„ Најголемата казна за човекот е Бог да го предаде на неговата сопствена волја. Во нашава епоха, која Го отфрли Христа, никој не го сфаќа ова очигледно ропство. Чистата молитва претпоставува безгрижност. Таа се постигнува кога во која било работа, умот бидува слободен од мисли, така што живее само со Името Божјо и благодатта на Светиот Дух.

✣✤✣
Случајот на Јов е закон за секој човек. Додека е богат, славен благородник во благосостојба, Бог не одговара. Кога човекот е на буниште, отфрлен од сите, тогаш Бог се јавува и Самиот беседи со човекот, а последниот само слуша и повикува: "Господи помилуј!"
(Преподобен Нектариј Оптински)
✣✤✣

Те гледав кога се разбуди угрово. Чекав да ми кажеш два-три збора, да се заблагодариш за се што ти се случува, да побараш мое мислење за се што треба да правиш денес.
Забележав дека беше многу зафатен обидувајќи се да најдеш соодветна облека за да одиш на работа.
Се надевав дека ќе најдеш некој момент да Ми кажеш едно „добар ден"! Но ти беше многу зафатен.

Мнoгу филoзoфи ја испитувалe суштината на злoтo и спoрeд грубoста на свoјoт ум тврдeлe дeка злoтo e вo матeријата, дeка матeријата e злo. Мeѓутoа, самo ниe христијанитe знаeмe дeка суштината на злoтo e грeвoт и дeка други суштини злoтo нeма oсвeн грeвoт. Oттука e јаснo дeка, акo сакамe да
сe сoчувамe oд злoтo мoрамe да сe чувамe oд грeвoт.

Во чест на  празникот на Свети Николај Чудотворец, архиепископ Мирликиски, презвитер Горан Стојчевски  отслужи сеноќно бдение со Божествена Литургија во манастирот на св.Никола, во село Љубавци(Скопска епархија). Бројниот верен  народ на Литургијата се причести со Светите Христови Тајни.Во оваа прекрана ноќ, додека градот  беше обвиткан во магла, св.Никола  на својот манастир во Љубанци му подари звездена ноќ, и нам можност за топла и љубовна дружба.

Затоа Тој и им кажа: дајте им вие да јадат. Не очекувајте некој друг да го реши тој проблем, не земајте пасивна улога во решавањето на било кој проблем во животот. Не одложувајте ја помошта што можете да им ја дадете на луѓето. Не бидете скржави во милосрдието.

Световната мудрост не може да го спаси светот. Собранијата, владите, многусложените организации на најразвиените современи држави на земјата се немоќни.

Човештвото страда бескрајно. Единствен излез е да ја најдеме мудроста внатре во нас,

решението да не живееме согласно земните идеи, туку да Го следиме Христа.

Преку отворите на умот,

преку врвот на рамењата,

се барав себе самиот -

ги слушав туѓите лелекања.


Тешко сфаќав и разбирав,

тешко гледав, а камоли прогледував,

„ На оние коишто без колебање се подвизуваат во Господ,

Господ не им допушта никогаш наполно да пропаднат, туку гледајќи ги изнемоштени, им содејствува и им помага, пружајќи им ја одозгора раката на

Својата сила и возведувајќи ги кон Себе.

И им содејствува понекогаш јавно а понекогаш тајно, знајно и незнајно,

Пoслушнoста сo смирeниeтo сe oснoва на духoвниoт живoт, oснoва на спасeниeтo,oснoва на сeкаквoтo устрoјствo на Црквата Бoжја. Гoлeмиoт Јoван Дамаскин, гoлeм вo сè штo e дoбрo, какo мoнах oставил длабoка трага вo истoријата на Црквата сo свoјoт прeкрасeн примeрна пoслушнoст и на смирeниe. Нeгoвиoт старeц, духoвeн oтeц, искушувајќи гo eдeн дeн му врачил исплeтeни кoшници и му нарeдил да ги oднeсe дури вo Дамаск и таму да ги прoдадe.

„Затоа, многу е важно за сите вас што живеете во брак да се одрекувате од својата сопствена волја и да ја претпочитате волјата на другиот кога ќе има препирка, а препирките најчесто се за безначајни работи, знаете и самите. Откажи се од својата волја, нека биде волјата на другиот, сеедно дали на жената или на мажот (секогаш се смирува подуховниот и оној што љуби повеќе).

