Значи монасите се добрите момчиња од Евангелието, коишто кога ги повикува Христос, не ги примамува ниту богатството, ниту младоста нивна, туку се жртвуваат и Го следат Христос со Крстот. На тој начин се здобиваат со бесценетиот Бисер,

И не постои поголемо чудо од тоа да се љуби грешникот во неговиот пад. Светиот е лесно да се љуби: тој е достоен. Да, Господи, услиши ја молитвата на земјата. Сите народи се мачат. Сите живеат во грев. Сите се лишени од Твојата благодат и живеат во темнина.

Суштината на нашето приближување кон Бога не е во тоа да стануваме се подобри, достојно да пристапуваме кон Причеста,

да се молиме повеќе, да постиме строго,

туку секој ден да сфаќаме колку сме грешни.

„Подговтвете го патот на Господа и исправете ги патеките Негови" (Мт. 3, 3). Овие зборови се главна мисла и предмет на неговите силни и непоколебливи проповеди. Всушност, неговата проповед е неотповиклив призив за духовно и морално покајание и за очистување од гревот и симнување на тешкото и

На 20.01.2023 година, денот по светото Богојавление кога го празнуваме празникот Собор на свети Јован Крстител, во храмот „Св. вмч. Ѓорѓи“ во Охрид, беше отслужена света архиерејска Литургија, на којашто чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Плаошко-струшки и Дебарско-кичевски и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј,

Бидејќи во тоа време прашањето за признавањето на католичките догми било директно поврзано со давање воена помош за Византиската империја од страна на Римските папи. Со други зборови, на едната страна на вагата биле интересите на нацијата, а на другата – правдата на Црквата. Свети Марко Ефески го избрал второто.

„Светата вода има сила да ги осветува

душите и телата на сите што ја користат.

Ако се користи со вера и молитва,

таа ги лекува сите наши телесни болести“.

За Него сведочи Отецот дека Му е возљубен Син, а јас станувам син Божји заради Него!
Нему небесата му се отвараат, а јас влегувам во нив!
Му се јавува вишното царство на Оној што се крштева, а јас го наследувам.

18.01.2023 ВОДОКРСТ ,Во храмот Пресвета Богородица -Тетово,митрополитот Тетовско-гостиварски г.Јосиф богослужеше Царски часови, Вечерна со Василиева литургија на која  сослужуваа протоереј-ставрофор Томислав Јосифовски,протоереј-

Мeѓу eвангeлскитe личнoсти, кoи Гo слeдат Спаситeлoт, личнoста на св. Јoван зазeма пoсeбнo мeстo, какo спoрeд начинoт на свoeтo дoаѓањe вo свeтoт, така и спoрeд начинoт на живoтoт вo свeтoт, и спoрeд улoгата на крштавањe на луѓeтo за пoкајаниe и крштавањeтo на Мeсијата, какo и, најпoслe, трагичнoтo заминувањe oд oвoј свeт.

Проповедта на свети Јован Крстител во пустината Јордан може да се сумира со зборовите: „Покајте се, зашто се приближи Царството Небесно“ (Мт. 3,2). Христос е Царството Небесно, бидејќи Тој е Синот Божји, Кој го навестува доаѓањето на Светиот Дух, кој е Царството Небесно. Но, кој не се кае, не може да ги прими Христос и Светиот Дух

По задамвоната молитва се преминува кон Голем водосвет, по кој сите верни се поросуваат со осветената вода, и пијат од неа. Никој не треба да отстапи од вкусувањето на осветената вода, затоа што поради благодатта на празникот се осветува сета природа и сета твар, и човекот треба да земе учество во оваа Тајна.

Богородица знае што треба да направат луѓето за да го предизвикаат Нејзиниот смирен Син на чудотворна активност: „Што и да ви каже, направете!“ Оваа реченица упатена до слугите на свадбата во Кана Галилејска, стана вечен принцип. во човечките молби до Богочовекот за помош, со посредство на 

На 18.1.2023 година, на Водокрст, во навечерието на Светото Богојавление, Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, присуствуваше на Утрена богослужба, Царски часови и Вечерна богослужба со Света Василиева Литургија во Соборниот храм „Свети Климент Охридски“ во Скопје.

Христијанството не спаѓа во редот на обичните религии, религии кои од верниците бараат само одредени индивидуални ритуали и обредни правила и само едноставно извршување на моралните закони, иако моралот е апсолутно неопходен.
Христијанството е заедница, Црква,

 Кој од нас не се задушува од некоја мисла или помисла која настојува да ни го пробие умот? И додека се обидуваш да ја избркаш, извикуваш кон Бога, ја менуваш темата на разговор, положбата на твоето тело, сакаш да исчезне од твојата глава, таа уште повеќе господари со твоето битие,

Постои стара легенда која впечатливо кажува зошто понекогаш нашите молитви се бесплодни. Во дамни времиња живеел некој старец кој многу се молел и често се грижел за човечките гревови. И му било чудно зошто понекогаш се случува луѓето да одат во црква, да му се молат на Бога, а сепак и понатаму да живеат лошо...

Навистина понекогаш не ја чувствувам твојата болка, грижа, стрес, срцебиење, напнатост, замор и веројатно те вознемирувам заради тоа. Но, не ми се лути, бидејќи не е дека не ми е гајле, не е дека сум рамнодушен, не е дека не те сакам.