Зависта може да биде емоционална реакција, но може да биде и постојан емоционален комплекс, навика, страст. Како емоционална реакција, зависта е карактеристична за инфантилниот период од развојот на личноста, и е пропратена со невротичен комплекс на себепонизување и идеализирање на другиот. Како страст, зависта се заснова врз несоодветна проценка, градење слика за себеси, комплекс на постојано споредување со другите.

Да ви кажам и јас нешто деца. Што навистина да правите во една таква црква? Одите рано, наместо да спиете во недела, одите на места каде што мажите стојат од едната, а жените од другата страна, стојат исправени, зборуваат на јазик од кој ништо не разбирате, музиката е сосема различна од онаа на која сте навикнале, излегува некој брадосан човек, држи нешто од кое излегува чад. Е какви се тие работи, што да правите во црквата?

Сине Тимотеј, ова знај го: во последните денови ќе настанат времиња тешки. Зашто луѓето ќе станат среброљупци, самофалци, горди, хулители, непокорни спрема родителите, неблагодарни, неправедни, недружељубиви, непомирливи, клеветници, невоздржливи, нескротливи, недоброљупци, предавници, пребрзи, надуени, повеќе сластољупци отколку богољупци, наизглед побожни, а од силата на Бога се одрекле. И од нив одвраќај се!

На 8 февруари 2018 г. во просториите на Агенцијата за иселеништво на Р. Македонија, Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Европски г. Пимен оствари работна средба со директорот на Агенцијата  г. Никола Шалваринов, во насока на продлабочување на досегашната соработка, и понатамошно заедничко делување

Во моментов во манастирот живеат околу 5 монахињи. За време на посетата, Александрискиот Патријарх, официјално се сретна со првата игуменија. Притоа, во својата проповед, Патријархот истакна дека „монаштвото не е презир кон светот, туку поттик за негово преображение – преображение, покајание во Христа и спасение“.

Во подготвителната недела пред Великиот пост, неделата на блудниот син, Бигорската обител со бдение и Божествена Литургија го продолжи духовното приближување кон светите денови на посното очистување, подарено на верните како некое бесценето богатство од неисцрпните ризници на Црквата Христова. Освен покајничките и трогателни песнопенија,

Еве како реагираат оние што се од ’Стариот Завет‘; оние што мислат дека се на првиот степен – чистење на срцето од страстите, а што не внимаваат на своите страсти (на страста на умот, гордоста); оние што имаат високо мислење за самите себе; оние што неправилно се подвизуваат; оние што ја злоупотребуваат првата благодат, т.е. плодовите од гледањето на првата светлина;

Сте помислиле ли дека темата за значењето или дефиницијата за семејството во текот на историјата никогаш не била предмет на интересирање, мотив за дискусија и анализа? И тоа од причина што до неодамна ниедна идеологија или тоталитарен режим го нема нападнато семејството како што тоа се случува денес.

Гревот значи прекршување на животните закони, воведување неурамнотеженост во животот со одобрение на умот. Ако гревот упорно продолжува, умот се раслабува и не е во состојба да ја задржи растечката неурамнотеженост, која го покорува нашиот животен простор со злокобното сениште на смртта . 

И сега браќа архиереи од ГПЦ да ве прашам на денешен:
Ќе стоите ли и на портите на Рајот ако Господ Бод одлучи да нè прими во Царството Небесно, како денес што стоите на Синтагма и не нè сакате во ЕУ?Ќе роптате ли против таткото како што во денешното евангелие негодуваше другиот брат на враќањето на својот блуден брат?

„Благодатта се иѕлеа врз твоите усни, себлажен проповеднику Христов Тимотее, и направи да течат реки од догмати, кои ја напојуваат Црквата Христова, и кои принесуваат многубројни плодови, богомудар апостоле“ (песна од Канонот на Утрена на свети апостол Тимотеј).

На празникот посветен на св. Атанасиј Велики, Архиепископот г.г. Стефан во сослужение на Митрополитите Преспанско-пелагониски и администратор Австралиско-новозеландски г. Петар и Повардарски г. Агатангел отслужи Божествена Литургија во храмот „Раѓање на Пресвета Богородица“ во Скопје, притоа одбележувајќи 10 години од неговото осветување.

„Отфрли го гревот и ќе нема болести, зашто болестите кај нас настануваат поради гревот, како што тврди свети Василиј Велики. Од каде таа немоќ? Од каде се телесните повреди? Господ го создал телото, а не болестите, душата, а не гревот. Што е најполезно и најпотребно? Соединувањето со Бог и општењето со Него, со посредство на љубовта.

Во Атина се собраа грците и скандирајќи Македонија е грчка ја зголемуваа омразата помеѓу два едноверни народи. Пазете, за парадоксот да биде поголем оние кој треба да проповедаат мир, проповедаат омраза се мешаат како во црковната така и во световната политика.

Демонот не нè навлекува на злото и гревот одеднаш, туку постепено, затоа што ако од почеток ни ја открие неговата крајна цел, сигурно ќе нè преплаши и ќе нè одврати од гревот. Демонот прво го наговара помладиот син да побара и присвои „дел“ од она што не се дели и што не се присвојува само за себе, а потоа, врз основа на утврдената и прифатена помисла дека „нешто има“, го прелажува да се одлучи на самостоен и себедоволен живот.

  „Неговата Божествена Сесветост, Вселенскиот Патријарх г.г. Вартоломеј, ја даде следнава изјава: Вселенската Патријаршија, како Мајка Црква на сите Православни цркви на Балканот, по повод разговорите на тема именувањето на БЈРМ, ги повикува сите заинтересирани на трезвеност и самовоздржание, за ова критично и чувствително прашање да биде пресретнато мирно и со разум.“

Да се плашиме, значи, од осудувањето. Оној којшто суди најтешко ќе падне, а оној, пак, кој се смирува, тој не може да падне, оти веќе се чувствува како најдолен и најгрешен. Божјата благодат и заштита ќе бидат со него, зашто тој на правилен начин Го бара Лекарот. Најтешко болен е тој што не знае дека е болен и следствено – не бара лек.

Да не се создаваат (меѓу вас) групи, да нема спорови, да нема поделби во кои едните ќе поддржуваат една страна, другите друга. Тоа е погубно.
Божјата благодат го сочувала нашето братсво и немавме такви проблеми, и покрај тоа што сме многубројно братство. Верувам дека за тоа помогнале Христос и Пресвета Богородица,

Умот ги добива страсните помисли на следните начини: преку сетивата, преку состојбата на телото и преку спомнувањето. Преку сетивата – кога врз нив дејствуваат оние работи, спрема коишто имаме страст, - тогаш тие поттикнуваат страсни помисли. Преку состојбата на телото – кога не се воздржувањето во исхраната, или кога под дејство на демоните или од некаква болест ќе се измени состојбата на телото и ќе почне да го поттикнува на страсни помисли или бунтување против Божјата промисла.

Доколку, откако ја примиле благодатта на Духот, наоѓајќи за себе си утеха во спокојот и во духовната сладост, па надевајќи се на неа, почнат да се превознесуваат, тие се предаваат на безгрижност, не го смируваат своето срце и своите мисли, па и не успевајќи да го достигнат потребниот степен на бестрасноста, не успеваат со ревност и вера да се исполнат со преизобилна благодат,