Сигурно зборот „мака“ звучи премногу сурово за многу наши современици. Особено ако тие го восприемаат Бог само од гледна точка на Неговата љубов кон нив. Таквите луѓе цврсто веруваат дека благодарение на оваа љубов, Бог ќе му прости на човекот апсолутно сè. Но, Божјото простување не е безусловно, бидејќи Бог им простува на оние што бараат прошка и ги љуби оние што Го љубат:

Јас сум грешник, не сум добар христијанин, но навистина верувам во Христос. Си ги имам своите гревови и правам многу грешки, но секој ден се трудам да се подобрам. Сепак, пред да осудиме некој свештеник, некоја заедница, каква што е цровната заедница, да, навистина таму некои луѓе што се чудни, склони на гнев,

Имаме три подготвителни седмици, но опфаќа четири неделни дена, определни врз евангелските четива како Недела на митарот и фарисејот, Недела на блудниот син, Недела месопусна и Недела сиропусна. Целта им е со химнографијата да ги подготват христијаните за претстојниот пост. Саботата пред Неделата месопусна е задушница, т.е. во неа се извршува општа заупокоена молитва за упокоените.

„Секој кој сака да ја пројави својата љубов кон упокоените и да им даде реална помош, најдобро може да го направи тоа преку молитвата за нив, и особено, преку давање записки за спомнување на Божествената Литургија. Ништо подобро и повеќе не можеме да направиме за нив. Тоа секогаш им е неопходно…“

„Скудниот леб на трпезата на чистиот уште повеќе му ја очистува неговата душа – на оној што јадел од секоја страст... од трпезата на оние што постат и престојуваат во бдение, од оние што се труделе за Господа, - земи го лекарството за својот живот и разбуди ја умртвеноста на твојата душа. Зашто, меѓу нив се наоѓа Возљубениот ...

Се што правиме за починатите, па и најмало добро, тие имаат полза од тоа, како што велат божествените отци, особено оние што не направиле многу додека биле меѓу живите. Ако во Светото писмо и има некои работи што служат како предупредување за мнозина (а тоа е неопходно), сепак во повеќето случаи Божјото човекољубие победува, бидејќи, ако ...

Во пресрет на Велигденската Задушница, кога си спомнуваме за сите наши упокоени, отци, мајки, браќа, сестри и чеда наши, ви предложуваме еден расказ, за силата на молитвите и милостињата во нивни спомен:Епископот Теодорит,  кој што живеел во V век,  разкажува како веднаш по неговата хиротонија за  епископ, дошол еден монах од многу далеку.

Тоа значи дека Црквата не ги одобрува дејствијата насочени кон уништување на човечкиот ембрион. Свети Василиј Велики напишал дека „не ни е дадено да истражуваме дали фетусот е формиран или сè уште е неоформен“. Тоа го вели во врска со теориите кои постоеле во негово време, според кои постои суштинска разлика помеѓу формираниот и неоформениот зародиш.

Нема сомнеж дека живееме во време на отпадништво, пророкувано за последните денови. Практично најголем дел од луѓето се атеисти, иако многумина од нив, теоретски, сè уште веруваат. Рамнодушноста и духот на овој свет преовладуваат насекаде.Која е причината на оваа состојба?

Бој се од Бога и чувај ги Неговите заповеди. Денес – утре ќе дојде смртта. Таму ќе одговараме. Почесто за тоа размислувај, па ќе го чуваш срцето од зли чувства и склоности...
... Сè е под Бога, и кој знае како ќе дојде Ангелот со повик на оној свет.

Прашање кое е тесно поврзано со рајот и пеколот. Ќе го спомнеме примерот на св. Макариј Велики: Еднаш авва Макариј се шетал во пустината и здогледал некој череп. Штом го видел, иако не го познавал се помолил за него и черепот прозборел. Тој бил незнабожечки жрец и бил во пеколот. Сите биле завртени грб

Од зборовите на Самиот Христос знаеме дека душата во моментот на смртта ја пресретнуваат Ангели: ,,А кога умре сиромавиот, го однесоа Ангелите во Авраамовото крило” (Лк. 16, 22).Исто така, од Евангелието знаеме во каков облик се појавувале Ангелите: ,,А неговото лице (на Ангелот) беше како молња и

Во текот на својот живот, човекот се соочува со најразлични тешкотии. Тие се поврзани со здравјето, со финансиите, со работата и многу други моменти во кои човекот ги достига границите на своите можности, доколку биде повикан да се соочи со нив. Така се случуваат оние тешки моменти кога човекот сфаќа дека е совршено неспособен

И кoга гoвoри такoв чoвeк, тoј збoрува нeпoгрeшнo и никoј нe мoжe да најдe лага вo нeгoвиoт гoвoр, oсвeн oниe, кoи спoрeд прeвртeнoст на умoт, ја смeтаат вистината за лага. Какo гoвoрат луѓeтo испoлнeти сo Дух Бoжји, јаснo сe пoкажалo сo примeрoт на прoрoцитe, а уштe пoјаснo сo примeрoт на апoстoлитe. Тoлку

 За секое човечко суштество, која средба на земјата е најважна? Да се сретне со Бога! Денеска е таков празник - Светиот празник Сретние. Праведниот старец, свети Симеон Богопримец, се сретнал со Него, со Бога, со малото Детенце Исус, Го зеде в раце и испеа чудесна и прекрасна химна:

Евангелието според Лука ни кажува дека токму во храмот старецот Симеон се сретнал со Богородица и бебето Исус. Земајќи го Новороденчето во раце, ги кажува зборовите што денес се слушаат во секоја православна црква: „Сега го отпушташ Својот слуга во мир, Владико, според зборот Твој “ (Лк. 2, 29-32).