СРЕШТА
Преку отворите на умот,
преку врвот на рамењата,
се барав себе самиот -
ги слушав туѓите лелекања.
Тешко сфаќав и разбирав,
тешко гледав, а камоли прогледував,
Ти се воплоти во пештера тајно, но небото Те објави на сите, Спасителу, како уста употребувајќи ја sвездата, и таа Ти ги приведе мудреците кои со вера Ти се поклонија. Со нив и нас помилуј не. А кога се наврши времето, Бог Го испрати Синот Свој Единороден (Гал. 4, 4) за да се спаси човечкиот род. И кога се исполнија девет месеци од благовеста којашто архангелот Гавриил Ѝ ја јави на Пресветата Дева во Назарет велејќи: „Радувај се, благодатна..., еве ќе родиш и ќе зачнеш син“ - во тоа време излезе заповед од кесарот Август да се попише сиот народ во римското царство. Повеќе... |
Преку отворите на умот,
преку врвот на рамењата,
се барав себе самиот -
ги слушав туѓите лелекања.
Тешко сфаќав и разбирав,
тешко гледав, а камоли прогледував,
„ На оние коишто без колебање се подвизуваат во Господ,
Господ не им допушта никогаш наполно да пропаднат, туку гледајќи ги изнемоштени, им содејствува и им помага, пружајќи им ја одозгора раката на
Својата сила и возведувајќи ги кон Себе.
И им содејствува понекогаш јавно а понекогаш тајно, знајно и незнајно,
Пoслушнoста сo смирeниeтo сe oснoва на духoвниoт живoт, oснoва на спасeниeтo,oснoва на сeкаквoтo устрoјствo на Црквата Бoжја. Гoлeмиoт Јoван Дамаскин, гoлeм вo сè штo e дoбрo, какo мoнах oставил длабoка трага вo истoријата на Црквата сo свoјoт прeкрасeн примeрна пoслушнoст и на смирeниe. Нeгoвиoт старeц, духoвeн oтeц, искушувајќи гo eдeн дeн му врачил исплeтeни кoшници и му нарeдил да ги oднeсe дури вo Дамаск и таму да ги прoдадe.
„Затоа, многу е важно за сите вас што живеете во брак да се одрекувате од својата сопствена волја и да ја претпочитате волјата на другиот кога ќе има препирка, а препирките најчесто се за безначајни работи, знаете и самите. Откажи се од својата волја, нека биде волјата на другиот, сеедно дали на жената или на мажот (секогаш се смирува подуховниот и оној што љуби повеќе).
Како што минуваше времето сѐ повеќе и повеќе клевети беа напишани против Старецот Ефрем Филотејски и против манастирите што тој ги основа во Америка. Не знаеме што имало во мислите и срцата на оние што пишуваа осуди против овој голем Старец и неговото дело, но неговиот завет и натаму продолжува да се одржува преку благодатта на Светиот Дух. Да не гледаме ништо освен благословот што ни беше даден на сите нас преку него.
Вечерта излегов на балконот од својата ќелија. Се загледав во небото посеано со безброј ѕвезди. Отец Ефтимиј дојде тивко кон мене: -Гледате во небото? Видете какво е великолепието и убавината на созданието. А како тоа, и зошто, за тоа не треба да се размислува. А ќе дојде време, многу од тоа ќе се разбере, па и тоа како да ја достигнеме големата молитва. Со разум тоа нема да го сфатиш. Неопходно е просветление (со Духот).
И така, живеејќи во послушание и одрекувајќи се од својата волја, сите ќе живееме во Божјиот план за нас, и во Божјата волја и промисла за нас. И, кога ќе ја примиме таа телеграма дека ноќеска ќе ни ја побараат душата, нема да се вознемириме, оти сѐ што имаме, сѐ што сакаме, сѐ што љубиме на Христа Бога сме Му го предале. Па, и нашата душа нема да оди не знам каде, во некаков рај со јадење и пиење и други земни наслади, туку ќе оди во прегратките Христови.
Кога станува збор за новомедиумската уметност во Македонија, ретки се примерите на примената на најновите технологии, а уште помалку сме навлезени во доменот на интер и трансдисциплинарноста на уметноста со други области. Еден од сјајните случаи за овие најсовремени визуелни изрази во уметноста кај нас е примерот на младата уметничка Кристина Пулејкова која е стационирана во Лондон каде живее, работи, истражува и се надообразува.
Луѓето што се крстени си мислат дека и автоматски се христијани, но не сфаќаат дека нивните дела не го говорат истото. Најмногу ги издава нивната внатрешна насоченост кон барање, а не кон давање – како што Богочовекот Христос го даде Својот живот за спасение на човекот и светот.
Клучна грешка што таквите христијаните ја прават е тоа што не го восогласуваат начинот на својот живот со степенот на духовниот развој, и со местото и улогата што ги имаат во Црквата и општеството.
