Од никаде ми се појави,
Така тивко, сама, неповикана.
Сето време,
Криејќи се длабоко во мене.
Како оганче, од кандилце
Како светлинка, од светулка.
Мојата прва љубов,
Моја светлина.

Сѐ што се постигнува лесно, бргу и се губи; сѐ што е добиено со страдание на срцето пак, грижливо се чува.
- Ние треба срцето да го втемелиме на делата на покајанието и живот угоден на Бога. Ако храмот на срцето не биде извалкан, туку чист, тогаш даровите Господови доаѓаат сами по себе.

На 27.12.2021 г., Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан, имаше свое обраќање пред присутните на промоцијата на монографијата Возобновителот, издадена во чест на двојниот јубилеј на блаженоупокоениот Архиепископ Доситеј – 115 г. од Неговото раѓање и 40 г. од Неговото упокојување. Ова врвно дело е издадено од страна на Комисијата за односи со верските заедници и религиозни групи, 

Не ли е испит земниот живот за човекот? Неговите дни, зарем не се како дни на наемник? Како слуга што копнее за сенка и како наемникот што го чека крајот на својата работа,
така и јас добив наследство од суетни месеци; тажните ноќи ми се избројани.

А денеска, тој труд, а и оваа јубилејна година, беа крунисани со издавањето на уште една прекрасна монографија, насловена „Манастирите во дебарско-кичевската епархија“, во која се опфатени петнаесет поголеми и позначајни духовни светилишта од нашата епархија, светилишта возобновувани во изминатите години, преродени и во нивниот надворешен изглед, но и во нивниот внатрешен, духовен живот.

Монографијата е плод на соработката со Македонската православна црква - Охридската архиепископија и Православниот богословски факултет „Свети Климент Охридски“. Монографијата претставува капитално дело посветено на ликот и делото на блаженоупокоениот

Кондак 1.

Препрославен од Господа, светителу и чудотворче Спиридоне! Прославувајќи го сега твојот сечесен спомен, со верба дека имаш голема сила да ни помогнеш со молитвите твои кон Христа Кој тебе те прослави, умилно ти воскликнуваме. Избави нé од секое зло и невоља, за да ти пееме со благодарност:

Ноќта кога Магда ја грабаа месечината се капеше во сопствениот отсјај, расплодена по езерата и соголените брда. Маглата натежнуваше, со куршуми од слана ги напаѓаше посевите, им задаваше тешкотија во дишењето на зовичаните. Мостот се прелеваше како прстен пред темното платно и сета природа беше како изведена од некоја приказна од Магдината книга. 

Научното дело на Блаже Конески во областа на јазикот вклучува сознанија за потеклото и историјата на македонскиот јазик, за македонската жива народна реч, за дијалектологијата, фонологијата и граматиката на македонскиот јазик, како и сознанија за консолидацијата на македонската наука за јазикот во 19 век и почетокот на 20 век. Тоа негово дело го афирмира македонскиот јазик во меѓународните лингвистички кругови од највисоко рамниште

Чествувањето на Блаже Конески е чествување на кодот на нашата држава и нација, кодот на нашиот бит и нашиот идентитет. Денес, не е доволно само свечено да го чествуваме делото на Блаже Конески, неопходно е да ги почитуваме неговите научни придобивки за континуитет на македонскиот јазик, културна и национална историја.

Нашата литература е млада. Не се редат зад неа долг ред имиња. Ќе се свртиме назад. Таму стоат тројцата наши загинати другари - до Рацина и Колета Неделковски – Никола Јонков Вапцаров. Под нивниот строг и драг поглед ние одиме напред“.

„Пораката на Блаже Конески е прво дека македонскиот јазик е нашата идеална Татковина или како што кажа тој тотална или целосна Татковина, тоа значи Татковина која што е духовна и која што го обединува македонскиот народ каде и да се наоѓа во светот“, истакна Катица Ќулафкова, академик.