Човечкиот јазик е предназначен да изрази реалности од различни планови: постои житејски план на природни потреби; постои нему близок, а сепак од него различен план на примитивни душевни чувствувања и страсти; постои јазик на политичка демагогија; постои научен, философски, поетски јазик; на крај, највиш од сите – јазикот на Божественото Откровение, молитвата, богословието и другите односи меѓу Бога и луѓето - јазикот ЛИТУРГИСКИ.

На 20.03.2020г., петок денот кога ја читаме третата статија од Акатистот кон Пресвета Богородица нашиот свет храм ќе биде домаќин на чудотворната икона на Богородица Почаевска која е на свештено чување во Пречистанскиот манастир и е верна копија на оргиналната од Почаев - Украина. Третиот акатист во ова наше мистично патување низ Постот во храмот на Света Троица, нашето благодарење и венец од пофалби кон небесната Војвотка ќе биде пренесен пред образот на една од најпочитуваната икона на Мајката на целиот свет - Почаевската икона,

Но за брзо време се појавија луѓе кои, иако себе си се нарекуваа Христијани, по дух не беа Христови. За нив Христос претходно кажа: „Не секој што ми вели: Господи, Господи, ќе влезе во царството небесно, а оној што ја исполнува вољата на Мојот Отец небесен“ (Мт. 7, 21). Христос пророкуваше и дека мнозина ќе се прогласат себе си за Самиот Христос: „мнозина ќе дојдат во Мое име, говорејќи: Јас сум Христос!“ (Мт. 24, 5). Апостолите во нивните посланија укажаа

На Проскомидијата, која вообичаено се врши за време на читањето на третиот и шестиот час,се потсетуваме на Раѓањето на Спасителот.Во исто време се потсетуваме и на старозаветните пророштва за Неговите страданија и смрт. На проскомидијата се подготвуваат Светите Дарови-лебот(Агнецот) и виното,кои се потребни за извршување на Евхаристијата и се спомнуваат живите и упокоени членови на Црквата.Душите на упокоените чувствуваат голема радост кога ги спомнуваат на Божествената Литургија.

Умот поминува низ три фази на развој: очистување,просветлување и преобразување. Знаејќи го ова,сватлив е повикот да го држиме отворен.
Умот оди напред - тој води,зборовите го следат умот - колку што можат поблиску,а делата поприлично заостануваат - иако следат.
Мислите,зборовите и делата нека ти бидат во единство, а не едно да мислиш, друго да зборуваш, а трето да правиш.

Еден старец рече:

„Молитвата е доверба во Бога. Кога во Бога имаме целосна доверба, не е потребно ни да се молите за нешто, оти Самиот Бог ќе го земе тоа врз Себе. Мора само трпеливо да се чека плодот да созрее и да падне од дрвото. Според тоа, родители, доверете ги своите деца на Бога. Вие сте ги создале само телесно, а Бог им ја дал душата. Според тоа, Бог е обврзан и да се грижи за нив“.

Пиј онаму каде што коњот пие. Коњот никогаш нема да пие нечиста вода.

Простри ја постелата онаму каде што спие мачката.

Јади овошје што е зафатено од црв.

Слободно собери печурки на кои слетува мува.

На пример, оној кој нема барем просветлување на умот не може јавно да се занимава со световни теми, а никако, пак, со сложени теолошки теми. Световни теми се: политика, туѓи гревови и слично, а сложени теолошки теми се: ерес, раскол, екуменизам, свети канони, календар... Ве молам, деца, сфатете веќе еднаш: кога немате просветлен ум, секоја тема што е надвор од вас е веќе сложена тема, и ако се занимавате со неа, вие, очигледно, не

Можеме да кажеме дека ковид 19 е исклучително епидемиолошки успешен токму затоа што не е екстремно смртоносен. На пример, со стапка на смртност од 90 отсто, Еболата е прилично глуп вирус: го убива и домаќинот и себе, пребрзо за да доволно се рашири и го преобликува начинот на живот на другите видови со согласност со своите потреби.

