Глас 1, неговиот акростих е: „Те воспевам од десно на Христа стоиш. Јосиф“
Песна 1
Ирмос: Христос раждается:
Христов угоднику, блажени, служителу на Христа воплотениот, татко Христов почитуван; претстоејќи пред Него со смелост, испроси им мир и избавување од маките на оние што те фалат.
Послушнику на божествените зборови, служителу на преславните дела, обручнику на Дева Богоотроковица, праведен во сѐ и вистински, си се јавил, Јосифе, и во населбите на праведните си се упокоил.
Си се удостоил да го погледнеш Христа, Кој заради нас стана младенец, и се именуваше Негов татко. Навистина е голема твојата слава! Поголемо од сѐ твоето достоинство! Заради тоа те фалиме.
Богородичен: Христа, телесно го роди во Витлеем, Чиста, неискусобрачна, со пелени Него го пови; Поразен од Неговото доаѓање, Јосиф со страв ја велича и ѝ се поклонува на Неговата сила.
Песна 3
Ирмос: Прежде век от Отца:
На Оној Кој пред вековите од Отца неизречено заблеска и од Дева во последните времиња неискажано се воплоти, се нарече татко и постана сведок на страшната тајна, блажени.
Оној пред Кого вишните чинови, како пред Бога, неописливо треперат, Него, Родениот од Дева, Јосифе со своите раце Го држиш со своите раце, мудри, осветувајќи со страшното допирање. Заради тоа те почитуваме.
Височината на тајната, скриена од древните родови, тебе ти се откри, оти покажа чисто срце и со неа спасени сме сите што твојот светоносен и божествен спомен верно го празнуваме.
Богородичен: Откако го виде Бога кој се воплоти од твојата чиста крв, Дево чиста, и се роди во пештера, и легна во јасли, и стана видлив сличен на нас, праведниот Јосиф, Го величаше со песни.
Песна 4
Ирмос: Жезл из корене Иессеева:
Имајќи разум послушен на божествените наредби, и целиот си бил чист, си бил свршен со единствената меѓу жените чиста и непорочна, Јосифе блажени, да ја чуваш Дева чиста за да го прими Творецот.
Единствено на Гаврил на небесата и единствено на тебе, секогаш спомнуван блажен Јосифе, со единствената Неискусобрачна, ви се довери единствената и престрашна тајна, која единствениот погубител-кнезот на темнината го изгони.
Оти беше световиден и одушевен храм на Творецот, од усрдие кон божествените нешта, од светиот храм се удостои да го примиш Светиот Храм, Јосифе блажени, – единствената меѓу жените Приснодева.
Богородичен: За целосно да го растера метежот во твојот ум, јасно застана невидливиот и ти велеше: „Не бој се Јосифе сега да ја примиш Маријам пречистата, оти во утробата Го носи Оној што со Својата божествена сила носи сѐ“.
Песна 5
Ирмос: Бог сый мира:
Блескајќи со кротост, мудар Јосифе, во земјата на кротките си се вселил, и на кроткиот на збор- Христос си се именувал татко. Него држејќи ги во твоите прегратки, си се осветил и си се прославил, откако го виде Облечениот во човечка плот.
Како божествен Облак, што во своите пазуви го скрива Сонцето, си ја водел единствената Чиста од градот Давидов во Египет, за во него да ја распрсне темнината на идолското безумие, Јосифе служителу на недостижната тајна.
Како праведен, си врвел по правите патишта на праведниот Владика, Кој праведно те определи, себлажен, да послужиш на толку страшната тајна на неизреченото рождество, со која ние луѓето се оправдавме.
Богородичен: Се покажа, како што рече Исаија пророкот, Дева, Која во утробата Го смести неописаниот по природа Бог- Емануил. Ова не знаејќи го божествениот и секогаш спомнуван Јосиф, ноќе во сон беше поучен од ангелот.
Песна 6
Ирмос: Из утробы Иону:
Необичната Рожба на Дева Богоотроковица, Бог Кој дојде кон нас туѓите Нему, – присносушното Слово на Отца, Го прими, Јосифе себлажени, и радувајќи се со Него изврши необично патување до Египет, покорувајќи се на божествената повелба.
