Господин ПИМЕН, митрополит на Европската епархија на Македонската Православна Црква:
- И СО АВТОКЕФАЛНОСТ ОД СПЦ, ПРАВОСЛАВНИОТ СВЕТ НЕМА ЦЕЛОСНО ДА НЕ ПРИФАТИ ЗАРАДИ ГРЧКИТЕ ЦРКВИ

- МПЦ ИМА ПОГОЛЕМ ПРОБЛЕМ ОД ГРЧКИТЕ ЦРКВИ, ОТКОЛКУ СО СРПСКАТА !

- 'ОХРИДСКА АРХИЕПИСКОПИЈА' ЈА ЗАШТИТИВМЕ ЗА ЈОВАН ДА НЕ ЈА ПРЕСТАВУВА КАКО ДЕЛ ОД ГРЧКАТА ЦРКВА

'МПЦ е сиромашна верска организација со богати свештеници!', смета г. Пимен, епископ Европски

Со своите 38 години, по г. Иларион (34 г.) и г. Климент (37 г.), г. Пимен Илиевски е најмлад во редовите на Светиот Архиерејски Синод на Македонската Православна Црква. Роден во Ресен, тој е еден од оние што со владиците Наум, Методиј и Климент, се единствените Архиереи на МПЦ што немаат завршено средно Богословско школо. Како студент на Теолошкиот факултето, кај него се раѓа желбата да отиде во манастир, па, по завршување на Трета година факултет, заминува во 'Св. Леонтиј Водоча' во Струмица во 1997 г., каде и го добива монашкиот потстриг. Набрзо потоа, станува игумен на истиот манастир, период кога и вонредно го завршува Теолошкиот факултет. На предлог на Синодот на МПЦ, како Архимандрит, заминува во Париз во 2004 г., на постдипломски студии на 'Св. Сергеј' факултетот, каде и ја обавува парохиската служба во тамошната црковна општина. За време на студиите, г. Пимен е хиротонисан, заедно со Методиј и Климент, при што станува викарен епископ Пољански и како таков е ракоположен на соборот на сите Македонски светии во октомври 2005 г. во 'Св. Софија' во Охрид. Пред три години, тој е поставен за митрополит Европски, при што го сели седиштето на епархијата во Малме, Шведска.
Важи за еден од постабилните, посмирените владици на нашата Црква, еден од ретките Архиереи на МПЦ зад кого не се влечат различни 'опашки' од минатото. Неговите колумни во 'Дневник', минатата година, предизвикуваа огромно внимание и восхит во јавноста, па преку него се разби мислењето дека Архиереите на САС на МПЦ се затворена дружина, што не е отворена за јавност и гледа само да тера бизниси.
За 'додавката' Охридска Архиепископија на името на МПЦ и што таа ќе донесе со себе, за односите со српските и грчките владици во Европската епархија, за сомнителните бизниси на нашата Црква, за 'сопките' и обидите за детронизација на Архиепископот г.г. Стефан..., владиката Пимен отворено говори во интервјуто за 'Фокус'.

Разговарал: Бобан НОНКОВИЌ

 И со автокефалност од СПЦ, владиката ПИМЕН не очекува православниот свет да не пречека со отворени раце, заради грчките Цркви!

 Во Светиот Архиерејски Синод имало незадоволство од поглаварот г.г. Стефан заради 'случајот Изгрев', но според епископот Европски, немало обиди за негова смена од чело на МПЦ.

'СПЦ да не услови со враќање на Јован и прием на неговите епископи на САС на МПЦ и ние и да се согласиме со тоа, македонскиот народ нема да ги прифати', порачува владиката Пимен.

ФОКУС: Вашето седиште како Европски митрополит се наоѓа во Малме (Шведска), но Вие сте постојано низ европските градови, на сослуженија во цркви пред македонски верници. Од досегашното искуство како епископ Европски, може ли да оцените која македонска црковна општина е најголема во Европа и како воопшто се организирани Македонците на 'стариот континент' во поглед на својата црква?

