Од жестокоста на лавот кон милосрдието те поведе,
Оној Кој за лекар те постави,
двоумењето во тебе согоре кога виде дека Животот над смртта господари,

 Параскево света девственичке,
Словото Божјо во тебе сила покажа,
нагазувајќи на змии и шкорпии и на сета дрскост демонска,

Богомудра Ано,
во твојата утроба си ја носела чистата
Богомајка која Го роди Животот.
Затоа сега си се преселила
 кон небесното блаженство,
каде што е живеалиштето

Верата твоја света Христино,
помести тројца мачители, како три планини обременети,
телото кое во парчиња човечката злоба го раздроби,
Животот него ќе го воскресне, о света гулабице Господова.

- Јас ти ја испратив старицата, но ти не ме послуша Мене. Ако не се вразумиш тогаш голем крст ќе понесеш, големи неволји те чекаат. И еве ти знак за потврда на вистинитоста на тоа што ти е кажано – на 22 јуни ќе започне војна. Уште ти порачувам да одиш кај свештеникот во вашиот градски храм и пренеси му го тоа што ти го кажувам.

  Секој, пак, што правилно духовно се подвизува и сака да остане во тој подвиг, постојано се проверува во светлината на преданието на Светите отци. И обратно, оние што сакаат, свесно или несвесно, само да импровизираат и имитираат духовен живот

Маченици свети Христови,
вие браќа по вера постанавте,
напоени и закрилени од благодатта,
мачењата за ништо не ги сметавте,

На 2.8.2024 година, кога Црквата го празнува споменот на светиот пророкот Илија – Илинден, Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан богослужеше на Светата Литургија во храмот „Свети Илија“ во населбата Аеродром.
На Светата Литургија во чтец беше ракопроизведен г. Владимир Петковски.

Христос, Кој поради нас
Од Дева се роди,
го следеше чесна Марие Магдалино,
чувајќи ги Неговите заповеди и закони:
затоа денес го празнуваме

Свет е нашиот Бог,
да се исполни целото небо и земја со Неговата слава,
повикуваше о ти Езекиле Божји помазаниче и пророче,
мачениче и исповедниче на вистинската служба,

На патот од Ерусалим кон Ерихон, помеѓу планините лежи пустината Хозев. Помеѓу голите пустински ридови денес се наоѓа Хозевитскиот манастир кој наликува на оаза среде пустина. Веднаш над манастирот се наоѓа и пештерата во која некое време живеел свети Илија .
Во оваа пештера во библиските времиња дошол и Св.Јоаким да се моли на Господ да им дарува

Кога поседуваме ниска самодоверба, веројатно се прашуваме зошто е тоа така. Причините се многу, но ќе споменам само три од нив. Една од причините за ниската самодоверба можеби се должи на фактот што како дете никогаш не ми било кажано дека сум добар во нешто. Всушност, моите родители и блиските никогаш не ми кажуваа добри зборови.

Сведоштвото на свети Илија е неопходно и во нашиве дни. Живееме во противбожни времиња, во кои сѐ помалку има место за Единиот вистински Бог, Кој заради нас Се воплоти и стана Човек. А светот, кој Го отфрли и Го распна, еве, и во дваесет и првото столетие упорно избира да остане антихристијански, да биде свет во кој непријателот на нашето спасение

Ангел во тело, столб на пророците,
втор претеча на Христовото доаѓање, - Илија славен,
откако одозгора му испрати благодат на Елисеј,
овој болести прогонуваше и прокажени очистуваше.

Во врска со празникот на светите Архангели, да видиме како се однесуваат ангелите, како предстојат пред Бога и како се манифестираат пред луѓето. Ние, православните, ја ползуваме привилегијата преку богослужбените книги да ги познаваме житијата на светителите, како и догматската и духовната содржина на празниците; боголужбата во нашата Црква дејствително ги содржи во себе и небото и земјата. 

Често во нашите богослужби ги слушаме зборовите: „Ангел на мирот, верен раководител, чувар на нашите души и тела просиме од Господа“. Овие кратки зборови имаат голема содржина и значајна молитва. Ние го молиме Дародавецот на сите добрини, Бога Создателот, да ни дарува и ангел пазител. Се поставува прашање кои се ангели? Според учењето на нашата света Црква и вера, тие се свети духовни суштества создадени од Бога...

  Ангелите ги славиме,се присетуваме на нив, ги повикуваме на помош, но тоа што човекот го добил како достоинство и неговиот удел кај Бога е многу поголем од оној на ангелите. Човекот и да греши, и да се откаже од Бога, и да се откаже од сè што е човечко, може заради покајанието што Господ му го дал како дар, да се врати во Неговата прегратка и да застане до Него