Желбата на Апостолот Тома да ги допре раните на воскреснатиот Богочовек Исус Христос не е неверие, туку природен и спасоносен копнеж на секој човек да Го познае Бог од опит, а не само од просто верување и читање книги. Затоа што, посебно, самото интелектуално знаење за Бог не ни носи сигурно спасение, а најчесто ни носи гордост,
„Значи, кој може да се спаси“, ќе рече некој, откако ќе ги воочи тешкотиите на самопоправањето? – Ќе одговориме со зборовите на Спасителот: „за луѓето ова е невозможно, но за Бог сѐ е возможно“. Оној што решил да живее христијански живот преку Светите Тајни добива благодат од Светиот Дух Кој просветлува, укрепува и теши.
Непоколебливи во верата света како гората Сион,
огнена ревност имајќи како Илија,
вие свети девет маченици словото Божјо до крај го запазивте,
молете се за нас сега претстојувајќи пред престолот Божји,
затоа што слобода имате пред Оној Кој вашите мошти,
Дури и најголемиот од философите, Сократ, кој расправал и поучувал целиот свој живот, а при крајот сочинил една содржајна „Апологија“, ќе имал што уште да каже, ако живеел.
Само Христос – во временски рамки од три години – поучувал што требало, правел што требало и на крајот (на Крстот)
Велик си Ти Господи во срцата на Твоите апостоли,
Јасон и Сосипатар, кои Тебе Жив имајќи Те,
чудеса твореа, ѕверови скротуваа,
кон спасение седум разбојници приведоа,
а Керкира девица света кон ангелска светост поита
По многу години, кога големиот храм се закануваше да падне, се јави Богородица и го држеше, додека излезе надвор мноштвото народ, и никој не беше повреден. Истата оваа вода, пиена, исцели многу бесни и ослободи од оковите многу затвореници. Таа го излекува и царот Лав (Мудриот) од каменот од којшто страдаше, и ја згаснал треската (високата температура)
Невозможно е да се наведат сите чуда источени од Животодавниот Извор преку кои беше излеана благодат врз цареви, патријарси, врз големци како и врз обични луѓе. Силата на благодатта до денешен ден дејствува преку изворската вода. Таа сила лично ја имаат доживеано не само православни христијани, туку и католици, Ерменци, па дури и Турци.
Богоблагодатна Дево, од Твојот извор кој тече непрестајно, Ти ми даваш вода од Твојата благодат неискажливо. Затоа Ти се молам Тебе, Која надумно Го роди Словото, пороси ме со благодатта, за да Ти повикувам: Радувај се, водо спасителна!
Воведенски Храм Населба Рача
Востановувањето на овој празник се случило во чест на чудата кои се случувале на изворот кој се наоѓал покрај храмот „Животоносен источник“, посветен на Пресвета Богородица, во близината на Цариград. Храмот бил изграден по залагањето на царот Лав Велики [5 век]. Според преданието, уште додека не бил цар на Византија, во ближната шума Лав наишол на еден слеп човек,...
О отворени врати небесни,
за тебе свети Евлогие, кој Авраам го поддржуваше
и од Самарјанинот се поучуваше.
Радувај се свети подвижнику,
кој богатството на пеколот го избегна
Тoлкавo благoчeстиe и тoлкава рeвнoст пoкажал Аниан на дeлoтo Бoжјo
штo св. Маркo гo ракoпoлoжил за eпискoп.
Oвoј свeт чoвeк бил втoр eпискoп вo Црквата Алeксандриска.
А Марко Му одговори: „И на тебе, Господи мој, Исусе Христе!" Утредента злочестивите луѓе го извлекоа од затворот и повторно го влечеа по улиците, извикувајќи го истото: „Да го повлечеме волот во оборот!" Сиот измачен и истоштен Свети Марко изусти: „Во Твоите раце,
А ако човек, на пример, веќе се подготвил, постел и се исповедал, и тогаш пак сатаната се обидува да го спречи во тоа, ќе се зачита навечер и се успива наутро, ако и тоа не успее, тогаш се обидува да го натера да мисли дека попот е лош, дека се однесува лошо со него, дека не го сака.
- Зошто?
У то вријеме у логору су се налазили и Свети владика Николај и патријарх српски Гаврило.
Из самог срца смрти, из дубина тог земаљског пакла узносиле су се ријечи:
"Христос васкрсе"
"Ваистину васкрсе!"
7. И ги повика дванаесетте, и почна да ги праќа по двајца, и им даде власт над нечистите духови.
8. Па им заповеда да не земаат ништо за по пат, освен по еден стап; ни торба, ни леб, ни пари во појасот.
9. но да се обуени во сандали и да не облекуваат по две облеки.
Тагата, маките, огнот, мечот и смртта
не те разделија од љубовта Христова,
тебе Василие слуго на Бога Вишниот,
пастиру на стадото словесно и не само за време
на твојот живот земен, туку и сега
Вистината на Воскресението разумот може да ја докаже врз основа на Писмото, и силата на неговите заклучоци не може, а да не ја признае неверникот, доколку не му е отапено чувството за вистина. Верниците, пак, немаат потреба од докази, затоа што Црквата Божја е преполна со
Крстот свој во времениот живот носејќи го,
на него страстите ги распнуваше,
а прогоните и исмевањата согоруваа
со кои светот сакаше верата во тебе
да ја понижи о Македоние пастиру Христов.