
„Доколку ми дадете благослов да пијам чај, Христос може да го претвори во млеко, па дури и да ме излекува само со чај.“
Старецот бил трогнат од големото благочестие на монахот и му дал благослов да пие чај наместо млеко.
Така, ако простодушните зборови на побожниот монах го трогнале игуменот, колку ли повеќе го трогнале самиот Христос!






Мораме да го слушаме Господ и да го правиме она што Господ ни заповеда и тогаш нема да ни требаат чуда за да веруваме! Верата доаѓа од срцето! Кога човек ќе порасне во христијанско семејство, оди во црква со своето семејство, го слуша евангелското слово, а потоа се обидува да живее според Божјото слово, тој ќе биде спасен и ќе има мир, како на овој така и на другиот свет, амин.
1. За три предмети не брзај да зборуваш:
Фактите за Македонското научно-литературно другарство и неговиот придонес за македонскиот народ и за македонскиот јазик се вечни и тие ќе сведочат за борбата за „правото и слободата на македонскиот народ“, истакна претседателот на МАНУ, академик Љупчо Коцарев, по повод 120 години од формирањето на Другарството во Санкт Петербург. Динамиката на индивидуалните и на колективните идентитети денеска е
Земјоделецот по цела нива фрла семе и сака секое да донесе плод. Потоа доаѓа со српот и се жалости доколку не најде плод. Така и Бог сака Неговиот збор да се посее во човечките срца. Меѓутоа како што работникот е нажален поради оскудната нива, така и Бог се скорби поради срцата кои што не носат плод.
Не треба да им се спротивставувате на ближните, да ги преубедувате – бесполезно е. И на глава да застанете пред нив, нема ништо да добиете. Нив треба, едноставно да ги љубите заради Христа, зашто Господ е во нив, дури и тие да не веруваат во Него, инаку зарем би биле воопшто живи?
Зар Самиот Господ не рече дека оној кој (Тој) го љуби, него и го казнува и преку маките го отргнува од земја – за да ни олесни да го „имаме срцето горе“ не само за време на Литургија, туку засекогаш. Зар ние имаме право да Му диктираме на Господ што треба Тој да прави со нас!






Во никој случај да не се преоптоваруваме со грижи поради физички потреби, туку да Му веруваме на Бога со сета наша душа, како што еднаш рекол еден добар човек: „Имај доверба во Господа и Тој ќе ви се повери вам“, и како што пишува блажениот апостол Петар.
Умот кој долго размислува за нешто материјално, се разбира, станува зависен од тоа, имено, тоа е или желба, или тага, или гнев, или злопамтие, и ако не смета дека тоа е ништожно, нема да може да се ослободи од таа страст.
Од едната страна 

























