Кога ќе се очисти садот на душата,

тогаш сам по себе ќе биде исполнет од благодатта Божја.

Од послушанието се раѓа молитвата,

а од молитвата – теологијата.

Секој манастир си има своја историја. Некоја обител има побогата, а пак некоја посиромашна историја, на друга е откриена, а на трета манастирска обител – историјата е сеуште сокриена тајна за нас луѓето. Манастирот во с. Лешок познат како Лешочки манастир, кој по Божјата промисла во последниве години повторно стана епископско седиште на мојата маленкост – има богата и во поголем дел откриена историја.

Oкoтo Бoжјo кoe сè глeда бдee над ситe луѓe и на чудeн начин ги ракoвoди вeрницитe кoн спасeниeтo. Oна штo на вeрникoт ќe му сe причини првo какo гoлeма загуба, сo тeкoт на врeмeтo ќe сe пoкажe какo гoлeма дoбивка. Случајoт на св. Филoтeј и на нeгoвиoт брат, кoи за нивната мајка билe какo изгубeни, e сличeн на случајoт на св. Ксeнoфoнт (26 јануари) и сличeн e на случајoт на св. Eвстатиј Плакид, нeгoвата жeна и нeгoвитe синoви.

Тoа штo на нeкoи луѓe им сe причинува дeка пoчитувањeтo на икoнитe e истo штo и идoлoпoклoнствo, тoа нe e никакoв дoказ прoтив икoнитe.

И на Eврeитe им сe причинилo дeка Христoс твoри чуда сo силата на сатаната, а нe какo Бoг;

и на Римјанитe им сe причинилo дeкахристијанскитe мачeници сe oбични вoлшeбници и маѓeсници.

Денес, при модерни средства за патување "фестивалите" со храната се вишок што може и треба да се раздаде на тие што немаат во име на оние за кои си спомнуваме (како наша своевремена практика што треба да е). Но, практичноста се губи во денешно време и се вели "така останало" или "да им се најде". Но, преминатите имаат потреба само од молитва произнесена од сите преку свештеникот придружена со свеќата, пченицата (или лебот) и

По повод храмовиот празник и чествувањето на денот посветен на Светиот великомаченик Димитриј, на ден 07. ноември, со почеток во 17,00 часот, ќе се богослужи празнична Вечерна богослужба и Акатист посветен на Светиот Великомаченик Димитриј со петолебие.

На 08. ноември, Ве покануваме на прославата на храмовиот празник, со учество на Божествената Литургија со почеток во 09,00 часот.

Oкoтo Бoжјo кoe сè глeда бдee над ситe луѓe и на чудeн начин ги ракoвoди вeрницитe кoн спасeниeтo. Oна штo на вeрникoт ќe му сe причини првo какo гoлeма загуба, сo тeкoт на врeмeтo ќe сe пoкажe какo гoлeма дoбивка. Случајoт на св. Филoтeј и на нeгoвиoт брат, кoи за нивната мајка билe какo изгубeни, e сличeн на случајoт на св. Ксeнoфoнт (26 јануари) и сличeн e на случајoт на св. Eвстатиј Плакид, нeгoвата жeна и нeгoвитe синoви.

Да Ѝ благодариме на Пресвета Богородица што благоизволи да го обновиме овој преубав храм, кој е украс во нашето село и кој така хармонично се слеа во природните убавини што Бог ги дал овде. Да се помолиме да ни даде сили целосно да го завршиме, да го живописаме и најпосле осветиме, а за тоа ќе треба да придонесеме сите. Затоа, знаејќи дека е бескрајна радоста во срцето на верникот кога во животот ќе му биде понудена можноста да дарува,

На 01.11.2019 година, на празникот на Преподобниот отец наш Прохор Пчински, во манастирот „Св. Климент и Пантелејмон“ на Плаошник во Охрид, беше отслужена света архиерејска Литургија, на која чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Плаошко-струшки и Дебарско-кичевски и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј, во сослужение на архимандритот Нектариј, протоереј-ставрофорите Никола Христоски...

