Во манастирот „Покров на Пресвета Богородица и свети Леонтиј“, во Водоча, беше отслужена Света Архиерејска Литургија на која чиноначалствуваше Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф во сослужение на надлежниот Митрополит Струмички г. Наум и неговиот викарен Епископ г. Јаков Стобиски. Верниот народ се поклони на моштите на свети Григориј Палама и на свети Кирил Лешочки.

Денес, Викарниот епископ Стобиски г. Јаков на покана на Митрополитот Европски г. Пимен ја посети црковната општина на МПЦ-ОА во Пјаченца – Р. Италија каде што се поклонија на светите мошти на многубројни ранохристијански маченици и на Светата честица од Чесниот Крст кои што се чуваат во храмот на Св. апостол Вартоломеј и Св. Прохор Пчински. 

 Таа единствена тихувателка и патоводителка низ исихијата, нè приведува во заедницата од која се откинавме, а еве повторно ни е дадена можност, не само да се вратиме, туку да црпиме благодат врз благодат, како што вели светиот Јован Богослов, токму преку Богородица, Која од името на светот и човекот му кажа да на Бога, а потоа сите зборови на Својот Син ги сложуваше во срцето,

И затоа грижете се на да ги направите богати, туку да ги направите побожни, господари над своите страсти, богати во добродетелите. Придонесете да не го бараат она што им е непотребно, и земните богатства да ги ценат онолку колку што и вредат.

Пред секој гревовен пад, демоните ги праќаат кај човекот следните страсти: голема заборавеност, суров грев, односно, нечовечка и ѕверска злоба, и заслепеност, како непроѕирна темнина. Тие три страсти му претходат на секој грев,

"Го прашав старец Гаврило како да постам, не насетував тогаш што ќе ми каже. Кога го прашав  тој ме погледна, молчеше  некое време, а потоа ме одведе на страна за никој да не слушне. Ми го раскажа  сиот мој живот, сите мои гревови што ги направив уште од детството, како да  беше покрај мене.

Основата врз која се појавил Божикниот пост бил постот спроти празникот Богојавление, кој во Црквата се празнува од III век, а во IV век бил поделен на празниците

Рождество Христово и Крштение Господово.

 Затоа, не вели го, дете мое, тоа што ти го кажува ѓаволот за старецот : дека на старецот не му е гајле за тебе, дека тој не обраќа внимание на твоите тешкотии и потреби. Како може да не обраќа внимание оној што страда заради вас?
             Биди внимателен. Остави ја таа мисла и пројави трпение,

А што е човекот без мир во душата? Одвоен од божјата благодат, се обидува да пронајде некоја утеха во материјалните нешта. Но, таму нема утеха, тоа е дупка без дно. Уште, уште, дај уште и на крајот повторно празнина. Кога душата ќе стане мирно море, бонаца,тогаш почнува исцелувањето.

Во Црквата не постои надворешен, т.е. научен критериум за познавање на Вистината – Христос, туку постои внатрешен, аскетско-исихастички (молитвен) критериум, преку кој лично и опитно Го познаваме Христос Вистинскиот Бог.Кога човекот преку аскетски подвиг ќе го очисти своето срце

Животот на Златоуст бил тежок и бурен. Тоа е живот на подвижник и маченик. Меѓутоа, Златоуст не се подвизувал во својата келија, ниту пак во пустина, туку сред животната таштина, сред светот, на епископскиот престол, на проповедниковата катедра. Тој бил низ својот живот и маченик, но не до крв.

Гуриј и Самон беа угледни едески граѓани. За време на едно гонење на христијаните се засолнија надвор од градот и живееја во пост и во молитва, храбрејќи ги правоверните коишто ним им притекнуваа за совет. Но ги фатија и ги изведоа пред судијата.

Градот војува сам со себе, завојувал сам со себе, се гази од своите сопствени нозе, се руши од своите сопствени раце, одекнува од своите сопствени извици. Она што е кај него добро е презрено, додека она што е неблагородно и р`ѓаво злорадосно преовладува. Зарем оваа болест која ве затекнала не е ли многу полоша од оние на  фатените (раслабени, парализирани)

Од Верскиот календар на МПЦ (22.11.2020)

Од Верскиот календар на МПЦ (24.11.2020)

Црквата Христова не ги заборави духовните подвизи на свети Јован Златоуст. Речиси секој ден во храмовите се изведува Литургијата, составена од него; го слушаме неговото слово во Велигденската ноќ - повик да се влезе во радоста на Христовото Воскресение. Повеќе од илјада негови пастирски учења и писма, толкување на Светото Писмо, неговиот