Се разболе од рак и имаше многу голем тумор во главата. Лекарите ја испишаа од болница, а најблиските не можеа  да се грижат за неа. Патријархот ја премести во патријаршијата. Поради посебниот мирис  било многу тешко да се влезе во собата каде што престојувала. Само тој ја посетувше.

Кај Св. Антониј Велики дошол демонот Зееифер во човечки облик и горко плачел. Св. Антониј го прашал: "Зошто плачеш?" А Зерифер одговорил: "Јас многу згрешив и не знам дали Бог ќе ми прости. Помоли се за мене, за Бог да одговори дали ќе ми прости."

На покана на Преосветениот западно - европски Владика на СПЦ г Јустин, во чест и спомен на Св. Сава архиепископот Српски патрон и заштитник на целиот српски народ, беше отслужена Света Архиерејска Литургија во сослужение на Високопреоавештениот Митрополит Европски г. Пимен,

Никој не ми кажал дека да се биде сиромашен е злодело. Честопати сме дочекани како крадци, се гадат од нас. Знам дека овие претпоставки за нашата чесност ја болат мама и затоа штом забележам дека веѓата се спрема да ѝ избега од челото, ја фаќам цврсто за раче и ја стегнувам. 

 „Пославно од сите други дела што човек може да ги направи е – исповедањето на своите гревови пред Бога и старците, осудувањето на самиот себе, и подготвеноста за напади од секакви искушенија до последен здив“.

3. Некој друг го праша: „Што да направам за да Му угодам на Бога?“,

Што го натерало нашиот Господ Исус Христос да ја соблече својата горна облека, да ги препаша своите бедра со убрус, да тури вода во мивалникот (Јн.13,4) и да им ги измие нозете на оние кои се подолни од Него, ако не (намерата) да не’ научи на смирение?

Помилуј ме, Боже, поради големата Твоја милост, и заради големата Твоја
добрина избриши ги беззаконијата мои.
2 Измиј ме темелно од моето беззаконие и очисти ме од мојот грев,
3 зашто престапите мои ги знам и мојот грев е секогаш пред мене.

 Нема потреба на Евангелието Христово, на Црквата Христова, да додаваме било што од некој поинаков светоглед, од некоја друга вера, бидејќи Црквата е повикана да го преобразува, а не да сообразува со светот. Понекогаш, во нашата желба да ја исполниме заповедта Христова, сите да ги љубиме, ние поаѓајќи од

Ги соединивте во еден род човекот и мајмунот, како потомок со предок, а сега ја соединувате љубовта со блудот. Вие сте родени соединувачи на сè со секого, секој со секого. Кога би ви дале власт, тогаш би подготвиле средба за соединување на Ангелите со демоните. Понатаму нема да говорам.....       .Вистината е чувар на љубовта, без неа, љубовта станува блудница.

На 28.01.2023 година, кога Светата Православна Црква прави спомен на Преподобниот Гаврил Лесновски, Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Брегалнички господин Иларион во сослужение на Преосвештениот Епископ Врањски г. Пахомиј, Архиереј на СПЦ, Високопреосветениот Митрополит Кумановско – осоговски г. Григориј...

 Во сегашно време, монаштвото е повикано да ја заштити вистината на верата. Од монахот се очекува да ја остави својата осаменост и затвор.

Да се присетиме на свети Василиј. Тој својот свет живот го поминал среде човечките страдања.

Човекот, како разумно и слободно суштество, својствено и потребно е секогаш да дејствува расудително, разумно, секое свое дело да го насочува кон добра и богоугодна цел, да користи разумни средства за достигнување на своите цели, особено, ако тие цели се за спасение на својата душа и достигнување на вечен живот.

Тој бил родум од Македонија, Словен по потекло, од село Осиче, паланечко. Живеел во 11 век. Свети Гаврил бил монах пустиножител. Се подвизувал 30 години во Лесновската планина близу Кратово, откако претходно изградил црква и основал манастир. Во манастирот се вратил пред својата смрт.
Свети Гаврил Лесновски живеел кон крајот на XI и почетокот на XII век. Потекнувал од Осечко Поле.

Зголемувањето на бројот на психички заболувања, пред сè, може да се објасни со фактот дека многу луѓе ја изгубиле вистинската смисла на животот. Духовноста. Главната причина за неврозата  не е стресот и непријатноста, туку човековата личност. Филозофијата на хедонизмот „јади, пиј, весели се“ го извлекува задоволството од таквиот живот. Порано или

Онаму каде што овие страсти престануваат да бидат активни, таму светот е мртов...
Некој за светиите рекол, дека додека биле живи тие биле мртви, зашто иако живееле во тело, не живееле за телото.

 Целта на нашиот живот не е раната да исчезне, туку да се преобрази. Ќе го кажам уште многу пати, за да осознаеме дека не треба да очекуваме лузните од раните да исчезнат, туку да се преобразат во светлина. Оваа трансформација ќе ни овозможи не само  да преживееме како жртви и несреќници изгубени во “црната судбина”, чии