Господин ПИМЕН: Црковната општина 'Св. Наум Охридски' во Тринген (Швајцарија) е убедливо најголема. Неодамна таму се заврши со градба и беше поставен крстот, настан на кој присуствуваа преку 1.500 луѓе. Не многу помали општини се и 'Св. Архангел Михаил' од Неиве и 'Св.Прохор Пчињски' од Пјаченца, и двете во Италија, каде се поставија и се осветија иконостасите во црквите што ни се дадени на користење. Останатите општини низ Европа се помали, но не значи дека се и помалку активни. Обично црковни општини има секаде онаму каде околу еден поголем град во кој гравитираат две до три илјади православни Македонци.
Во последно време се чувствува една поголема раздвиженост низ епархијата скоро низ сите црковни општини. Шведските општини од Малме и Гетеборг можат да се пофалат со своите храмови, Дортмунд исто така. Во Германија, на пример, во Мајнц започнавме градба на сопствен храм, во Берлин градиме параклис, додека во општините околу Минхен организирани сме како парохија што има свештеник и редовни богослужби и со сопствен храм во Ален. Лондон, иако млада општина, го покриваме со свој свештеник и редовни богослужби, а Париз е познат по фреско-живописот и редовниот богослужбен живот, додека Виена со купениот простор за изградба на црква. Хрватските општини имаат голема активност и готов проект за црква во Загреб, а значителна раздвиженост се чувствува и во Словенија.

ФОКУС: Има ли се' уште места во Европа, каде има поголем број на Македонци, а не се црковно организирани ? Се појавува ли некаде дуализам во поглед на верниците со Српската Православна Црква, Грчката Православна Црква или некоја од другите православни цркви?

Г. ПИМЕН: Имам сознанија дека во Норвешка има позабележителна македонска дијаспора, но за жал се' уште не постои црковна општина, иако веќе имам остварено контакти со некои нашинци оттаму, што се заинтересирани за тоа, и само е прашање на време кога ќе се организираме. А, онаму каде што немаме црковни општини или пак каде што има општини, ама нема редовни богослужби, нашинците посетуваат некоја од другите Православни Цркви. Според нивните искази, најпријатно се чувствуваат во Руската Црква, каде не ги замараат со црковна политика и балкански национализам!

ФОКУС: Постои ли поделеност во некоја европска црковна општина меѓу Македонците, какви што имаме голем број случаи во Австралиско-новозеландската епархија и дали досега Ви се случила непријатност да не ве прифатат како епископ Европски некои од Македонците-верници?

Г. ПИМЕН: За жал, во Виена постои една група што се одметнува. Таму функционира црковната општина посветена на 'Св. Наум Охридски' и која е во заедница со културната заедница со која имаме одлична соработка и која може да се пофали со неодамна купените простории и адаптираната црква. Но, кај една одредена група нашинци се појавило незадоволство од нивната работа и се обидоа да создадат паралелна општина на постоечката. Сепак, такво нешто е невозможно самите да го направат, бидејќи мислењето за формирање на нови општини го давам јас како надлежен Архиереј и им дадов до знаење дека нема да добијат мој Благослов за такво нешто. Очекувам дека наскоро ќе спласне нивната иницијатива како безнадежна и поголем дел од нив ќе се вратат во матичната опстина. Во другите опстини, фала му на Бога, се' е мирно.

ФОКУС: Колку е важна Европската епархија за МПЦ? Колку е таа голема и дали има донации од нашинците на 'стариот континент' со кои би можеле нормално да функционирате?

Г. ПИМЕН: Потребата за духовен живот ги мотивирала православните Македонци да се раселат на 31 место низ Европа и во 12 различни земји да формираат црковни општини. Тоа, пак, ја родило потребата да се формира Европската епархија што ќе ги координира сите овие црковни општини. Оттука, Европската епархија е исто толку важна за Македонската Православна Црква, како и секоја друга епархија што функционира во Македонија и надвор од неа.
Инаку, нашата епархија не добива донации лично од верниците. Со епархискиот статут е регулирано финансирањето на да ни биде со плаќање на разрез од црковните општини, како и од пласман на православни календари и друга црковна литература. Се, разбира, тука спаѓа и помошта што ја добиваме од шведската држава. Но, се' уште ни недостасуваат средства за да функционира епархијата нормално.