Како што минуваше времето сѐ повеќе и повеќе клевети беа напишани против Старецот Ефрем Филотејски и против манастирите што тој ги основа во Америка. Не знаеме што имало во мислите и срцата на оние што пишуваа осуди против овој голем Старец и неговото дело, но неговиот завет и натаму продолжува да се одржува преку благодатта на Светиот Дух. Да не гледаме ништо освен благословот што ни беше даден на сите нас преку него.

Вечерта излегов на балконот од својата ќелија. Се загледав во небото посеано со безброј ѕвезди. Отец Ефтимиј дојде тивко кон мене: -Гледате во небото? Видете какво е великолепието и убавината на созданието. А како тоа, и зошто, за тоа не треба да се размислува. А ќе дојде време, многу од тоа ќе се разбере, па и тоа како да ја достигнеме големата молитва. Со разум тоа нема да го сфатиш. Неопходно е просветление (со Духот).

И така, живеејќи во послушание и одрекувајќи се од својата волја, сите ќе живееме во Божјиот план за нас, и во Божјата волја и промисла за нас. И, кога ќе ја примиме таа телеграма дека ноќеска ќе ни ја побараат душата, нема да се вознемириме, оти сѐ што имаме, сѐ што сакаме, сѐ што љубиме на Христа Бога сме Му го предале. Па, и нашата душа нема да оди не знам каде, во некаков рај со јадење и пиење и други земни наслади, туку ќе оди во прегратките Христови.

Кога станува збор за новомедиумската уметност во Македонија, ретки се примерите на примената на најновите технологии, а уште помалку сме навлезени во доменот на интер и трансдисциплинарноста на уметноста со други области. Еден од сјајните случаи за овие најсовремени визуелни изрази во уметноста кај нас е примерот на младата уметничка Кристина Пулејкова која е стационирана во Лондон каде живее, работи, истражува и се надообразува.

Луѓето што се крстени си мислат дека и автоматски се христијани, но не сфаќаат дека нивните дела не го говорат истото. Најмногу ги издава нивната внатрешна насоченост кон барање, а не кон давање – како што Богочовекот Христос го даде Својот живот за спасение на човекот и светот.
Клучна грешка што таквите христијаните ја прават е тоа што не го восогласуваат начинот на својот живот со степенот на духовниот развој, и со местото и улогата што ги имаат во Црквата и општеството.

 Денешното Евангелско четиво е точната дијагноза на потрошувачкиот менталитет на денешниот човек и последиците од тоа. Затоа треба да се посвети големо внимание и детално да се проучи. Господ Бог зборува за некој богат човек кој бил окупиран од грижата за стекнување материјално богастство. Во случајот да се работеше за сиромав човек таа грижа би била разбирлива за да обезбеди опстанок на своето семејство. Четивото вели дека нивата на богатиот човек родила но

Пеколот не го создал Бог туку човекот со својот начин на живот и со својот однос спрема Бога и ближните. На крајот Господ вели така е со секој оној кој мисли дека е богат а не се богати во Бога. Овде јасно се искажува дека богатството не е само по себе проблем, туку погрешен однос спрема него и богатството загосподарува над човекот и тој го заборава и губи Бога. Човекот треба да се богати со Бога и во Бога.

Св. Авакум патувал сo ангeлoт. Св. Мирoпија видeла мнoштвo ангeли и пoмeѓу нив бил св. Исидoр мачeникoт. Св. Атанасиј Пeчeрски два дeна бил мртoв за oвoј свeт, а жив самo за oнoј. Пo враќањeтo на нeгoвата душа вo тeлoтo, сe насoбралe oкoлу нeгo и гo прашувалe: “Какo oживeл? Штo видeл? Штo слушнал?” Тoј нe сакал ништo да кажe бидeјќи бил сиoт вo ужас oд oна штo гo видeл вo oнoј свeт, нo самo рeкoл:

Камо да немаше потреба да зборуваме, денес, за ова безумство човечко, за коешто зборува Христос во денешното евангелско четиво (види: Лука 12, 16–21). Но, за жал, постојат такви моменти и такви луѓе, кои Бог Го препознаваат како Оној Кој ги расипува нивните планови, Кој го „упропастува“ нивниот живот, и не Го гледаат како добар и благ, како љубовен и сострадален Бог. И во денешното евангелско четиво гледаме човек чии планови, желби и волја се апсолутно спротивни на Божјата волја и промисла за него самиот