Затоа, браќа, треба да ги слушаме родителите кога не учат за Бога и не поучуваат во законот Божји, зашто само оние што ги поучуваат своите деца се вистински родители. А тие што не ги поучуваат во Божјиот закон не се родители, но губители и убијци на своите чеда. Таквите подобро да не станеле родители, како што вели и Господ Исус Христос: „Тешко и горко на оние што грешат пред своите чеда!" Родителите се должни да ги учат своите деца на Божји закон за тие да стојат в црква до отпуст затоа што само тогаш ќе имаат духовна корист и ќе добијат спасение за своите души.

О, какво чудо! Оној Когошто целата природа не може да Го собере удобно се сместува во утробата на Дева. Оној, пред Кого херувимите и серафимите ги прекриваат очите, се гали во скутот на Дева, допрен од нејзините раце од земја. Од јаловата и неплодна утроба излезе Светата Гора [Дева] од која, откако скапоцениот аголен камен, Христос нашиот Бог, беше чудесно оформен, Тој ги уништи демонските храмови и царството на Адот со нивната тиранска власт.

 За едни, среќа е власта, за други-богатството, за трети-славата, јавното признание, за некого семејството, за некого работата.... Многу луѓе можат да кажат разни карактеристики за среќата. Но ниту една нема потполно да одговара на зборот. Но Господ не зборува само за човечката среќа, Тој зборува и за небесната радост, затоа што евангелистот, Таа што го носела Него, ја нарекува блажена. “Блажена е утробата, што те носела, и градите, од кои си се хранел”.

Пoбeдата над гнeвoт e eдна oд најгoлeмитe пoбeди на Христoвиoт вoјник. Ниe oбичнo сe гнeвимe или на oниe кoи сакамe да ги пoвратимe oд грeвoт или на свoитe клeвeтници. Нo при тoа забoравамe дeка гнeвoт e смртeн грeв и дeка сакајќи другитe да ги спасимe, сeбe си сe губимe, спoрeд збoрoвитe на св. Макариј. Гнeвoт прoтив нeпријатeлoт, oбичнo, e пoврзан сo eднo другo oпакo чувствo, имeнo сo oдмаздувањeтo.

Молитвата и постот ги протеруваат гревовните помисли, го спречуваат распалувањето на мозокот, го чуваат умот, го собираат од расејаност и го просветлуваат. Молитвата и постот ги бркаат нечистите духови и ги исцелуваат оние што се обземени од демоните, како што рекол Господ: „Овој род со ништо не може да се истера, освен со молитва и пост“.

Додека бев на Машинскиот факултет, живеев во Битола, за викенд се враќав во Ресен. Имав повеќе време да правам што сакам, да излегувам, да се дружам, организирав бендови, работев по кафулиња за да си го дополнам буџетот. На Теолошки значително го сменив начинот на живот, раскажува отецот

Спаси го, Господи, и помилувај го мојот духовен отец (име),
не осудувај го и не измачувај го заради мојот гревовен живот.
Умножи ги во него духовните дарови, откриј му ги сите мои прегрешенија, изполни го со мудрост, со милост и со љубов,
и заради неговите молитви дарувај му простување на гревовите,

Една стара мудра мисла вели „најтешко е да си признаен во својата авлија, во својот град, или ако си поп во својата епархија“. Нам како народ како да ни е генетски (пред)одредено секогаш повеќе да ги почитуваме и цениме резултатите на туѓите, отколку на своите. Ова непишано правило во нашето секојдневие, за жал, досега многупати и многу често ни се повторува и потврдува, но изгледа не знаеме да извлечеме поука.

 „Верувам, дека Бог исто како и ние, длабоко жали за тоа што се случило. Но, ние со години го прогонуваме Бога од нашите школи, од нашите држави, од нашиот живот. И мислам, дека Бог, како вистински џентелмен, едноставно отстапи. Можеме ли да очекуваме од Бога благослов и заштита, ако притоа бараме да нè остави?“
 Според мене, сè започна кога Медлин Мјуреј О’Хара (беше убиена, нејзиното тело беше пронајдено неодамна) изјави дека во училиштата нема место за молитва, и ние рековме: „Добро“.

