Расказ на мајка Гаврилија

Еднаш ми пријде еден странски мисионер и ми рече: „Ти можеби си добра жена, но не си добра христијанка!“

Прашав: „Зошто?“

„Затоа што овде си толку долго, а одиш наоколу и зборуваш англиски. Кои овдешни јазици си ги научила?“

Му реков: „Не успеав да научам ниту еден локален јазик, затоа што многу патувам од едно на друго место. Штом научам еден дијалект, тие почнуваат да зборуваат друг. Само ’Добро утро“ и ’Добра вечер’ научив. Ништо повеќе.“

„Па ти си никаква христијанка. Како воопшто мисионериш? Сите римокатолици и протестанти ги учат овдешните јазици за да…’

Тогаш реков: „Господи, дај ми одговор за него.“ Ова го реков со сето свое срце, а потоа реков: „А, да. Заборавив да ти кажам. Знам пет јазици.’

„Навистина? Кои?“

„Првиот е насмевката. Вториот е солзите. Третиот е допирот. Четвртиот е молитвата, а петтиот е љубовта. Со овие пет јазици можам цел свет да го поминам.’

Тој застана и рече: „Чекај малку да го запишам ова…“

Со овие пет јазици можеш да патуваш низ целиот свет и цел свет е твој. Сакај ги сите како најблиски – без обзир на нивната вера или раса, без обзир на било што.

Секаде има Божји луѓе. Никогаш не знаеш дали некој што сега го гледаш ќе стане светител. Да бидеме тивки…

Извор: Прича мајке Гавриле
 Љубовта, Делата на светите мајки, Мисионерството, Светоотечко наследство..., Старица Гаврила.

 Преземено од: Маран Ата