НЕМАШЕ ОБИД ЗА СМЕНА, НО ИМАШЕ НЕЗАДОВОЛСТВО ВО СИНОДОТ ОД Г.Г. СТЕФАН

ФОКУС: Има ли поделеност во Светиот Архиерејски Синод на Македонската Православна Црква? Конкретно, дали Вие и останатите тројца Владици (Методиј, Климент и Иларион), што последни бевте хиротонисани, сте дел од 'крилото на владиката Наум', кој е неспорно дека ве 'произведе' сите тројца во ова што сте денеска?

Г. ПИМЕН: Не може да стане збор за поделеност во САС на МПЦ, а посебно по основ на млади и стари, ниту, пак, на 'крило на Наум' или на некое друго 'крило'. Велите дека владиката Наум не произведе во ова што сме денес, но не е така. Навистина, со владиците Методиј и Климент, сите сме замонашени во ист манастир, и од страна на отец Наум, но во Синодот влеговме поинаку. Методиј, по предлог на Архиепископот Стефан, Климент по предлог на митрополитот Петар и само јас на предлог на митрополитот Наум. Е, сега, со оглед на тоа што сме живееле во ист манастир и што имавме постојан контакт меѓу нас уште како монаси, можеби тоа ни дава слобода, ако некогаш е потребно, да се исконсултираме пред седница на САС на МПЦ, за став  по одредено прашање. Рака на срце, и јас, и митрополитот Методиј, со оглед на тоа што живееме надвор од Македонија, ретко се случува да бидеме на седница на Синодот и нашето влијание таму е послабо.

ФОКУС: Има ли незадоволство во САС на МПЦ од Неговото Блаженство, Архиепископот Стефан, и може ли да се верува во заткулисни игри во рамки на САС за негово детронизирање од престолот?

Г. ПИМЕН: Далеку од тоа дека има заткулисни игри во САС за смена на Архиепископот! Можеби, во оној период на губењето и повторното купување на хотелот 'Изгрев', се појави некое незадоволство додека чекавме писмен извештај за целиот случај, што веднаш некои го толкуваа како обид да се симне Архиепископот од чело на МПЦ. Но, времето покажа дека немало таков обид од страна на САС. Архиепископот Стефан се' уште е на чело на нашата црква, а односите и напнатоста во Синодот се нормализираа.

ФОКУС: Случајот со хотелот 'Изгрев' и расфрлувањето со милиони евра на МПЦ, придонесе да се намали вербата на луѓето во Црквата, а шпекулациите се дека целата приказна е само 'сопка' за Г.Г. Стефан, со цел да биде сменет!

Г. ПИМЕН: Да, во голема мера, овој случај придонесе за намалување на довербата и отвори простор за сомнеж дека во МПЦ кружат многу пари што несовесно се трошат. Кога ќе заврши судскиот спор околу 'случајот Изгрев', ќе се знае точно колку МПЦ била вмешана во сето тоа и колкава е нејзината одговорност. Ако се докаже дека ние, како МПЦ, немаме кривична одговорност, тогаш ќе паднат во вода сите тие гласини за 'местење' на Неговото Блаженство и негова смена.

'ОХРИДСКА АРХИЕПИСКОПИЈА' ЈА ЗАШТИТИВМЕ ЗА ЈОВАН ДА НЕ ЈА ПРЕСТАВУВА КАКО ДЕЛ ОД ГРЧКАТА ЦРКВА

ФОКУС: Иако Македонската Православна Црква, упорно, се обидува како чиста формалност да го претстави официјалното додавање на 'Охридска Архепископија' на сопственото име за домашна и меѓународна употреба, сепак, во јавноста е единствен впечатокот дека се работи за потег со кој МПЦ се повлекува од цврстите позиции во однос на преговорите за добивање на автокефалност?

