Иако жедтта на душата за Љубовта Божја, е поголема од потребите на телото, ти оче Михаиле од Бога измоли напојување на сувите усти човекови,  но Бога го прослави, кога силно застапувајќи се за Светите икони,

 Монахот, без разлика дали живее в пустина или во општежитие, има една главна цел: да ја извршува волјата Божја, а не она за коешто мисли дека е добро. На овој начин се ослободува од неговите себељубиви желби. Ова е началото на очистувањето од страстите, началото на исихастичкиот живот. 

О Велики Господи, о Сило незнаена,
Ти даде лик на свештенството преку праведниот Мелхиседек,
а покажа совршенство во Себе Самиот преку Синот Твој Единороден
затоа еј ти Мелхиседек Божји свештенику,
праобразу на јереите,

Кога човекот ја губи убавината на својата душа, тој не е во состојба да љуби, и не може да разбуди љубов кај другите. Во телото се вгнездуваат само инстинктите и мрачните страсти. Страстите се одвратни; човекот може да им се предава, но не може да ги љуби. Затоа луѓето, губејќи ја убавината – ја губат љубовта.

Зошто во последно време наркоманијата поприми размери на епидемија - бела чума, која стотици милиони луѓе ги претвора во психички и физички инвалиди, во живи трупови? Зошто роднините не се радуваат на средбите? Зошто зборот пријателство исчезнува, а го заменува друг збор „партнерство“, без оглед дали е тоа партнерство врзано за работа,

Aко едните ги мразиш, другите ниту ги сакаш, ниту ги мразиш, а некои, пак, ги сакаш умерено, некои многу, тогаш од оваа неуедначеност на љубовта разбери дека си далеку од совршената љубов која те побудува подеднакво да го сакаш секој човек.
На оној кој го сакаш, секако настојуваш и да му служиш. Значи, ако некој Го сака Бог, секако настојува да го

О, мудар Константине,
со благодатта облеан одозгора,
Премудроста Божја ја спозна,
Крстот како заштита го прифати,
и осветлуван од него,
патот кон небесата се отвори,
за сите кои со вера го носат крстот свој

Својата Вода, или Живата вода, за која говори Господ Исус Христос, во разговорот со Самарјанката, е всушност Неговото спасително учење кое постојано, непрекинато ни го дава низ вековите, па и ден денес, и така до крајот на овој свет и век, со надеж што повеќе од нас, неговите чеда, да не поправи, секој од нас да стане човек, - человјек, односно оној кој со челото,

Самарјанката, пак, како и набројаните жени, претставува природа или душа на секој човек, кој живее без пророчки дар, буквално со мажи, со сите природи дарувани од законите; од нив пет се веќе умрени, а шестиот, иако жив, не бил маж по природа или душа, бидејќи тој не раѓа од нејзината праведност, која е залог на полното спасение.

Во овој исклучителен проект е извршен мониторинг и проценка на

состојбата на зачуваност, конзервација и заштита на 707 храмови и манастири

коишто претставуваат дел од недвижното православно културно наследство на Македонија.

Мeѓутoа, прeд свeтoт сeкoгаш била насмeана, oблeчeна вo раскoш, накитeна сo бисeри. Свeтoт сeштo збoрувал за нeа: пoчналe да сe прoнeсуваат гласoви за нeјзиниoт нeмoралeн живoт. Тoа гo слушналe и нeјзинитe синoви, па наврeдeни и налутeни oтвoрeнo ѝ рeклe на мајката штo сe збoрува за нeа. Мајката ја разoтвoрила свoјата раскoшна oблeка и синoвитe сo ужас гo видeлe нeјзинoтo тeлo сoсeма исушeнo и oслабнатo, стeгнатo сo жeлeзнитe синџири.

- Старче, помина ли тешкото време?
- Тешко е зад себе, најлошото е пред нас!
- Што би ме советувал да направам, старче?
- Јадете храна со мала лажица.
За што? Да се биде здрав?

Дојде во Колибата еден млад маѓепсник (вражалец) од Тибет и ми раскажа многу работи од неговиот живот. Тоа дете, само што се одбило од доење, на возраст од три години, татко му го посветил на една група од триесет маѓепсници од повисок степен во Тибет, за да го воведат во нивната техника. Стасал до единаесеттиот степен на магија, а дванаесеттиот е највисок.

Благодатта на Светиот Дух Господ, од часот на нашето Крштение се наоѓа внатре во нашето срце. Но, не е доволно само да сме крстени во Црквата, па да се подразбира дека Му се поклонуваме на Бог во дух и во вистина, туку неопходно е и да ја активираме и актуализираме

Со благодатта Христова спознавајќи го животот вечен,
утеха си носел на родот човечки,
лекувајќи ги бесплатно нивните болести,

Мудроста одозгора ја растера лудоста на овој свет,
о премудри оче Патрикие,
свештеномачениче исповедниче на силата Христова,

Свети блажени мачениче Теодоте,
Христово прибежиште за бедните,
гладните, гонетите и сиромасите,
ти милосрден слуго на Божјите заповеди,
верата бестрашно ја исповеда,

Светлината од исток стигна,
до Панонските краишта преку тебе о свети апостоле Андрониче,
разобличувајќи ја лагата од овој свет,
заедно со ревносната Јунија,
 ја растеравте маглата на незнаењето,