ТРОПАРИ НА СВЕТИТЕЛИТЕ И ПРАЗНИЦИТЕ 

Тропар на светиот
Христов архиепископ
Андреј Критски
4 јули / 17 јули

Од немоста изведен на служба Господова,
благодарност срцето подигна кон Небесата,
о Андрее Христов славеју на небото и на земјата,
усто медоточна секогаш спремна да опишеш одора Богородична,
исповедник на волјата Божја,
моли се пастиру Критски ,
душите наши да се насладуваат на појот од рајските птици.
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче

Тропар на преподобниот отец
Андреј
4 јули / 17 јули

Смирението твое оче свети Андрее,
во молчание премина Богоугодно,
од каде Изворот ја покажа силата своја преку твојата рака.
Длабочина неизмерна, прозорец кон вечноста,
со солзи од тебе патека радосна послана.
Радувај се оче преподобен и моли се за нас во вечноста,
пред Оној Кој вратата ја отвора.

 
* Рубљов
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче
 

Тропар на светата преподобна
Марта
4 јули / 17 јули

Кандило си живо неизгласливо пред Господа за нас,
о Марто мајко наша праведна,
и жива е душата твоја која го восфалува Бога.
Молитвена застапничка за нас биди пред Оној
Кој од утробата твоја возведе столб благодатен
кон Небесата, за сведоштво на вистината
и спасение на родот човечки.

 
*мајка на Свети Симеон Дивногорец

Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче


Тропар на светиот
Христов свештеномаченик
Теодор епископ Киринејски
и со него Лукија, Ароа и Киприла
4 јули / 17 јули

Блажен си ти Теодоре свети мачениче,
кој слова за прослава на Господа исцрта,
а Он со благодат те обви, во срцето твое вселувајќи се,
и таблици неракотворни испишувајќи.
Нас сега пред Него застапи нѐ ти кој и
Лукија, Ароа и Киприла кон Бога ги приведе.

 
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче



Тропар на светите
Христови маченици
Теодот, Теодотија, Долиндух,
Диомид, Евлампиј и Асклипиада
4 јули / 17 јули

Во соборот на светите маченици примени,
под палката на Јакинт светиот во верата утврдени,
примете и од нас чест и пофалба
свети Теодоте и Теодотио, Долиндуче,
Диомиде, Евлампие и Асклипиадо
и за нас молете се од небесната градина.

 

Извор МПЦ – ОА
Манастир св. Јован Претеча Слепче

 Од Верскиот календар на МПЦ (17.07.2024)

ТРОПАР

Тропар (грч. τροπάριον, цсл. тропа́рь) е кратка црковна молитвена песна, настаната во доцниот стадиум на химнографијата. Тропарот ја содржи суштината на празникот за кој е напишан и во кој се прославува светителот; во Канонот, тропарот следи после ирмосот. Често се однесува и на апокалиптик (грч. απολυτίκιον), или отпустителна химна преку која се опишува главната тема на богослужењето на денот, а со која се завршува Вечерната богослужба.

Богородичен (теотокион) е посебен вид на тропар, кој е посветен на Пресвета Богородица. Помали варијации во Богородичниот водат кон Крстобогородичен (ставротеотокион), посебен вид на тропар посветен на страдањето на Пресвета при распнувањето на Христос на Крстот, и како таков најчесто се користи во среда и петок, денови кога Црквата се сеќава на чесниот Крст Господов.

Понекогаш тропарот се користи како рефрен помеѓу читање на стихирите.од Псалмите, иако примарната функција во тој случај ја имаат стихирите.

Тропарник се нарекува една засебна целина во книга со тропари и кондаци, за секој ден на Црковната литургиска година.

ПреминПортал

2024 лето Господово

 Од Верскиот календар:

Свети Андреј, архиепископ Критски     преп. Андреј Рубљов

Роден е во Дамаск од родители христијани. Се роди нем и така остана до неговата седма година. Кога родителите го одведоа во црква и го причестија, тој проговори. Толкава е силата на Божествената Причест! Во својата четиринаесетта година отиде во Ерусалим и се потстрижи во лаврата на Св. Сава Осветен. Со разумот и подвигот ги надмина многумина постари монаси и им беше пример на мнозина. Потоа патријархот си го зеде кај себе за писмоводител.

А кога почна да свирепствува монотелитската (едноволничка) ерес - којашто учеше дека Господ Исус ја немаше човечката волја, туку само Божетсвената - во Цариград се собра Шестиот Вселенски Собор, во 681 година, во времето на царувањето на Константин Брадестиот. Ерусалимскиот патријарх Теодор не можеше да оди на Соборот, туку го испрати како свој ополномоштеник овој Андреј, тогаш архиѓакон.

На Соборот Андреј ја покажа својата надареност, беседништво, ревност кон верата и необичната расудливост. Откако помогна да се утврди Православната Вера, Андреј се врати на својата должност во Ерусалим. Подоцна беше избран и поставен за епископ на островот Крит. Како архиереј беше многу омилен кај народот. Ревнуваш многу за Православието и ги сотираше крепко сите ереси. Со своите молитви чудотвореше. Ги протера Сарацените од островот Крит.

Света Марта

Мајката на Свети Симеон Дивногорец (под 24 мај). Со целата душа посветена на верата, таа и не помислуваше на брак. И кога родителите ја свршија за некој младич, намисли да го остави родителскиот дом и да се оддалечи од светот. Но ѝ се јави Св. Јован Предвесник и ја посоветува да им ја исполни волјата на родителите и да стапи во брак, како што таа и направи. Од тој брак се роди прекрасниот светител Симеон, подвижник Дивногорски. Света Марта имаше постојан обичај да станува на полноќ на молитва. Со голема милосрдност ги помагаше бедните, ги пригледнуваше сираците и им служеше на болните. Една година пред својата смрт виде големо мноштво ангели со свеќи во рацете и од нив го дозна времето на своето упокојување. После ова со уште поголема усрдност се предаде на молитва и добродетел. Се упокои мирно во 551 година, а беше погребена крај стапалата на нејзиниот син Симеон Столпник. Посмртно повеќепати им се јави на луѓето заради поука и заради исцелување на болни. Како значајно се памти нејзиното јавување на настојателот на обителта на Св. Симеон. По погребот на Света Марта игуменот постави на нејзиниот гроб кандило, со решение тоа никако да не се гаси. Но по извесно време луѓето ги потфати леност и кандилото згасна. Тогаш настојателот се разболе, му се јави светителката и му рече: „Зошто не го палите кандилото на мојот гроб? Да знаете дека мене не ми е потребна светлината од вашите свеќи, бидејќи се удостоив кај Бога со Незалезната небесна светлина, но вам ви треба. Зашто кога заискрува на мојот гроб, светлината ме поттикнува да Го молам Бога за вас.“ Од ова е јасно дека со нашата почит кон светителите ги побудуваме како подостојни од нас да Го молат Бога за нашето спасение.