Лицемерниот го погубува со уста ближниот свој, а праведниците се спасуваат со знаење. Кога праведниците живеат во благосостојба, градот се радува. Со благословот на праведните градот се издига, а преку устата на нечестивите се разрушува.
    Изреки 11,9-11

Зашто, преку тебе го научивме словото за Христа Бога. Зашто, големо е делото твое да покажеш дека нема избрани јазици за проповед на Големината Негова, туку дека најдобар јазик за да Го запознаеме Христа е јазикот на кој што сме го изговориле првиот збор во нашите животи. Јазикот кој го разбираме и го зборуваме, а не јазикот за кој што некој и денес, откако пред милениум цел 

Во првата половина на IX в. словенските земји на Балканот биле своевидно јаболко на раздорот меѓу Првото Бугарско царство и Византија. Во таa ситуација византиската власт не можела да спроведува политика на отворен притисок врз словените во Македонија и Грција. Во првата половина на IX в. словенските племиња на територијатa на Империјата сѐ уште имале многу широка автономија

  Парите се ништо, моќта е ништо. Многумина го имаат и едното и другото, па сепак се несреќни. Убавината е ништо, сум видел убави мажи и жени кои беа несреќни и покрај нивната убавина. Ниту здравјето не е сè; секој е здрав ако така се чувствува; има болни кои се полни со волја за живот, што не ги напушта до самиот крај, но има и здрави луѓе кои венеат измачувани од стравот од страдање.

Телесниот човек не може да го разбере духовниот. За него сè што зборува духовниот е измислица, зашто небесната логика е сосема различна од земната. Но, кога разговараш со телесен човек тој постепено може да дојде до некаков степен на разбирање, ќе сфати дека нешто го движи светот, дека во космосот има хармонија, а на земјата дисхармонија…

Како покровител на манифестацијата, Премиерот г. Зоран Заев во својот говор, меѓу другото, истакна дека „сите мисии на Светите браќа Кирил и Методиј биле мисии на обединување. Нивната мисија на обединување на словенските со другите народи на Европа пред нешто повеќе од 1150 години, покрај христијанизацијата на словенските народи, имала и извонредно и единствено историско-културолошко и епохално просветителско значење.

Со тријазичното издание на Прогласот од свети Кирил Солунски, во издание на Друштвото на писателите на Словачка, во соработка со Словачката народна библиотека, која истово дело го издаде и во 2013 година – на црковнословенски, на словачки и на македонски јазик, се потврдува колку било, колку е и колку ќе биде значајно местото на разбирливиот јазик во општењето на

За време на земниот живот, луѓето бараат се друго, освен Христа Дарителот на животот. Затоа немаат духовен живот и им се предадени на страстите, односно на: неверието, маловерието, користољубивоста, зависта, омразата, честољубивоста, задоволството од јадење и пиење... Дури кон крајот на животот, само тогаш го бараат Христа во Причеста, и тоа поради очигледната потреба, но и поради обичајот, бидејќи и другите така прават. 

Процесот на преобраќањето е мошне тежок и понекогаш се чини бескрајно долг. Тој процес може да се спореди со Исходот на Израилот од Египет. Мојсеј со својот народ талкал низ пустињата четириесет години, додека не изумреле сите оние што биле родени во Египет и воспитувани во ропство. Така и во ...

Но, како можеме да се молиме во состојба на вознемиреност? Би сакал да дадам неколку примери и да покажам дека е можно. Оваа вознемиреност скоро би можел да ја наречам предност, бидејќи како груба карпа, ни помага да се искачиме по неа, кога веќе не сме во можност да летаме.
Првата случка е преземена од Житието на светителите.

Не ли е испит земниот живот за човекот? Неговите дни, зарем не се како дни на наемник? Како слуга што копнее за сенка и како наемникот што го чека крајот на својата работа, така и јас добив наследство од суетни месеци; тажните ноќи ми се избројани.
Легнувајќи, си мислам: кога ли ќе станам? А кога станувам, се прашувам: како ќе ја дочекам вечерта? Се измачувам од вечерта до утрото.

Првите се оние кои ја исполнуваат Божјата волја преку страв од осуда, односно тоа се почетниците. Она што го прават, не го прават заради самото добро, туку поради страв од маки. Други, пак, ја исполнуваат Божјата волја заради љубов кон Самиот Бог, Го љубат Него и знаат што е прифатливо за Бога.
Таквиот човек пребива во добродетел и знае што значи да се биде со Бога.