Сине, дали некогаш си размислувал дека сѐ што допира до тебе, истовремено допира и до Мене, бидејќи сѐ што се однесува на тебе, се однесува на зеницата од Моето око. Ти си скапоцен во Моите очи, бесценет, и Јас те засакав, па затоа Мене Ми е особено задоволство да те воспитувам.
Кога јадеш сети се на гладниот, жедниот и на оној што страда. Ако те наклеветиле, на доброто ти одговориле со зло, немој да држиш зло во срцето.
Прости и радувај се, зашто благодарение на тоа си се приближил на Бога за неколку скалила.“
01. ЖИТИЕ НА СТАРЕЦ АМВРОСИЈ ОПТИНСКИ 2-19
02. СВЕТООТЕЧКА РИЗНИЦА/ПРЕСВЕТА БОГОРОДИЦА 20-21
03. PATRISTIC TREASURY 22
04. ПРЕСВЕТA БОГОРОДИЦA 23-24
Бог е присутен не само таму каде што се прават големи работи што ќе останат во историјата, туку и таму каде што мајката го воспитува своето дете во раце, каде што човек со тешкотии чесно заработува леб за своето семејство;Бог е таму каде што човекот љуби, каде што човекот се жртвува за друг, каде што човекот се радува на човекот.
Првата недела од месец октомври си спомнуваме за сите македонски светители, меѓу кои се и светите солунски и сесловенски браќа Кирил и Методиј, богомудри и рамноапостолни, свети Климент Охридски, свети Наум Охридски, свети Гаврил Лесновски, свети Григориј, епископ Охридски, свети Прохор Пчински, свети Јоаким Осоговски,
Честопати може да се слушнат прашања од наши верници за значењето на овие зборови. Што значи да се земе својот крст? Секој човек има свој крст и тој ќе го носи независно дали се согласува или се спротивставува. Својот крст не може да го оставиме на друг, ниту, пак, туѓиот крст да се земе на својот грб.
Излезе од печат 63-то издание на списанието „Православна Светлина“. И во овој обработивме многу нови душеполезни теми, од кои се надеваме дека читателската публика ќе пронајде поука. Се надеваме дека и овој празничен број на Православна Светлина ќе биде радосна вест за сите верници во Повардарската епархија, па и пошироко.
Така сите одиме напред во животот со Крстот на грбовите.
Некои се поголеми, а некои помали. Некои се потешки, а други се полесни.
Но, никој не може да знае за Крстот на ближниот.
Човекот во вакви времиња целото свое внимание пробува да го насочи кон она што го опкружува, продолжи Сотировски, ценејќи дека доколку најде решение за она што го опкружува и она што е околу него, ќе најде мир и задоволство во она што е во него. Но дали е тоа така говорниците ќе пријдат во суштината на проблемот.
Православното воспитување помага човекот да ги надмине животните проблеми или потешкотии, без да направи или да дозволи душата да биде потиштена, што неретко доведува до немили ситуации. Многу родители, за жал, „ги лечат“ нивните потиснати емоции преку нивните деца. Сето она што тие не успеале да направат или да бидат во животот,
Тoгаш Вацлав сoбрал гoлeма вoјска и излeгoл прeд свoјoт нeпријатeл. Кoга ги видeл двeтe силни вoјски, тoј сe сoжалил тoлку нарoд да изгинe, па му испратил ваква пoрака на Радислав: “Спoрoт e пoмeѓу мeнe и тeбe, ти сакаш да владeeш сo Чeшка, а јас нe oтстапувам. Дoзвoли oваа рабoта да ја рeшимe сo бoрба пoмeѓу нас двајцата. Зoштo да има крвава битка пoмeѓу двeтe вoјски?”
На овој ден се празнуваат два настани поврзани со Чесниот Крст: прво, пронаоѓањето на Чесниот Крст на Голгота, и второ, враќањето на Чесниот Крст од Персија во Ерусалим. Обиколувајќи ја Светата Земја Св. царица Елена намисли да го побара Чесниот Крст на Христос.
Служев молитва за умножување на Грузискиот народ. Ноќе имав видение: двајца мажи дојдоа кај мене. Тие беа облечени како стари воини. Ме фатија за раце од двете страни и ме одведоа некаде. Влеговме во бела зграда без Крст. Собата беше обвиена во темнина, дури ни ѕидовите не се гледаа. Додека моите очи се приспособуваа на темнината,
Никогаш не треба да очајувате. Ако не сте постигнале нешто, тоа не значи дека не сте успеале. Нема грев кој е поголем од Божјата љубов; не постои грев кој не може да го надвладее Божјата љубов. Исповедајте се, причестувајте се и не повлекувајте се од Црквата.
Ако некое страдање (Крст) ни предизвикува очај наместо радост, тоа е знак дека треба да го смениме нашиот однос со Бог, односно знак дека нашиот однос со Бог сигурно е погрешен – не е синовски (втемелен на личниот однос со Него), туку е робовски или наемнички. Од Крстот (страдањето) треба да ни произлегува радосна тага од надградениот однос со Бог, а не очај.