Г. ПИМЕН: Во преамбулата на нашиот црковен устав стои дека МПЦ е возобновена Охридска Архиепископија! Ние сме горди на нашите корени и на тоа што сме возобновители на оваа, на времето, славна и многу значајна Архиепископија во православниот свет. А, каква промена на име правиме и што ново додаваме кога и во титулата на нашиот Архиепископ стои дека тој е Архиепископ Охридски и Македонски? Ние, како МПЦ, не се обидуваме ова актуелизирање на еклисиолошкото име на нашата Црква да го сведеме на формалност, за да утешиме народ или сами да си залажеме совест. На претстојниот Црковно-народен собор, сите, соборно, само ќе ја потврдиме оваа одлука со која ќе се допојасни и правно заштити ова име како и нашиот историски континуитет во време кога право на користење на име пројавува паралелната ерархија инсталирана од соседните цркви во Македонија. Преку обидите за нивно регистрирање бевме сведоци и на обидот да се претстави Охридската Архиепископија како дел од Грчката Црква при Пеќката Патријаршија. Случајно ли е тоа што некои од нив се обидуваат преку медиумите и преку нивната интернет-страница да ја пофалат МПЦ за овој потег? Целта е да исценираат сомнеж кај народот дека, во дослух со нив, или со соседните цркви, правиме отстапка, па под притисок на јавноста да се откажеме од намерата за името Охридска Архиепископија да остане правно незаштитено, па тие повторно да се обидат да побараат регистрација под тоа име во судскиот регистар!

ФОКУС: Конкретно, би прифатила ли МПЦ добивање на автокефалност, само врз основа на додавката 'Охридска Архепископија', без, притоа, во официјалните документи, да се споменува 'Македонска Православна Црква'?

Г. ПИМЕН: Првенствено, ова дообјаснување се прави за внатрешна употреба, а не за надворешна. Не мора да бараме поврзаност во притисокот кон државата за добивање на додавка на името, со обидот да го возобновиме нашето еклисиолошко име, бидејки сите цркви што функционираат во земји каде доминантно е православното население имаат национално име, но секогаш го користат и ова еклисиолошко име, што го добивале историски, според седиштето на таа Патријаршија или Архиепископија. Онаму, пак, каде што постои Православна Црква, а каде православното население е малцинство, тие цркви го задржале само старото име (пример: Цариград, Ерусалим, Антиохија, Александрија). Православните цркви, во меѓусебната комуникација, во пракса, често ги користат и едното и другото име, или, пак, и двете. Во ниту едни разговори, околу признавањето на нашата афтокефалност, не сме биле условени со промена на име, па оттаму и ме чуди ова размислување на одредени медиуми, а преку нив и на дел од јавноста, дека тука има некоја завера или пак отстапка пред некого од наша страна. Одговорно тврдам дека, во случај тоа да ни било поставено како услов или барање од надвор, за наше прифаќање во православниот свет, дека ќе беше отфрлено од старт и немаше ни да се поставува како амандман на скорешниот Црковно-народен собор на МПЦ.

ФОКУС: Со оглед на тоа што Вие сте митрополит Европски, какви се реакциите на 'стариот контитент' од страна на претставниците на останатите цркви, во однос на ваквиот потег на МПЦ?

Г. ПИМЕН: Во досегашните мои контакти со претставниците на останатите Православни Цркви низ Европа, не се отворило ова прашање, можеби, од едноставна причина што до нив не ни пристигнала информацијата, а и тие не размислуваат како нас, македонски, знаат дека во тоа нема заговор и скриени намери.

ФОКУС: Имате ли контакт со некого од Српската Православна Црква или од Грчката Православна Црква при Вашите европски патешествија и како тие го прифатија овој потег на МПЦ?

Г. ПИМЕН: Одржувам редовни контакти со претставниците на Грчката, Српската и Романската Црква, кои имаат свои Архиереи во Скандинавија, а исто така сум остварил повеќе средби и со Архиереи на други цркви и при моите постојани патувања низ Европската епархија. Сум со сретнал со повеќе од половината православни епископи кои делуваат на територијата на Западна Европа.
Ќе повторам, и нивните Цркви, во своите устави, го имаат историското име како второ име или додавка, па не гледам зошто би не пофалиле или поќудиле за овој потег или, пак, зошто воопшто би ја отварале оваа тема? На нив, како луѓе од црква и познавачи на еклисиологијата, им е совршено јасно зошто се употребуваат и двете имиња на црквите.