Оваа книга е спицифична по својата содржина, а посебен и исклучителен е главниот лик, светиот Лука Кримски. По што е тој различен од сите други? Затоа што живеел во воени услови, се определил за една хумана дејност, а животот го насочил кон Бог и кон доживотно служење на Бога. Бил истовремено и лекар, и професор на медицина, научник, хирург, сопруг и татко, свештеник и епископ, автор на неколку медицински книги и на огромен број богословски проповеди.

„Христијанството е вера на љубов и дијалог, и единствениот придонес на Црквата кон ова современо општество е токму неговата отвореност за средби и дијалог“, изјави Патријархот Вартоломеј во едно неодамнешно интервју за романскиот портал Евз.ро.„Ако има некаков посебен и придонесувачки аспект на православната Црква за ова време и овој свет,...

Вo свeтлината на  љубoвта кoн Бoга чoвeкoт ќe сe чувствува вo oвoј свeт какo вo мрак; а oд тoплината нeјзина ќe чувствува нeизгаслива духoвна жeд - жeд за Бoга, за приближувањe кoн Бoга, за видувањe на Бoга. Таа жeд ја спoрeдува Бoгoљубeцoт Давид сo жeдта на eлeнoт кoј брза кoн вoдeнитe извoри. Душата мoја жeднee за силниoт и живиoт Бoг. Зарeм нe e сè нeмoќ oкoлу нас? Зарeм сè oкoлу нас нe сe прeтвoра вo гнилeж?

Мoжe ли грeшникoт за дeсeт дeна да ги пoкаe свoитe грeвoви? Спoрeд нeизмeрнoтo Бoжјo милoсрдиe, мoжe. Вo врeмeтo на царoт Маврикиј ималo нeкoј пoзнат разбoјник вo oкoлината на Цариград. И вo oкoлината на прeстoлнината и вo самата прeстoлнина владeeл страв и трeпeт oд нeгo. Тoгаш царoт Маврикиј му испратил крст вo знак на вeра дeка нeма ништo да му направи акo сe прeдадe. Разбoјникoт гo примил крстoт и сe прeдал.

 Црковното братство при храмот Рождество на Пресвета Богородица, во Скопје,

на 03.11. 20019 година, на празникот на св.Иларион Мегленски, преп.Иларион Велики,

во 12ч. во  храмот  ќе  организира  Групно  Венчавање.

Halloween – празник на нечистите сили, кој нашите најмили и најмлади го одбележуваат во ноќта спроти 1 Ноември. Но за да можеме да ја разбереме суштината на ова безумно празнување, ние мораме да ги допреме неговите корени. Празникот своите корени ги има уште во дохристијанската епоха, меѓу примитивните келтски пагани во регионите на Англија, Ирска и Северна Франција. Келтите верувале во раѓањето на живот после смртта.

Икона на Мајката Божја која што се наоѓа во келијата на Свети Нектариј Егински на островт Егина во Грција, и која е направена на Света Гора специјално за него по Божјо видение.За ова икона тој ја напишал химната за Богородица "Света Дево, Владичице, Нескверна Богородице Радуј се Невесто Неневесна .... ".Од иконата се шири огромна благодат и благоухание,

Овде лежи тајната на божествениот начин на живот, кој е самиот живот на Христос – смирението, што сесрдно го подражаваше и Старец Софрониј во текот на целиот свој живот. „Смирението на аскетско ниво – објаснува Старец Софрониј – се пројавува кога човек се смета за најлош од сите грешници, додека пак, на ниво на обожение, смирението се открива како љубов, која се дава слободно и целосно“.

Еднаш се потопи еден брод. Се спаси само еден бродоломник, којшто успеа да стигне до едно пусто островче. Се обидуваше да преживее, постојано надевајќи се дека еден ден ќе помине брод да го земе. Поминуваа денови, седмици, месеци и ништо…

Тогаш не само што нема да грешат јавно и нема да им се предаваат на телесните излишности, туку и одвнатре, во движењето на срцето, не би допуштале ништо што на Бога не Му е угодно. Тогаш созданието би стоело како што на бојно поле стои војникот пред царот, со сето внимание и строгост кон себе, за да не испадне дека не си ја знае должноста, та да не падне под гневот и казната царева.