На Бога, Младенец по плот, како ангел служител си бил, Јосифе мудар, и непосредно си гледал јасно кон Него, примајќи невештествени зраци, блажени, и световиден и по душа и по срце си се покажал.
Целиот осветен во душата и телото од божественото допирање, си преминал во невештествените населби, осветувајќи ги сега тие што го извршуваат твојот спомен, навистина праведен Јосифе сесвет, свршенику на сесветата Богомајка.
Богородичен: Младо Дете на земјата си Го видел, Совршениот роден од Дева чиста, Родениот од Отца пред сите векови, и си ги чул ангелите што Го воспеваа во пештерата Оној Кој лежеше во јасли, Јосифе сефален.
Песна 7
Ирмос: Отроцы, благочестию:
Претскажаниот завршеток на божествените пророци си го видел; Проповеданиот од нив- Христа, Кој доаѓа од чистата Отроковица, си Го допрел; и во Младенецот си Го препознал, како чист по душа, Христов угоднику.
Украсен со непорочно живеење, славен Јосифе, чувар на девството на Непорочната навистина си бил, и наречен отец на роденото Дете, и возвеличан со тоа чесно именување.
Оној што со збор ги створи небото и земјата и морето, се нарече Син на дрводелецот, а тебе себлажен, Беспочетниот Отец навистина те прослави како свештен слуга на она што е неискажливо.
Откако свето го заврши твојот живот, Јосифе предоблесен, сега во светлината на светиите си се вселил, осветувајќи ги тие што верно го извршуваат постојано твојот сесвештен и божествен спомен.
Богородичен: Знаејќи дека свештените образи Тебе те предобразуваат, Богоблагодатна и Чиста, праведниот Јосиф преку жезолот ја стекна чесната свршувачка со Тебе, напомнувајќи го од она време процветаниот жезол Аронов.
Песна 8
Ирмос: Чуда преестественнаго:
Навистина чесна пред Господа твојата смрт, себлажен Јосифе, оти ти целиот се освети од Младенецот, си бил свештен чувар на Благословената и со неа пееш: „Да го благословува сета твар Господа и да го превознесува во сите векови!“.
Оној од Кого треперат сите ангелски хорови- Бога и Создателот, праведниот Јосиф со смелост себлагочество го прегрнува како Младенец и го целива, и прима разумна светлост и извикува: „Да го благословува сета твар Господа и да го превознесува во сите векови!“.
Ранет со најслатката желба, блажени, и претстоејќи како на ангел на Воплотениот, се покоруваш на божествената заповед, известен од ангелот да се вратиш од Египет во земјата Израилева со Самиот Младенец и Неговата Мајка, со нив си се вратил, славејќи Го Господа.
Богородичен: Сенките на законот си ги видел распрснати преку светлината на благодатта, и си го видел светлиот облак- Дева, кој го објавува разумното Сонце во тело, и како ѕвезда сите си ги просветлил, мудар Јосифе, кои постојано викаат: „Те превознесуваме Христе во вековите!“.
Песна 9
Ирмос: Таинство странное:
Си бил рамен по чест на ангелите, пророците и мачениците, блажени, и вистински собеседник на мудрите апостоли; заради тоа со те ублажуваме мудар Јосифе и твојот свештен спомен го почитуваме.
Оти произлегуваш од царски род, на чистата Царица, која треба неизречено да Го роди Царот Исус, си Ѝ бил свршеник, премудар, претпочитан на земјата повеќе од сите земнородни, блажени.
Укрепуван од силата на Духот, со добродетели си се украсил блажени и во длабока старост светло си се претставил пред твоите отци, Јосифе, почитуван како најголемиот татко на Оној Кој од Бога Отца засветли.
Споменот твој ги повикува краиштата кон радост и пофалба, оти Словото те прослави, блажени. Нему со смелост секогаш претстоејќи Му, непрестајно моли се да се избавиме од искушенијата, ние кои те фалиме.
Богородичен: Онаа што непорочно го чуваше девството, Чистата, си ја запазил, Онаа од Која Бог Слово се воплоти, ја запази Дева по неизреченото рождество. Со Неа, Јосифе богоносен, нас спомнувај нѐ.