АВТОКЕФАЛНОСТА ЗАВИСИ ОД НОВИОТ СРПСКИ ПАТРИЈАРХ, НО НЕ СЕ СОГЛАСУВАМЕ СО АВТОНОМИЈА

ФОКУС: Реално, можеме ли да очекуваме признавање на автокефалност од страна на СПЦ или само автономија?

Г. ПИМЕН: Нашата позиција во преговорите, повеќепати повторена, е јасна - не се враќаме чекор назад и не отстапуваме од прогласената автокефалност! Со оглед на тоа што и двете страни се обидуваме да најдеме термин за продолжување на преговорите, секако дека има реална можност да се надмине овој повеќедецениски спор и ние да добиеме признавање на нашата афтокефалност и вбројување во семејството на Православните Цркви. Тоа многу зависи и од претстојниот избор за нов патријарх во СПЦ, а не од нашиот Собор и одлуките донесени на него, вклучително и оваа актуелнава.

ФОКУС: Вселенскиот Патријарх, Бартоломеј, во ексклузивна изјава за 'Фокус', пред десетина години, истакна дека доколку се нарекува 'Охридска Архепископија', МПЦ веднаш ќе биде признаена! Сметате ли дека со овој потег на Македонската Црква, всушност е остварено барањето на Бартоломеј?

Г. ПИМЕН: Да, се сеќавам на неговата изјава, исто како што се сеќавам и на неговата препорака кон МПЦ - прашањето за конечно признавање на нашата црква да го решаваме со СПЦ! И на што сега да веруваме? Во православието, ништо не зависи само од Вселенскиот Патријарх и неговите изјави. Тој е само прв меѓу еднаквите и самиот ништо не може ниту да одлучи, ниту да спроведе. Времето ќе покаже дека и по нашиот Собор и допојаснувањето на името на МПЦ, преку Охридска Архиепископија, воопшто нема да се направи никакво поместување во односите со Цариградската Патријаршија. Да не се залажуваме дека ова ќе одекне громогласно во православниот свет и дека ќе даде којзнае каков ефект. Подобро да не креваме врева околу ова прашање, туку да се насочиме кон наше, прво лично, а потоа и соборно покајание. Смирено да чекаме, да се молиме на Бога да ни го отвори патот кон зедничко богослужење со сите Православни Цркви, бидејќи лично верувам дека преку тоа може да се навиди решението, а не преку некоја интервенција во уставот на нашата Македонска Православна Црква.

ФОКУС: Ако, минатата година, немаше единство во врска со додавањето на 'Охридска Архиепископија' како точка на дневен ред на Црковно-народниот собор, за вклучување во уставното име на МПЦ, на седница на Синодот, годинава, зачудувачки, сите бевте единствени. На што се должи тоа?

Г. ПИМЕН: Веќе споменав што точно значи ова дополнување на името. Сите во САС на МПЦ го разбравме така и затоа денес сме единствени по тоа прашање.

И НИЕ ДА САКАМЕ, НАРОДОТ НЕМА ДА ДОЗВОЛИ ВРАЌАЊЕ НА ЈОВАН И НЕГОВИТЕ ВО САС НА МПЦ

ФОКУС: Доколку влезете во завршна фаза со СПЦ за признавање на 'самостојност' на МПЦ, и како последен услов добиете да се врати Јован Вранишковски во клирот, па и во САС на МПЦ, дали лично Вие, а и останатите владици, ќе гласате за негово враќање?

Г. ПИМЕН: Како црква, веруваме во покајание на секого. Но, покајанието не е зборот 'прости', туку покајанието се гледа од делата што потоа ќе ги правиме, а кои треба да се чиста спротивност на дотогашните грешни дела. Лично, мислам дека по сите оние навреди кон нас како Црква, Синод и како личности, искажани од негова страна, тешко дека човекот би побарал прошка, па сходно на тоа, тешко и дека некој би кренал рака да гласа за негово вракање.
Од друга страна, тоа би било навистина непристоен предлог од страна на СПЦ, ако воопшто го стават 'на маса'.

