Говореше Ава Макариј: „Ако е понижувањето за тебе пофалба, сиромаштијата – богатство, а недостигот – изобилие, нема да умреш, зашто не може да се случи оној што е правоверен и што се подвизува во благочестивоста да падне во нечистотијата на страстите и во демонска прелест.

Оттука и говорот на омраза може да се биде „утеха“ за членовите на една трауматизирана, исцрпена и осиромашена заедница каква што е Македонија. Во која лекот за болката од неправдите, немоќта и чувството на безначајност, кои тешко се поднесуваат, може да се побара во осудата, бесот и омразата кон другиот, различниот, и неистомисленикот, припадник на „другата страна“ или „група“.

Чувството на благодарење во моментите на искушенија претставува сила која ги изгонува нападите на искушенијата.Оној кој сака да ги победи искушенијата без молитва и трпение нема во ништо да успее. Наместо да ги изгонува, тој сѐ повеќе се заплеткува во нив. Кога ќе те нападне искушението, не ја испитувај причината ниту личноста преку кои тоа дошло, туку г

„Пред секоја работа - домашна или службена, сеедно, не заборавајте дека вашата сила, вашата светлина, вашиот успех е Христос, и неговата жртва на Крстот; затоа без исклучок, пред започнувањето на секое дело, кажете: „Исусе, помогни ми! Исусе, просветли ме!“

Во истиот миг кога ќе почнеме да копнееме за својата духовна слобода и ќе посакаме да Го следиме Христа, ќе се ослободиме од своите страсти и ќе станеме слуги Божји. Тоа значи дека имаме власт над себе. Христос сите заповеди им ги дал на оние кои се робови на гревот, велејќи им да го остават гревот и да тргнат по Него. Па така Бог му вели на крадецот: „Не кради!“,

 Да бидам искрен, бев изненаден од ова прашање, иако, неговата логика во целина е разбирлива. Бог ме приведе во овој живот, и се разбира, Он за мене има одредена цел. Би било чудно да се мисли, дека во Неговата промисла за мене, Он има само еден план – да ми даде битие (постоење), а понатаму човече, живеј во светот и снаојѓај се како што знаеш и умееш.

Еден ден додека одев кон ќелијата на старецот Пајсиј, го сретнав покрај потокот оддалечен околу 500 м. од неговата ќелија. Тој, овој поток го беше нарекол „Нил”. Сечеше костенови дрвја, зашто сакаше да направи мост преку кого луѓето би можеле да го преминат потокот и притоа да не се натопат. Тукушто ја завршуваше работата и се подготвуваше да се врати назад во ќелијата, 

Свети Сампсон Странопримец. Роден е во Рим од богати и угледни родители. Ги изучил сите тогашни светски науки и се посветил на лекарскиот призив. Како лекар бил многу милосрден: ги лечел бесплатно и телото и душата, советувајќи го секого да ги исполнува правилата на христијанската вера. Од Рим се преселил во Цариград и се вселил во еден малечок дом,

Инаку тоа- јас тебе ти мене- е одраз на племенска свест и основа  за коруција. Затоа јас велам да за племенските народи во кои ги вбројувам и Србите, корупцијата е нешто природно. Сепак , не треба да заборавиме дека ние сме повикани да бидеме христијани, а тоа значи да се издигнуваме над својата природа.“

Ниту здравјето не е сè; секој е здрав ако така се чувствува; има болни кои се полни со волја за живот, што не ги напушта до самиот крај, но има и здрави луѓе кои венеат измачувани од стравот од страдање.
Среќата е секогаш таму каде што некој умее да сака и живее за своите чувства;

 Драги христијани, секој што умира, привремено заспива со своето тело, а останува засекогаш жив со својата душа, која не може да умре и која при Второто Христово доаѓање, повторно ќе се всели во своето тело. Господ Исус Христос со ова чудо покажал дека е посилен од смртта, а присутните ...

Тeбe? Пoтрeбна ли му e рeка на oнoј кoјштo e дoвeдeн на извoрoт да пиe? И дали сe заглeдува вo oвчарската трпeза oнoј кoј e сeднат на царската трпeза? Бoг e дoвoлeн самиoт пo сeбe да гo засити сиoт глад и жeдта на чoвeкoт. Бoжјo e нeбoтo и Бoжја e зeмјата. Гoспoдарoт на ситeбoгатства e најгoлeмo бoгатствo; Твoрeцoт на ситe сласти e најгoлeма сласт;

На луѓето, одвоени од Бога со тројна преграда: природата, гревот и смртта, Господ им дал да Го поседуваат целосно и да се соединат со Него непосредно, со тоа што Он, една по една ги отстранил сите пречки: онаа на природата – преку Своето овоплотување; онаа на гревот – преку Својата смрт; онаа на смртта – преку Своето воскресение.

Еден ден, кога по обичај седел во својата ќелија и пишувал полезни книги, му дошол некој сиромав, и го замолил за помош. Му раскажал дека како капетан на брод преживеал бродолом и притоа не само што го изгубил својот имот, туку и туѓиот. Свети Григориј го повикал слугата и му наредил да му даде шест дукати на сиромавиот.

Ава Сисој говорел: „Биди смирен, откажи се од својата волја, не грижи се за ништо световно и ќе бидеш спокоен.“ Еден брат го прашал ава Сисој: „Што да правам со страстите?“ Старецот му одговорил: „Секого го искушува неговата похот, која го влече и мами.“

И така, проблемот на пубертетот не треба да го фокусираме на младите луѓе, туку на возрасните. И ако сакаме да ги решиме проблемите на младите, треба да почнеме од себеси. Ние, родителите, ќе поработиме на себе и тогаш ќе видиме дека ќе имаме резултати и во односот со децата. Ако сакаме да ги поправиме, без да се поправиме себеси, сѐ ќе направиме прав и пепел, само ќе отвориме рани и ништо нема да постигнеме.

Го велиш тоа и веруваш, но дали вистински си смирен, тоа нема да се види од твоите зборови, туку од тоа како ги примаш нападите и навредите од страна на другите. Таму ќе се пројави твоето смирение. Бидејќи кога велиш дека си грешен, недостоен, егоист, а потоа си одиш дома и една забелешка од сопругата станува повод за караница, што ти вели тоа? Само пред 10 минути велеше дека си

Исполнет со тага, тој не им одговарал ниту, пак, ги слушал. Бидејќи не можеле ништо да постигнат, тие го фатиле и страшно го истепале. Откако му го покриле целото тело со рани, го оставиле полумртов и заминале. Тој, пак, воздивнувајќи во неотстапно покајание, останал неподвижен.
Во меѓувреме го барало неговото семејство. Кога го нашле и кога ја дознале причината за неговата неволја, тие настојувале да го