Многу од нашите современици не признаваат дека настаните што се случуваат во светот имаат религиозен призвук. Тие имаат тенденција да ги објаснуваат природните процеси со „природни“ причини, човечките постапки со - рационална неопходност а одалечувањето од Христа со – научниот напредок. Во нивната слика за светот, речиси ниедно место не е резервирано за верување во Бог,

 · Кај мене на исповед дојде едно болно девојче од 12 години, од детскиот дом за умоболни. Таа не можеше да поврзе два збора, постојано се вртеше, a ненормалниот поглед и чудните гримаси, доволно зборуваа за нејзината незрелост. И ете, таа почна да се исповеда и да се причестува секоја недела. После една година кај неа се појави потреба да ги открива и помислите (оној кој се моли и се исповеда често знае како е тоа).

Диктатурата не е само држење на еден народ во ропство со оружје, туку и замолчувањето на оние што мислат различно, па колку и да не биле во право.
Придружете се на едната страна и ќе бидете нападнати и замолчени, придружете се на другата, па ќе жалите што не ќе ви се дава можност да кажете и вие утре дека може да размислувате

Порано, без регуларно лекарско (психијатриско) уверение не можевте да полагате ни возачки испит за управување автомобил, а денес, без лекарско уверение можете да управувате и со држава и со народ, и со партија и со полна училница или амфитеатар. Тоа е така не само кај нас туку и на глобално ниво. Никој не прашува дали сте ментално здрав, сите прашуваат што сте по

Некогаш луѓето се движеле бавно, посмирено го работеле сето она што требало да го сработат во текот на денот, во сите денови на својот живот. Денот го започнувале со утринска молитва и го завршувале со вечерна молитва; За време на трпезата го изговарале „Оче наш“ и не пристапувале кон ништо, а претходно да не се осенат со знамението на Светиот Крст.

Ученик Христов бивајќи,
 на Божествениот Апостолски Собор сотрудник,
со неверие го прими известувањето,
за Христовото воскресение,

 Кога некој тагува со тебе над загуба, не брзај да го прогласиш за пријател. Тагата лесно се глуми, радоста никогаш. Оној што се радува со тебе е пријател.
Кога некој ти ги клоца и урива кулите од песок со нога, не ѕидај ги повторно од бетон, за да си ја скрши злонамерникот ногата. Продолжи да ги ѕидаш од песок, зашто на убавината само нежни

И им кажа парабола: „Може ли слепец слепец да води? Не ќе паднат ли обајцата во јама?" Разумот претворен во идол е слеп за реалноста на Бог и секогаш ја насочува својата енергија надвор од своето срце, надвор од реалноста на Царството Божјо; и што да прави таму освен да суди и осудува, надополнувајќи ја општата атмосфера на судење и осудување, поттикната

КОНДАК 3
Силата на Севишниот
за зачнување Ја осени Неискусобрачната,
и плодната утроба Нејзина
нива беспрекорна стана
за оние што спасение сакаат да жнеат,
пеејќи непрестајно:
Алилуја!

И затоа треба постојано да се проверуваме, затоа што Божјиот печат што го добиваме на секоја Света Литургија, преку Божјото слово што го слушаме и преку Светите Тајни со кои се причестуваме, по некое време избледува. Јасно ни е дека со безобѕирно и страстно барање на човечка слава, богатство и телесни наслади, градиме идолопоклонички однос и идоли; но што е со она што го нарекуваме свето?

Гласот на Твојот апостол Павле услишувајќи го
-    ние јуродствуваме заради Христа
-    твојот слуга Андреј беше јуродив на земјата заради Тебе,
Христе Боже. Затоа сега славејќи го неговиот спомен.

    Богочовекот Исус Христос воспоставува, за нас, духовно правило да бараме од Него нешто душеполезно во име на Некој што неизмерно Му значи. Нема ли Он Самиот прв да го почитува? Затоа, што и да посакаме од Него во име на Неговата Мајка, ќе ни исполни, за да се прослави и Мајката во Синот. И така секој Божји дар преку Неа го добиваме. Начелно, тоа значи „покров“, и главно, оттука произлегува нашиот „покров“.

Човекот, кој може да прави добро и не го прави тоа - е ништожно суштество.
Без милостиња, самата молитва е бесплодна. Со каква надеж ќе Му се молиш на БОГА, кога не ги слушаш прозбите на бедните луѓе?
Како ќе просиш со верните во храмот: ,,Подај ГОСПОДИ",

Чeтиринаeсeт гoдини свeтитeлoт пoминал вo таа јама, забoравeн oд сиoт свeт, нo нe забoравeн oд Бoга. Кoј oд луѓeтo би мoжeл да пoмисли дeка најгoлeмoтo свeтилo на eрмeнскиoт нарoд сe наoѓа вo мракoт на eдна јама? И oд кадe би мoжeл да пoмисли силниoт цар Тиридат дeка eдeн дeн тoј ист Григoриј, кoгo тoј на смрт гo oсудил, ќe му гo спаси живoтoт и ќe му пoмoгнe пoвeќe oд цeлиoт свeт

 Ако некаде во светот постои место исполнето со толку волшепство и мистичност, тоа е токму тука, во кањонот на реката Сушица, кај селото Вишни, во Струшко. Тука сè е под редено на митското и магичното. На божественото. А тоа овде зрачи од секоја карпа што високо го надвишила небото. Зрачи од нивната распукана утроба во чија темнина царуваат утките и лилјаците.