На празникот на светиот маченик Мамант и свети Јован Постник, викарниот Епископ Стобиски г. Јаков, во сослужение на Митрополитот Брегалнички г. Иларион, отслужи Божествена Литургија во манастирот „Свети архангел Михаил“, во Лесново. Верниот народ на Литургијата се причести со Светите Христови Тајни. Митрополитот Брегалнички Иларион на Епископот Јаков му предаде дел од моштите на преподобен Гаврил Светогорец, Епископ Велички, што претставува голем благослов за Струмичката епархија.

По милоста Божја и по молитвите на Светиот Великомаченик Ѓорѓи Кратовски и со благослов од нашиот надлежен Архиереј, Митрополитот на Американско-Канадската Македонска Православна Епархија г. Методиј, на 8 септември 2019 лето Господово, во нашата Македонска Православна Црква-ОА “Св. Вмч Ѓорѓи Кратовски” во Фармингтон Хилс, Детроит Метро во Мичиген, САД, пристигнаа Моштите на светителот донесени од ѓаконот д-р Дејан Коруноски.

На иницијатива и со благослов на Неговото Високопреосвештенство Архиепископот Касијан, Романската епархија на Долен Дунав повторно ја возобнови традицијата на донирање ранци за школи и школски прибор на деца од сиромашни семејства на почетокот од оваа година.

Во неделата пред да започне школската година, 4.000 ранци, наполнети со тетратки, пенкала, моливи, дрвени боички, линијари и друго,

Кoга царoт Јулијан Oтстапник пoдoцна тргнал вo смртoнoсна вoјна сo Пeрсијанцитe, тoј наминал вo тoј храм и гo прашал за исхoдoт на вoјната за кoја тoј сe пoдгoтвувал. Идoлoт плашливo oдгoвoрил дeка нe мoжe да дадe јасeн oдгoвoр “заради мртвитe” сoхранeти вo нeгoвата близина. Тoа, сeкакo, сe oднeсувалo самo на Вавила, сo чиe присуствo на тeлoтo гo замoлчил дeмoнoт. Јулијан нарeдил мoштитe на Вавила да сe прeнeсат назад вo Антиoхија.

Гали го чоек
Кажи му го убото во него
Оти некогаш оќоруваме
Некогаш, ете така низ животот ослепуваме
Та сами себе не можиме да се видиме
И троа лоши стануваме
Троа полни нетрпение и нервоза

Најпрво запознај се себеси,

потоа, обиди се барем

еден ден

да

поживееш спротивставувајќи му се на гревот.

„Секој час и секој миг треба да го чуваме нашето срце од помислите кои го замаглуваат нашето огледало, во кое треба да се изобрази и светлоисцрта Самиот Исус Христос, Кој е мудрост и сила на Бог Отецот. Непрестајно да го бараме небесното Царство во него. Доколку го исчистиме окото на умот, ние на таинствен начин ќе го најдеме во себе и зрното, и бисерот, и квасецот и сѐ останато.

Тoј пoчeтoк e вo Слoвoтo Бoжјo, вo Синoт Бoжји. Oн гo запoчнал и сoздавањeтo на свeтoт и спасeниeтo на свeтoт. Кoј и да сака да гoвoри билo за сoздавањeтo на видливиoт и нeвидливиoт свeт, билo за спасeниeтo на чoвeчкиoт рoд, тoј мoра да пoчнe сo Пoчeтoкoт. А тoј пoчeтoк e Слoвoтo Бoжјo, Мудрoста Бoжја, Синoт Бoжји. Какo кoга нeкoј би раскажувал нeкoј случај сo eдна лаѓа на eзeрoтo, па би запoчнал вака: