ТРОПАРИ НА СВЕТИТЕЛИТЕ И ПРАЗНИЦИТЕ

Тропар на Светата
Христова маченичка Гликерија

Со духовното миро на благодатта полеана,
Со Крст на челото обрезана, света Гликерио,
патот маченички ода на радоста постана,
душата твоја така Христа го исповеда,
о јагне Христово, о светило на Љубовта,
о ти од која миро миомирисно потече,
Моли се света маченичке,
Моли се достојнославна девственичке,
 моли се знамение победоносно,
 кое светло стоиш пред престолот на Славата,
за спасение на душите наши.

Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче

 Тропар на светиот
Христов маченик
Александар
13 мај / 26 мај

Бог Троичен преку нас на земјата
те прославува, о Александре свети
мачениче Христов, а на небесата безброј Ангели
воздаваат слава на Христа,
кој има таков војник во свитата своја.
Моли се за нас свет страдалниче,
по твоите молитви да бидат простени,
нашите гревови.

*Телото му е положено покрај реката Еригон (Црна река)

 
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче

 Тропар на светиот
Христов исповедник
Сергиј
13 мај / 26 мај

Радувај се исповедниче, радувај се Сергие,
ти кој прволикот во себе го пронајде
воден од благодатта Христова,
а награда на испитување следуваше кога посведочи
дека за Христос да се добие, сé треба да се раздаде.
Моли се за нас Божји угодниче
и ние да поитаме скапоцениот бисер да го побараме.

 
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче

Тропар на преподобниот
епископ Христов
Павсикакиј Синадски
13 мај / 26 мај

Погледна на твоето срце Спасителот
и со благодат ги закрепна твоите трудови
удостојувајќи те лекар на телата и душите човечки да бидеш:
Павсикакие преподобен оче,
а црквата земена од Духот раководена пастир те направи
кој стадото доверено мудро го сочува.
Моли се за нас свет епископе да не бидеме одлачени
од заедницата Христијанска – од духовниот волк поробени.

 
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче

Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче

ТРОПАР

Тропар (грч. τροπάριον, цсл. тропа́рь) е кратка црковна молитвена песна, настаната во доцниот стадиум на химнографијата. Тропарот ја содржи суштината на празникот за кој е напишан и во кој се прославува светителот; во Канонот, тропарот следи после ирмосот. Често се однесува и на аполитикион (грч. απολυτίκιον), или отпустителна химна преку која се опишува главната тема на богослужењето на денот, а со која се завршува Вечерната богослужба.

Богородичен (теотокион) е посебен вид на тропар, кој е посветен на Пресвета Богородица. Помали варијации во Богородичниот водат кон Крстобогородичен (ставротеотокион), посебен вид на тропар посветен на страдањето на Пресвета при распнувањето на Христос на Крстот, и како таков најчесто се користи во среда и петок, денови кога Црквата се сеќава на чесниот Крст Господов.

Понекогаш тропарот се користи како рефрен помеѓу читање на стихирите.од Псалмите, иако примарната функција во тој случај ја имаат стихирите.

Тропарник се нарекува една засебна целина во книга со тропари и кондаци, за секој ден на Црковната литургиска година.

ПреминПортал

2024 лето Господово

Од Верскиот календар:

  Светата маченичка Гликерија

Ќерка на еден гувернер на Рим. По смртта на татко ѝ осиромаши и се насели во Трајанопол во Тракија. Во времето на нечестивиот цар Антонин Гликерија беше изведена да му принесе жртва на идолот на Диј. Таа си нацрта крст на челото, па кога царскиот намесник ја запраша каде е нејзината лампада (зашто сите носеа лампади во рацете), Гликерија го покажа крстот на челото и рече: „Ова е мојата лампада“. На нејзината молитва гром удри во идолот и го искрши на парчиња. Намесникот се разгневи и нареди да ја бијат и да ја затворат. Ги запечати затворските врати, решен да ја убие со глад. Но на Гликерија ѝ се јавуваше ангел Божји и ѝ даваше небесна храна. По извесно време, кога намесникот мислеше дека маченичката мора да умрела од глад, го отвори затворот и се зачуди кога ја виде здрава, светла и весела. Кога го виде ова чудо, стражарот Лаодикиј и самиот Го исповеда Господ Христос и веднаш беше заклан. По ова Гликерија беше фрлена во огнена печка, но остана неповредена од огнот. Стоејќи насред огнот Го фалеше Бога, споменувајќи го чудото со Тројцата Младенци во Вавилонската печка. Најпосле беше фрлена пред лавови и откако Му се помоли, оваа Света девица Му ја предаде својата душа на Господа, за Кого јуначки претрпе многубројни маки. Чесно пострада во 177 година. Од нејзините мошти потече целебно миро, кое исцелуваше болни од најтешки болести.

Светиот маченик Александар

Словенин. Осумнаесетгодишен војник во војската на царот Максимијан. Одрече да ја изврши царевата наредба за чествување на римските идоли, заради што му беше предаден на капетанот Тиверијан: или да го посоветува да се откаже од Христа или да го мачи и да го погуби. Бидејќи сите совети му беа залудни, Тиверијан го зеде со себе, го поведе низ Македонија кон Цариград, каде што и самиот мораше службено да оди. Во секое место низ коешто ќе поминеа Александар беше луто мачен, но секаде излегуваа пред него христијаните молејќи го за благослов и храбрејќи го во подвигот. По него одеше и неговата мајка Пименија. Во текот на патувањето на Александар повеќепати му се јавуваше ангел Господов, блажејќи му ги маките и храбрејќи го. На едно место наречено Карасура, маченикот со молитвата кон Бога направи чудо; имено, кога жедта му здодеа и нему и на војниците што го придружуваа, тој изведе студена вода на суво место. На брегот на реката Ергина Тиверијан му нареди на џелатот да го заколе Александар и да му го фрли телото во водата. А џелатот, кога замавна над главата на маченикот, виде наоколу светли Божји ангели и се уплаши, а раката му премале. Александар го запраша зошто му премале раката и тој рече дека гледа некои светли момчиња околу него. Желен да умре и да се соедини со Господ, Александар Му се помоли на Бога да отстапат ангелите за да не се плаши џелатот. И така џелатот ја заврши својата работа, во 289 година. Пименија го извади од реката телото на нејзиниот син и чесно го погреба. На гробот на маченикот стануваа многу исцеленија. Откако умре тој ѝ се јави на мајка му и ѝ навести дека и таа набрзо ќе замине во другиот свет.