ФОКУС: А, ако успеете да го избегнете Јован, а СПЦ ве услови со неговите двајца следбеници, 'епископите' Давид и Марко, ќе се согласите ли да добијат место покрај Вас во САС на МПЦ, точка што се најавува дека ќе биде ставена на дневен ред во преговорите од страна на Српската Црква?

Г. ПИМЕН: Тие двајца 'епископи' не се ракоположени од нас и за наши потреби, нив ги ракоположила СПЦ, за свои потреби, па сега тие треба да бидат нивна грижа, а не наша. А, дали мислите, во случај ние да им простиме и ги примиме во нашите редови, дека обичниот народ ќе ги прифати и ќе ги следи? Секогаш со сомнеж би се гледало кон нив, а со тоа и нивната мисија меѓу народот би била невозможна. Говорам од пастирски аспект. Еве, на пример, Бугарската Црква, со обединувањето, што значајно им даде на епископите од паралелната епархија?

ФОКУС: Дали сте уверени дека со добивањето на автокефалност од страна на нашата Мајка Црква - Српската Православна Црква, ќе исчезне нашиот проблем со целиот православен свет и дека тогаш ќе немаме проблем со никого во православието?

Г. ПИМЕН: Со оглед на тоа што на прогрчките Цркви не им пречи нашиот статус, туку нашето име, не верувам дека наполно би исчезнале сите искушенија на патот кон нашето прифаќање во православниот свет. За жал, нашиот проблем не е веќе канонски, како што некој сака од страна да го претстави, туку повеќе е политички.

НЕ СУМ ЗА ГОЛЕМА ЦРКВА НА ПЛОШТАДОТ ВО СКОПЈЕ!

ФОКУС: Дали МПЦ е богата верска организација?
Г. ПИМЕН: Интересно прашање, но за жал, ќе морам да ви кажам дека МПЦ не е богата организација. Можеби, во последно време, со реализација на денационализацијата, се подобрува состојбата на финансиски план. Како и да е, досега бевме сиромашна црква со богати свештеници.

ФОКУС: Што ќе се случува со парцелата на плоштадот во Скопје, што МПЦ ја доби од Владата за да ја изгради црквата 'Св. Константин и Елена', за која ќе бидат потребни десетина милиони евра да се изгради, а за што има противење од голем број на невладини организации, како и услов од Исламската верска Заедница, дека ако таа никне на плоштадот 'Македонија', на неколку метри од неа, тие ќе бараат да ја возобноват 'Бурмали Џамијата'?

Г. ПИМЕН: Со доделувањето на земјиштето на МПЦ, скопската епархија стана сопственик на парцелата и на тоа, ние како Синод, немаме надлежност во градбата на црквата. Дали и како ќе се гради и кои би биле позитивните или негативните ефекти од нејзиното градење - ќе одлучи скопската епархија, во чија што е надлежност. Ако јас лично се прашувам, воопшто не би ни градел црква со толкави димензии на плоштад. Но, ќе повторам, тоа си е во надлежност на скопска епархија и нејзиниот поглавар, Архиепископот г. г. Стефан, кој воедно е и митрополит Скопски, па одлуката, каква и да е, ќе биде нивна, а не на САС на МПЦ.

ФОКУС: На седница на Соборот на Српската Православна Црква, по горењето на дел од нивниот светогорски манастир 'Хиландар', беше поставена тезата дека Србите претрпиле Божа казна со огнот, поради нивниот нефер однос кон Македонската Црква. Дали пожарот во Бигорскиот манастир може да се смета за Божја казна на МПЦ за нејзиното бизнис, наместо духовно, однесување и делување последниве години?

