Дома

Први закон је био природни, који је општи за све народе до краја света. Други, закон стварања, одговара првоме. По првом и другом закону биће суђено свим народима света, осим хришћана и јевреја. По писаном закону, тојест по Старом Завету, биће суђено јеврејима. А по закону Благодати и Јеванђељу биће суђено нама, хришћанима, због тога што је наш закон савршенији од свих осталих.

Свет се налази у стању дремежа, греховног сна, спава. Бог га буди ратовима, поморима, пожарима, бурама рушилачким, земљотресима, поплавама, неродним годинама… Авај! Не чује он глас Божји!

Људи почивају на одру лењости и заслепљености, а о спасењу су и заборавили да размишљају.

Сите треба да се грижиме, откако веќе сме почнале, да не ги намалуваме нашите трудови, да не се очајуваме и да не велиме: “Веќе долго време се трудиме во нашиот подвиг”. Многу е подобро, да ја зголемуваме нашата ревност, како да започнуваме секој ден одново. Целиот човечки живот е многу краток во споредба со идните векови.

Ако победи страсти, човек стиче чистоту душе. Помрачење ума бива од немилостивости и лењости. Врлине су крила ума помоћу којих се он диже у небеса. Христос је послао апостолима Духа Светога, који је очистио и усавршио њихов ум, стварно умртвио у њима старог човека страсти, а оживео новог, духовног човека.

Во својата едномесечна канонска посета на Американско-Канадската Македонска Православна Епархија, Неговото Блаженство Архиепископот Охридски, Македонски и на Јустијана Прима г. г. Стефан ја посети најстарата Македонска Православна Црква на Северно-Американскиот континент, Свети Петар и Павле во Краун Поинт, Индијана, која оваа година го слави свијот 60 годишен јубилеј.

На 02.08.2023 година кога се прославува празникот на Светиот Пророк Илија, а воедно и големиот Македонски празник Илинден, Неговото Високопресвештенство Митрополитот Брегалнички господин Иларион, заедно со Надлежниот Архиереј, Епископот Врањски г. Пахомиј од СПЦ, отслужија Света Архиерејска Литургија во манастирот “Св. Прохор Пчињски” во Р. Србија.

На 30.07.2023 година, во Осмата недела по Педесетница и на празникот на св. вмч-чка Марина и преп. Леонид, Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Плаошко-струшки и Дебарско-кичевски и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј, во сослужение на Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, Епископот Антаниски г. Партениј, архимандритите Доситеј и Кирил,

Денес, на празникот на светиот пророк Илија, Митрополитот Струмички г. Наум отслужи Божествена Литургија во манастирот „Покров на Пресвета Богородица и свети Леонтиј“, во Водоча. Верниот народ на Литургијата се причести со Светите Христови Тајни.

Денес, на празникот на свети пророк Илија, викарниот епископ Јаков Стобиски отслужи Божествена Литургија во соборната црква „Свети пророк Илија“, во Стар Дојран. Верниот народ на Литургијата се причести со Светите Христови Тајни.

Никој никогаш не го победил времето, а тоа всушност не е ни цел.

Победата е над гревот, над смртта, над ѓаволот.

Времето тече само во една насока кон која и сѐ исполнува - вечноста.

А, просторот само го следи времето.
"Тогаш Петар Му одговори на Исуса и рече:

Тогашната власт во 1926 година ги сокрила моштите на Светителот.

Тие се пронајдени во 1990 година, во подрумот на петроградскиот

Музеј за религија и атеизам, а во 1991 година биле пренесени во Дивеевскиот манастир.

Кога поседуваме ниска самодоверба, веројатно се прашуваме зошто е тоа така. Причините се многу, но ќе споменам само три од нив. Една од причините за ниската самодоверба можеби се должи на фактот што како дете никогаш не ми било кажано дека сум добар во нешто. Всушност, моите родители и блиските никогаш не ми кажуваа добри зборови.

Животните често доаѓале во пештерата на светителот и стрпливо чекале да ја заврши молитвата. Старецот ќе излезел од пештерата, ги благословувал животните, а тие радосно почнувале да трчкаат, да ползат, да скокаат, да му ја лижат раката на светителот, да му се умилкуваат. Болните животни св. Власиј ги исцелувал полагајќи ја раката на нив.

Старозаветните пророци биле Божји избраници – ревнители за вистината и за правдата. Тие, како гласноговорници и исполнители на Божјата волја, го поучувале и го поттикнувале народот кон покајание и кон богобарање, презирајќи го идолопоклонството како недостојна замена за Бога.

Наскоро потоа се упокои овој Божји човек, без боледување и без да страда телесно. Тој плетел кошница и испратил од монасите по мене, да ме повикаат. И кога го исплете и последното гранче, тој ми рече: “Земи ја оваа кошничка од моиве раце, како спомен од мене, оти немам ништо друго да ти оставам”.

Јован Кантакузин је у XIV веку као да говори о нашим профитерима писао: «…ако неко, обманом, може да добије од другога нешто што стоји много новаца, давши мало заузврат, он не сматра, да је то добио као грабљивац, обманом, малтене крађом, него се радује, као да је учинио какво добро