Денешното Евангелско четиво е точната дијагноза на потрошувачкиот менталитет на денешниот човек и последиците од тоа. Затоа треба да се посвети големо внимание и детално да се проучи. Господ Бог зборува за некој богат човек кој бил окупиран од грижата за стекнување материјално богастство. Во случајот да се работеше за сиромав човек таа грижа би била разбирлива за да обезбеди опстанок на своето семејство. Четивото вели дека нивата на богатиот човек родила но
Пеколот не го создал Бог туку човекот со својот начин на живот и со својот однос спрема Бога и ближните. На крајот Господ вели така е со секој оној кој мисли дека е богат а не се богати во Бога. Овде јасно се искажува дека богатството не е само по себе проблем, туку погрешен однос спрема него и богатството загосподарува над човекот и тој го заборава и губи Бога. Човекот треба да се богати со Бога и во Бога.
Св. Авакум патувал сo ангeлoт. Св. Мирoпија видeла мнoштвo ангeли и пoмeѓу нив бил св. Исидoр мачeникoт. Св. Атанасиј Пeчeрски два дeна бил мртoв за oвoј свeт, а жив самo за oнoј. Пo враќањeтo на нeгoвата душа вo тeлoтo, сe насoбралe oкoлу нeгo и гo прашувалe: “Какo oживeл? Штo видeл? Штo слушнал?” Тoј нe сакал ништo да кажe бидeјќи бил сиoт вo ужас oд oна штo гo видeл вo oнoј свeт, нo самo рeкoл:
Камо да немаше потреба да зборуваме, денес, за ова безумство човечко, за коешто зборува Христос во денешното евангелско четиво (види: Лука 12, 16–21). Но, за жал, постојат такви моменти и такви луѓе, кои Бог Го препознаваат како Оној Кој ги расипува нивните планови, Кој го „упропастува“ нивниот живот, и не Го гледаат како добар и благ, како љубовен и сострадален Бог. И во денешното евангелско четиво гледаме човек чии планови, желби и волја се апсолутно спротивни на Божјата волја и промисла за него самиот
После двете светски војни – војните се par exellance грев – современиот човек ја загуби благодатта на Светиот Дух. Без Светиот Дух, пак, не може да ја појми божественоста Христова. Да поверуваме дека овој човек кој е вистински, е Создател на светот, ги надминува нашите можности. Да поверуваме дека Самиот Бог се воплоти, дека нe повика да бидеме вечно со Него, еве, тоа е она што им недостига на многумина, особено на учените.
„Значи, енергијата на вашиот организам има одредена структура. Тоа е, може да се каже, структура обележена со вашата индивидуалност. Ќе наведам пример. Постојат различни крвни групи. Ако на човекот му се даде крв која не е од неговата група резултатот може да биде најжалосен: туѓата крв за него ќе се претвори во отров кој ќе го убие. Од каде можете да знаете како вашата енергија, која поседува одредена структура, ќе делува во другиот организам?
Во посета на Свештената Бигорска Обител денес дојде Претседателот на Р. Северна Македонија, г-дин Стево Пендаровски, кој гостољубиво беше пречекан од Старецот и игумен, Архимандрит Партениј со братството. Посетата на благочестивиот Претседател се должи на неговата лична желба одблиску да се запознае
Доаѓа староста и смртта, човекот посакува да ожнее нешто од својата нива, но никаков плод не наоѓа. Само понекогаш во неговиот грешен живот имал намера да направи некое добро дело. И човекот жали што го проживеа својот век не здобивајќи добри дела за идниот живот.
Дојде смртта, и нема време за покајание, солзи и молитви.
Каква треба да биде нашата работа во Рајот? Што правеле Адам и Ева? Како што вели Писмото, Господ го зеде човекот и го стави во Рајската градина за да ја одгледува и чува (Битие 2,15), со други зборови да ги заштитува и одгледува растенијата таму. Тие растенија беа како облека на Божествена убавина, творејќи еден природен свет, еден природен израз на Божјата величественост и светост. Природниот свет беше одраз на Божјото величие,
Љубовта бара дискреција, а дискрецијата, пак, е уметност. Ако не сте запознаени со уметноста на љубовта, тогаш не знаете како да љубите. Љубовта не гледа на недостатоците на својот ближен. Таа ги простува грешките, ги толерира лошите навики…Избегнува да критикува. Несреќна е за сарказмот. Ги растура сомневањата. Не прифаќа клевета.
Го гледал агнецот на трпезата како жив и легнат Христос, Кој лежи со прекрстени раце, и тој морал со копјето да го сече. Од таквите потресни виденија, кои не биле ретки, од неговите очи бликале солзи, така што на крајот од Литургијата антиминсот бил веќе целиот воден. Во последните години, кога поради болест не можел да служи, тогаш најмногу страдал, затоа што бил лишен од Божествената благодат и утеха.