Г. ПИМЕН: Би погледнал на ова од една друга перспектива, преку зборовите на Христа, запишани од Свети Јован Богослов во глава 9, 2 и 3 стих. 'Кога учениците го прашале Христа за еден слепороден човек со зборовите: 'Рави, кој згресил, тој или родителите негови, та се родил слеп?' Исус им одговори: 'Ниту тој, ниту родителите негови згрешиле, туку за да се јават делата Божји врз него'. Сакам да кажам дека не треба се' што ќе се случи да се сфаќа како казна, туку дека некои работи се случуваат и за да се пројават чудата Бољји, бидејки
православниот Бог Света Троица, треба да го препознаваме како Бог на љубовта, а не како тиранин кој не казнува за сторен грев. Може само сакал да ја испита нашата вера, надеж и љубов. Да ни покаже дека во тешки моменти сите треба да заборавиме на етничката и верска нетолеранција, да бидеме сплотени и великодушни. Па, нели, сите, без разлика на вера и нација, се вклучија во гаснењето на пожарот, а само ден пред тоа се 'натегавме' за енциклопедијата. Бог може некогаш и да не опомене, за наше добро, за наше смирение и за наше исправање, но, секако, дека тоа не треба да се разбира како казна, туку како педагошка мерка.
На крај на краиштата, не е убаво да ги генерализираме работите. Дури и да имало некоја матна бизнис-зделка во МПЦ, тоа секако не значи дека целата Македонска Православна Црква е инволвирана во тоа. Ниту дека се отклонила од Бога и се повела по бизнисот, па ја заборавила својата основна мисија - да го води својот верен народ кон спасение и Царството Небесно, преку пост, молитва, исповед и причестување со Телото и Крвта на нашиот Бог и Спасител Исус Христос!

За обвинувањата дека е владика што најмногу се шета и троши пари
МОЈОТ ПРЕТХОДНИК ГО ОБВИНУВАА ЗА НЕАКТИВНОСТ, А МЕНЕ ЗА ХИПЕРАКТИВНОСТ
ФОКУС: Но, Вас ве посочуваат како владика кој 'постојано шета' и троши најмногу средства?

Г. ПИМЕН: Кога велите дека ме посочуваат како владика што постојано шета по Европа, ми доаѓа на ум една парабола што Христос им ја кажува на луѓето, каде вели: 'Дојде Јован, кој не јаде, ниту пие, а велат: 'бес има'.  Дојде Синот Човечки, кој и јаде, и пие, а велат: 'Еве човек ненаситен и пијаница, пријател на митниците и грешниците' (Мат. 11, 18, 19)'. Мојот претходник, митрополитот Горазд, кој беше во години и ретко патуваше, го обвинуваа за неактивност, а мене, пак, веќе како некој што постојано се шета и троши. Ама, ако ги запрашате членовите на црковните одбори низ епархијата, ќе видите дека ќе кажат дека и почесто треба да ги посетувам! Како сега човек да им угоди на сите?

Кој на кого му 'бакнува рака' во односите МПЦ - Влада на РМ
ЦРКОВНАТА ВЛАСТ Е ЗИМЗЕЛЕНА, А ПОЛИТИЧКАТА - ЛИСТОПАДНА ВО МАКЕДОНИЈА!
ФОКУС: Се добива впечаток дека МПЦ е во служба на политичката власт во Македонија, посебно на актуелнава, и дека нема одлука на САС на МПЦ што претходно не минува низ филтерот во поранешната зграда на ЦК на СКМ!

Г. ПИМЕН: Во секое општество има соработка меѓу власта и црквата. Дури и во времето на социјализмот, и тоа не само кај нас туку и во сите земји што го имаа тоа уредување - имало соработка. Со актуелната власт сме блиски поради нивната демохристијанска ориентираност. Но, не би рекол дека сме до толку блиски за да бидеме во постојан дослух  при носењето на синодски одлуки. Се консултираме по прашањата за веронаука, денационализација и заштита на културните добра што се под заштита на државата, а се во наша сопственост. Но, нели е тоа неопходно?

ФОКУС: Се согласувате ли дека токму ранливоста на МПЦ, со оглед на тоа што православниот свет ја третира како '13-то прасе', е причината за нејзината блиска релација со властите во Македонија, за што дури и владее мислење во јавноста дека сите Вие им бакнувате рака на Премиерот, министрите и другите раководни лица во владините ешалони, наместо тоа да го прават тие, како што е случај во Србија, Грција, Романија...?

Г. ПИМЕН: Може да владее било-какво мислење, но поинаква е состојбата. Секогаш се знаело и ќе се знае кој е световна, а кој црковна власт. Што бирекол на шега еден од нашите постари Архиереи: 'Тие се листопадни, а ние зимзелени'.