Тогаш се појавил пред царот блажениот Николај во долга селска кошула, опашан со врвка, скокајќи на стап, како дете, и извикал: „Иванушка, Иванушка, јади леб и сол, а не човечка крв!“ Војниците се стрчале по него, но тој им избегал и се скрил. Кога дознал кој е блажениот, и со што се занимава, царот отишол во неговата тесна ќелија. Тоа било во првата седмица од Великиот пост.

За да стане некој доволно опитен во разликувањето на добрата совест од лошата, мора да мине низ послушанието. Доколку не помине низ послушанието, ќе биде неопитен. Тој може да има благодатни дарови, може да има добра душа, може да прави разни добри дела, но ќе видиш дека секогаш “куца“ во поглед на расудувањето и смирението. Прва и превасходна добродетел што ја дава потчинетоста на Старецот е расудувањето, коешто доаѓа преку смирението.

Практично, целата 2020 година ќе биде посветена на големиот и навистина редок и уникатен по значење јубилеј 1000 години од основањето на Светата Бигорска Обител. Во тој поглед, ние веќе формиравме едно координативно тело, коешто ќе ги организира настаните поврзани со илјадагодишнината. Од планираните проекти би набројале дека веќе се подготвува документарен филм посветен на јубилејот, песна со видеоспот, неколку книжевни...

На 05.03.2020 година, Неговото високопреосвештенство митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф,

во митрополитскиот соборен храм на свети Никола во Куманово

служеше Големо повечерие со Канонот на свети Андреј Критски.

Сите одиме по тој пат. И јас и ти и оние кои ги гледаш и им се воодушевуваш, во тајната градина на срцето, во таинственото пространство на својата душа, секој внатрешно го понесува својот крст, се бори со себе ги гледа длабочините на своето срце, гледа како му врви животот, не што говориме со устата, кога одиме надвор, ги облекуваме нашите алишта, ги поздравуваме соседите и сите велиме: Како сте? Добро! Вие? Што има ново? Децата? Дали сите се добро?

 Постејќи со телото, браќа, да постиме и со духот. Да се ослободиме од секоја беззакона врска; да раскинеме секаков насилно направен договор; да ги искинеме неправедните споразуми; да им дадеме леб на гладните и радо да ги прифатиме под покривот сиромасите бездомници, да примиме од Христа Бога голема милост.
Вечерна, Чиста среда

На 04.03.2020 година, во Првата среда од Великиот пост, во храмот „Успение на Пресвета Богородица“ беше отслужена света архиерејска Литургија на претходноосветени дарови, на која чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Плаошко-струшки и Дебарско-кичевски и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј, во сослужение на архимандритот Нектариј, протоереј-ставрофорите Сашо Богданоски и Димче 

Постот, возљубени, го држел и кроткиот Мојсеј, и со него правел чуда, за него бил удостоен да Го види Бога. Овој пост, возљубени, го пазел и Илија и затоа се удостоил на огнена кочија да се вознесе на небо. Овој пост, возљубени, го пазел и многуљубезното момче Даниил и затоа бил прославен, и затворил уста на лавови. Во овој пост, возљубени, со света...

Литургијата на претходноосветени дарови може да биде означена, без претерување, како срце и центар на богослужението во Великиот пост. Во некои древни богослужбени ракописи таа се нарекува „Литургија на Големата четириесетница“. Всушност, оваа богослужба најдобро го опишува ова свештено време во годината.
Суштината на оваа богослужба ни се открива во самото име: тоа е „Литургија на претходноосветени дарови“.

Не ги учиме дека другарот од клупа е другар за цел живот.

Оној што се брани ако некој го напаѓа. Оној што не се тегне за коса, не се исмева, не се навредува, не се снима со мобилен телефон додека некој го малтретира.

Пропуштаме да видиме дека зад неучењето, зад агресивноста, зад дрскоста,

секогаш се крие повик за помош. Не го слушаме.

 Мудроста на овој свет не може да го спаси светот. Собранијата, владите, многусложените организации на најразвиените современи држави на земјата се немоќни. Човештвото страда бескрајно. Единствен излез е да ја најдеме мудроста внатре во нас, решението да не живееме согласно со идеите на овој свет, туку да Го следиме Христа.