Пишува: Јанко ИЛКОВСКИ

Аха океј, секогаш оваа реченица се употребува од оние кои немаат начин како да ве заќутат без оглед дали говориш бесмислици или се сака да се употреби аргумент против некоја етаблирана теза. Во нашиот јавен простор повикот на авторитет со тенки докази бил и останал меинстрим во дебатата, така што аматерите немаат најчесто прилика да дебатираат или политикантите да политизираат и ги понижуваат затоа што се вади жолтиот картон на замолкнувањето - тоа е научно докажано! Често пати врескале кон мене да замолкнам, дека немам право да говорам за работи затоа што немам завршен факс за историја, па со тоа можам само да слушам што ќе ми кажат оние кои студирале, завршиле, или оние кои знаат сто посто сигурно жими мајка, чесен титов пинерски збор. Ај кога луѓе во години, кои животот го поминале во одредена идеја и со одредени ставови, малку им е тешко да ги менуваат своите верувања базирани на авторитетите на нивното време, но млади луѓе кога ми се с'скаат и врескаат хистерично, при тоа анонимни и затскриени како глувци се обидуваат да ме черечат заради она што го говорам и правам, малку ме тура во думање, од кој скут излеговте? Овие сподоби се ретки, ептен ретки, но ги има и интересна е генезата на таквите ставови.

Наместо јас да бидам остарениот и оној кој треба да ги брани конзервативните и етаблирани ставови, со огнени жезла се фрлаат громовни топки со етикети - национализам, фашизам и уште какви не квалификации затоа што искачам надвор од шемата на научната догма. Еееј, а ме горевте затоа што застанав зад религиската догма? Но изгледа и демократурата која како новокомпонована кованица ја извади опозицијата е реалност на новото доба. Се што нема да одговара на некои кругови мора да се жигоса до смрт и палење на клади. Јас немам многу нерв и да дебатирам со секакави, особено такви, но дури и да не сум во право, зарем немам право да го застапувам тој став? Ебате општеството кое се дестабилизира од човек како мене затоа што го заинтригирала опција, теза, историска или политичка и таа јавно ја брани. Ако сте во право, ќе ме избрише како гума за бришење силата на аргументацијата. Наместо тоа, она што понекогаш го протежирам само затоа што досега не било, било забрането, се сметало за погрешно мора и е дозволено во секоја демократија и во слободата на говорот останува да виси нерешено затоа што естаблишментот научен често има лоша и арогантна аргументација.

Како се осмелувате тогаш да не зборувам или да замолкнам? Застанав зад барањето и го поддржав на бегалците од егејска македонија, сакам Македонија да стане ројалистичка држава наместо република, верувам дека сме наследници на античките Македонци, Словените потекнуваат одовде а не од Русија, верувам дека на каменот од розета е напишано со македонски јазик, дека кирилицата е постара од 6000 години, верувам дека имаме исти корени со хунзите, верувам дека Грците шират тешка лага во која зацапа и западот, верувам во Бога, верувам дека универзумот настанал според Писмото со голема експлозија како што и науката докажа, верувам дека десно е појако, поинтересно и дека поголем предизвик лежи таму. Не сум комунист или фашист - кое е еден те ист, идеолошки-булшит со различна иконографија но исто сум ги сакал оние јуродиви со исчашени ставови и мислења, со храбри тези кои се противат на се дотогаш прочитано и напишано, па дури и да се коси со се погоре што застапувам. Само луд човек и тврдоглав може да има еден вечен став, неменлив, зарем нема уште да учите?

Само медиокритетите веруваат дека се знаат - приучена средна класа на која се потпираше севкупната левица, и што стана кога се родија глобалните мрежи? Знаење достапно секому? Но не може само Енциклопедија Британика да биде алфа и омега на вистината, ја предизвикувам и сакам да ја чујам секоја друга вистина, од уфо до утопија на бескласно општество, само не се обидувајте да замолкнете никого, ни мене - ни други. Ако нешто е издржано и ставено на вистински темели тоа ќе го преживее секој напад и потрес. Но сомневајте се во авторитетите, нивните тези, догми, особено кога е историјата и археологијата во прашање.

Факсот кој стигна на времето до покојниот директор на македонско радио, доајенот Варошлија, долг најмалку едно метро од директорот на ББЦ во кој тој му се жалеше на моите јавно изнесени ставови во врска со ББЦ, Британија, политиката на таа земја, нивната култура, за мене беа и останаа медиумска диплома и пофалница.

 Извор: Вечер

Посети:{moshits}