На Велика Сабота (27 април 2019 година),

во митрополитскиот соборен храм на свети Никола во

Куманово митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф

служеше Божествена Василиева Литургија.

На Светата Литургија, верниот народ се причести со Светите Христови Тајни.

Сè што Спасителот учеше и сè што направи е за целото човештво и за секого од нас. Тој ни порача дека небото и земјата ќе преминат, ама зборовите Негови нема да преминат14. Затоа, и ние сме повикани да земеме учество во воскресенската слава и со сите христољупци да ја споделуваме победоносната радост. Но, на таков подвиг вистински ќе се удостоиме само преку верата и добрите дела.

Сведоци сме дека овие денови во оваа Страдална седмица од Великиот пост, толпа народ ги посетува Црквите. Се има впечаток дека имаме преголем број верници, но дали тоа навистина е така? Во нашата држава има многу Цркви, но за жал има многу малку верници. Ова е жално но вистинито. Овие денови ние забележуваме премногу народ но НЕ во Црквите, туку во ДВОРОВИТЕ од Црквите.

Најлесно е да си Јуда. Велиш дека си пријател, но кога ќе начекаш прилика, не се премислуваш за триесет сребреници, со еден целив да ги предадеш своите луѓе. Најлесно е да си Пилат. Секогаш кога ќе стане густо и мачно, ти „да си ги измиеш рацете“. Не земаш одговорност ниту за твоите дела, ниту за твојот живот.

Еден отшелник, од големо незнаење, не прифаќаше дека светиот Леб што го примаме е Телото Христово.

Старците од Скитот го дознаа тоа, го повикаа и го поучија со православното учење на Црквата за Пречистите Таинства. Но тој си остана упорен во неговата прелест; отците го оставија, но се молеа Бог да го просвети, та да ја сфати вистината.

 На 26 април 2019 година (Велики петок), во митрополитскиот соборен храм на свети Никола во Куманово митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф служеше Царски Часови и Вечерна богослужба, на која символично се соврши симнувањето од Крст и положувањето во Гроб на Христовото Пречисто Тело.

„Кога силите Те гледаа, како измамник клеветен од беззакониците, Христе, трепереа од неискажливото Твое долготрпение, но кога гробниот камен беше запечатен од рацете на оние што Ти ги прободоа ребрата, радувајќи му се на нашето спасение, тие Ти викаа: Слава му на Твоето снисходење, Човекољупче!“ (стиховна стихира на вечерна на Велики Петок).

Денес, во црквата „Светите Методиј и Кирил“, во Струмица, викарниот Епископ Јаков Стобиски отслужи служба на која беа прочитани Дванаесетте Евангелија, т.е. дванаесет извадоци за страдањата на нашиот Господ Исус Христос. После петтото Евангелие беше изнесен Крстот, на којшто се поклонија присутните верни.

 21.     И кога јадеа, им рече: „Вистина, ви велам: еден од вас ќе Ме предаде.”
22.     Тие многу се нажалија и секој од нив почна да Го прашува: „Да не сум јас, Господи?”
23.     А Он им одговори и рече: „Оној што ќе макне со Мене во чинијата, тој ќе Ме предаде.
24.     Синот, пак, Човечки, вистина си оди, како што е напишано за Него; но тешко му на оној човек, преку кого

Одејќи од светата Гетсиманија кон Елеонската гора, наидуваме на манастирот на авва Аврамиј, што го основал самиот авва Аврамиј. Тој потоа, по Евдоксиј, станал игумен на новата црква посветена на сефалната Богородица и секогаш Дева Марија. Во тој манастир на великиот Аврамиј, во времето кога го посетивме, игумен беше некои авва Јован од Кизик. Ние го прашавме за следново:

„Откако Христос истера седум зли духови од Марија Магдалена , која ја величаме како една од Христовите мироносици, во неа во потполност се всели седумпати посилната божествена благодат на Духот. Значи, поради нејзината истрајност, Марија Магдалена била удостоена да види ангели и да зборува со нив. Таа Го видела и Самиот Господ и станала Негов апостол на апостолите.

На утрената богослужба во манастирот, за прв пат ќе биде поставен кивотот (ковчегот) со светите мошти на Свети Кипријан, кои засекогаш ќе останат изложени во храмот. Исто така, ќе бидат истакнати и бајраците кои се специјално иконопишани за големата литија со која ќе биде заокружен богослужбениот дел од програмата, а кон која ќе се придружат и повеќе мешани хорови од земјава.

Нo, кoј дeнeс им пoкажа живo надeвањe на луѓeтo, кoј и какo? Апoстoлoт Пeтар oдгoвара на oва прашањe: “Гoспoд наш Исус Христoс и тoа сo вoскрeсeниeтo oд мртвитe. Никoј друг oсвeн Гoспoд Исус Христoс и сo ништo другo, oсвeн сo Свoeтo сoпствeнo вoскрeсeниe oд мртвитe. Сo Свoeтo вoскрeсeниe Гoспoд му дал крилја на зачмаeнoтo чoвeчкo надeвањe, и гo
спрoстрил прeку грoбoт, и му ги пoкажал цeлта и плoдoт зад грoбoт”.

Нашата (христијанска) забуна е што барајќи ја сигурноста во овој свет, најчесто се определуваме за онаа група од втората опција, маскираната во побожен лик, која, всушност, Го предаде; затоа што сме потполно исти како нив.

Атеистите најчесто за другата – која Го осуди и распна.

“Акo чoвeкoт има намeра да Му угoди на Бoга, тoгаш Бoг гo учи на Свoјата вoлја или прeку мислитe, или прeку нeкoј друг чoвeк, или прeку Свeтoтo писмo”. Таквиoт чoвeк пoстанува вниматeлeн и oчeкува oдвнатрe и oднадвoр Бoжји пoуки. За нeгo прeстануваат да пoстoјат случајнoститe. И цeлиoт свeт за нeгo пoстанува какo харфа сo дeсeт струни, кoја нe испушта ниeдeн звук бeз Бoжјиoт прст.

Има ли подобро осигурување од надежта во Бога? Кога човек се надева  во Бога постојано добива најдобро гориво и неговото духовно возило никогаш не застанува, постојано се движи. Биди  внимателен колку што можеш, моли се и надевај се  во Бога, и Он ќе ви помогне во секоја прилика. Поедностави го  својот живот со целосна надеж во Бога, и ќе се  ослободиш од теснотијата и несигурноста.

Само 417 саати годишно ви се потребни за да прочитате 200 книги. Иако на прв поглед изгледа многу, но кога би воочиле дека годишно поминуваме околу 608 саати на друштвените мрежи и 1642 саати пред телевизор, може да се каже дека воопшто не е тешко да се издвои време и за читање. 
Сите знаеме дека читањето е важно и дека треба се повеќе и почесто да ја применуваме оваа навика, но сепак не го правиме тоа.

Со Велигден ни доаѓа вистинската Светлина што го просветлува сиот свет и секој еден човек во него. Воскресението Христово менува сѐ. Деновите по Велигден ја сочинуваат Светлата седмица, која навистина е светла. Всушност, до Томина недела, Литургијата не престанува. Да се погрижиме и да испланираме и следната седмица да појдеме в Црква.

 Зошто нигде не се чита во Библијата  или се кажува нешто за расните арапски коњи, за високите камили и брзи дромедари?
Зошто токму едно мало, сиво осле, игра една голема улога во животот на Спасителот ? Сигурно Тој виде често пати, како едно мало, но толку корисно животинче, страдаше од сурова човечка рака!
Повеќе пати  се раскажува  во Свето Писмо за ова суштество: