светото Писмо вели на човечка грижа не ме оставај.
Тоа е овој свет, но сепак позади сето тоа стои демонот и неговата желба да раздели па да владее, гордоста да ја надминат и  небесата.
Кривицата е секако првенствено наша, бидејќи не ги задоволуваме барањата од духовен аспект кои се однесуваат на љубовта помеѓу нас и соборнсота помеѓу нас.
Еврејскиот народ беше воспитуван четриесет години во пустината, од дванаесет колена Бог на крајот остави само едно, и тоа Јудиното, но сепак и тоа колено кога Христос дојде при своите, тие не го примија, затоа имаме понатаму и дванаесет апостоли кои ја освоија вселената, покрај благодатта над секој од нив, силата беше во нивната соборност, иако некогаш може ќе се појавеле различни мислењеа, одговорот го барале, во соборна молитва, од Бога.
Господ кажа стадо мое мало, наше е да ги љубиме сите, а ако некој праша колку – до САМОЗАБОРАВ, да простуваме, а ако некој праша колку – повеќе отколку што дишење имаме.
Одговорот се однесуваше на оној народ кој што треба да биди Божји, независно од тоа какво име носи овде на земјата.

Слепченски Претеченски манастир

3-ти јули 2018 лето Господово

 



Поуки од Светите Отци

dobrotoljubie

Наука и Култура

Мај 31, 2023

Промоција на Речник на медиумска писменост

Ова лексикографско издание е прв сериозен обид за систематизирање на термините коишто се појавија во дигиталната ера и новите начини на комуникација, со развојот на медиумите и со појавата на нови алатки и активности во онлајн-сферата. Целта за неговото…
Март 09, 2023
Jovana.matevska

Интервју со Јована Матевска Атанасова – писателско име кое полека оди кон врвот на македонската литература

Најпрво сум радосна што ја имав привилегијата да пораснам емотивно. Некои луѓе трошат цел еден животен век без да ја раздвижат душата и да ја пуштат низ ребрата, кои таму се поставени само физички да ја додржуваат, но не и духовно да ја ограничат. Затоа што…

Конзерваторска приказна за сликата „Турска бања “

Ное 29, 2022 Ликовна уметност 566
1926.Sava.SHumanovich
Со стручно-научна поддршка на Институтот за историја на уметноста на Филозофскиот…

„Турска бања“ на Националната галерија изложена во Европска престолнина на културата за 2022, Нови Сад

Сеп 26, 2022 Ликовна уметност 885
TViTer448
„Ваквите претставувања отвораат врати за идни билатерални соработки помеѓу нашите земји.…

ТРКАЛЕЗНА МАСА ЗА ПОДАТОЦИТЕ ЗА Е-ТРГОВИЈАТА ВО НАШАТА ЗЕМЈА

Јул 24, 2022 Друго од култура 1333
TViTer319
Од АЕТМ велат дека со оваа тркалезна маса, Асоцијацијата за е-трговија на Македонија и…

Беседи

Митрополит Струмички Наум: Педесетница

Митрополит Струмички Наум: Педесетница

При толкувањето на евангелието за жената Самарјанка ви реков: „Водата што Богочовекот Христос ни ја дава, и која имајќи ја никогаш нема да ожедниме, е благодатта на Светиот Дух во...

Митрополит Струмички Наум: Недела на Светите отци на Првиот Вселенски собор (12.06.2021)

Митрополит Струмички Наум: Недела на Светите отци на Првиот Вселенски собор (12.06.2021)

Да разбереш, односно да сфатиш – во духовно православна смисла, го означува просветлувањето на умот – со дарот на умно-срдечната молитва. Оти, какво е тоа сфаќање и разбирање без просветленост...

Митрополит Струмички Наум: Светилникот на нашето време (11.01.2021)

Митрополит Струмички Наум: Светилникот на нашето време (11.01.2021)

Се сеќавам, кога понекогаш ќе ми беше многу тешко и кога ќе отидев кај него на исповед, ќе ме сослушаше и без да ми даде никаков совет, само ќе одмавнеше...

Митрополит Струмички Наум: Вознесение или превознесување? (01.06.2022)

Митрополит Струмички Наум: Вознесение или превознесување? (01.06.2022)

Ако Он не се жртвуваше на Крстот за нас и наше спасение, и ние не ќе можевме во Големиот Вход од Светата Литургија да се принесеме самите себе и целиот...

Св. Климент Охридски: Поука на вознесение на Господ наш Исус Христос

Св. Климент Охридски: Поука на вознесение на Господ наш Исус Христос

Поради тоа, браќа, бидејќи нè очекува бесконечна мака, да се потрудиме преку подвиг да ја избегнеме, со милостина да го пречекаме бедниот и да го угостиме, примајќи го туѓинецот, гладниот...

Отец Гаврил-Беседа за Св.Методиј и Св.Кирил

Отец Гаврил-Беседа за Св.Методиј и Св.Кирил

Тогаш сфатил дека не треба да се врзува за ништо световно, и дека треба да живее единствено за Царството Небесно, односно за Бога. И навистина се оддал на богоугоден живот,...

Патријарх српски Порфирије: Беседа, Загреб, 21.05.2023 г.

Патријарх српски Порфирије: Беседа, Загреб, 21.05.2023 г.

Ми смо створени за вечност. Створени смо да, имајући свако посебан дар, лични, специфичан печат, своју непоновљивост, будемо једно у Господу, будемо једно у Христу, а то јединство се најреалније...

БЕСЕДА за силата штo Бoг им ја дал на прoрoчкитe збoрoви

БЕСЕДА за силата штo Бoг им ја дал на прoрoчкитe збoрoви

Бoг му дал мoќ и на нарoдoт да гo знаe вистинскиoт пат, и прeку сoвeста, и прeку прoпoвeдта на Бoжјoтo слoвo, та нарoдoт нe трeба слeпo да ги слeди свoитe...

Патријарх Порфирије: Сваки човек само је у том избору – да ли је Христов или није Христов

Патријарх Порфирије: Сваки човек само је у том избору – да ли је Христов или није Христов

 Нико ни једампут није се ни сетио да Јеванђеље Христово, да вера Његова, да Христос сам треба да буде на првом месту и да разне невоље и искушења која пролазимо...

« »