Објаснување за значењето на псалмот 136 во Светите Богослужби, поточно во подготвителните седмици пред Великиот Пост

Со приближувањето на Великиот Пост, ние забележуваме дека во Црковните Богослужби се јавуваат посебни молитви кои Црквата премудро ги одредила за да не подготви за овој период на пост, молитва и покајание. Така, во Неделата на Митарот и Фарисејот, на утрената Богослужба се започнува со пеење на покајната песна „Отвори ми ги вратите на покајанието, Животодавче“ (Покајанија двери отверзи ми Жизнодавче).

Но, постои огромна разлика помеѓу страдањето и тажните очи. И тоа не е најлошото. Бидејќи може да се каже, и со право, дека и болката е дел од животот. Да точно. Сепак, едно е да ја доживеам мојата тага како резултат на искушенијата и неволјите во мојот живот, а друго е да го идентификувам христијанскиот живот со тажно и мрачно лице.

Преисполнет со духот кој кај тебе го засади Христос Спасителот,

преку великиот Кирил, ти пастиру Протерие чашата милостива до крај ја испи,

со венец маченички се закити од Оној,  кој за вистината го дарува,

Следејќи го Христа на Голгота,
благодатта  го исполни срцето твое,
и со ревност мажествена истапи пред дверите на беззаконието,
за да се врати слободата на угнетените,

Во овој ден правиме спомен на Второто и непоткупливо Христово пришествие, што божествените отци го одредија од две причини: прво, заради оние коишто знаат за Божјото човекољубие, па живеат мрзливо, велејќи: Бог е човекољубив, па кога ќе се ослободам од гревот (кога ќе се покаам), сум си ја завршил целата работа.   

Христијанската љубов е „возможна невозможност“ да се види Христос во секој човек, кој и да е, човекот што Бог, по Својата вечна и тајна промисла, решил да го воведе во мојот живот, макар и само за момент, не само како повод за „добро дело“ и заради вежбање човекољубивост, туку како почеток на вечно дружење во Самиот Бог.

Главната структура на истиот ја сочинуваат: голем вовед – „Молитвата како израз на нашата љубов кон Бога и кон луѓето“, утрински молитви, вечерни молитви, Акатист кон Пресвета Богородица и други вообичаени молитви.Молитвеникот, наскоро, ќе биде достапен во храмовите и во манастирите низ Скопската епархија, но и надвор од неа.

Во овој ден правиме спомен на Второто и непоткупливо Христово пришествие, што божествените отци го одредија од две причини: прво, заради оние коишто знаат за Божјото човекољубие, па живеат мрзливо, велејќи: Бог е човекољубив, па кога ќе се ослободам од гревот (кога ќе се покаам), сум си ја завршил целата работа. Второ, потсетување на овој страшен ден се прави за да знаеме што не

Што се случува со оние кои Страшниот суд ги затекнува во грев и пад? Тоа што Богочовекот Христос воопшто стапува во дијалог со нив, колку и да звучи тоа страшно („одете од Мене, проклети“), не е ништо друго освен давање на уште една можност за покајание. И наместо да признаат дека ја заслужиле казната и да побараат прошка и милост од Семилостивиот Христос и да

Љубовта е основната тема на „Месопусната недела“. На овој ден од Евангелието се чита Христовата парабола за Страшниот Суд. Кога Христос ќе дојде да ни суди што ќе биде мерило за Неговиот суд? Во параболата се одговара: љубовта – и тоа конкретна и лична љубов кон секое човечко битие што по Божја волја ќе го сретнеме во својот живот, а не само хуманитарна грижа за апстрактна правда и за анонимниот „сиромав“.

Радувај се, о Јоване свети,
кој Го позна Бога како пријател човечки,
Него следејќи Го, со маченички венец се закити,
сведочејќи дека е Еден Единствен Спасоносен
и Вистински Бог во Три Лица –

Во овој ден божествените отци озаконија да се прави помен на сите од века благочестиво упокоени луѓе, од следниве причини: прво, бидејќи има луѓе кои предвреме се упокоиле во туѓина, во мориња и непроодни гори, стрмнини и јами, во несреќи и од глад, пожари, ледови, бури и мразеви, и претрпеа и други видови смрт, како и други луѓе сиромашни и немоќни кои не биле придружени со потребните црковни молитви,

Ревнителу Божји помеѓу епископите,
Тарасие свети, достојна пофалба ти воздаваме,
ние кои Христа преку тебе го прославуваме,
заштитнику на иконите свети,
бестрашен исповеднику на благочестието,

Сега кога си праведен преку животот во верата, ќе те одбие ли Он, ќе те напушти ли, ќе те избрка ли? Се разбира дека не. Во твојот сегашен живот Тој ќе те негува и ќе ти помага, и ќе ти обезбедува сè што ти треба, а ќе го тргне сè она што може да ти наштети. Со тоа што Тој ти ги дава сите овие нешта,...

Еднаш ми рече: „Ме рани љубовта. Засакав и бев ранет“. Не знам, се сеќаваш што ти одговорив? Не во свое име, туку врз основа на своето животно искуство и на она што сум го прочитал и видел: љубовта сама по себе никогаш не ранува. Љубовта е живот. Љубовта е светлина и дишење на нашето срце.

Тука доаѓаме лесно до заклучок дека со векови нашиот народ страдал од окупации, пропаганди, бил обесправен во секоја смисла и мечтаел и се борел за слобода која во најголема мера ја сфаќал политички како ослободување и создавање на своја независна држава, но и како духовна слобода, односно обновување на својата народна црковна катедра, Охридската архиепископија, како современа и автокефална Македонска православна црква. 

Ќе оздравиме, но не кога дополнително ќе ја прошириме колективната замаеност, туку кога ќе му се вратиме на разумот, на братската соборност во Градината на сите, кога ќе оздравиме од опсесивната потрага по изолираност и издвојување. Само тогаш убавината ќе ни дојде на гости! Надвор од главната сцена, а поблиску до сите тајни.