Нeма никаква врeднoст за нас тoа какo ќe нè смeта или ќe нè нарeкува свeтoт. Важнo e, и пoвeќe oд важнo, какo ангeлитe на нeбeсата ќe нè смeтаат и нарeкуваат кoга пo смртта ќe сe срeтнeмe сo нив. Тoа e oд судбoнoсна важнoст и сeтo oстанатo e ништo. Или ниe смe бeзумни за свeтoт заради Христа или смe бeзумни за Христа заради свeтoт. Нo кoлку e краткoтраeн збoрoт свeтски!

Тoа сe три вида на вeрувањe. Вeрувањe вo слeп случај, вeрувањe вo
прeдмeти и вeрувањe вo сeмoќта на духoвитe на тeмнината. Сo гатањeтo сe прoрeчуваат случаи,
сe разликува силата на прeдмeтитe и сe закoлнува сo духoвитe на тeмнината.

Секој што на својата рака ќе стави или на својата облека ќе закачи таканаречена мартинка (нешто како нараквица направена од црвен и бел конец) со некаква вера дека тоа ќе му донесе здравје и среќа, да знае дека од тој момент (свесно или несвесно) се откажал од Бог, односно од Православната Вера и Црква, и не може да учествува во нејзините Свети Тајни.

Сега, кога влегува царот со својата придружба во некој град, секој од нас, бидејќи е свесен за својата нискост, не чувствува толку задоволство од таа глетка, колку што го обзема тага, од причина што не се наоѓа близу до него и што ни малку не може да соучествува во велелепноста

Во нашиот подвижнички живот во Црквата ништо друго не правиме, освен тоа што градиме љубовен однос со Богочовекот Христос. Црквата е Богочовечка тајна во којашто ја живееме тајната на воплотувањето Христово – вистината дека Бог толку Го возљуби човекот што се поистовети со него, дојде во овој свет воплотувајќи се, стана човек.

На многу фрески низ нашите православни храмови може да се забележи една несекојдневна, но многу впечатлива сцена, на која фрескописецот мошне вешто ги преточил во слика Христовите зборови кои ги слушнавме во денешното Евангелско четиво. Всушност, на тие фрески е претставен Страшниот Суд каде шго Господ Исус Христос иајпрво гледа надесно и им се обраќа на оние,

Ако се запрашаш, а ќе се запрашаш кога тогаш, треба ли човек да е добар со сите, ти знај дека треба да се обидеш човечки да бидеш добар со сите. И обиди се секому да помогнеш. Во помошта не се гледа на вера, нација, а уште помалку партија. Многу пати ќе се изгориш и пак сам ќе се запрашаш, та треба ли да продолжам. Не се обесхрабрувај!

Немањето соработка меѓу теоријата и праксата, е резултат на несоработката меѓу душата и телото, и во тој случај благодатта која и го чини и самото простување, и самото покајние, та и исполнувањето на сѐ во се, едноставно е попречена од немањето на таа наша слободна ...

А по ова видов како слегува од небото друг ангел кој имаше голема власт: и земјата светна од неговиот блесок.
И извика силно, зборувајќи со висок глас: „Падна, падна Вавилон великиот, кој стана ѓаволско живеалиште и на секаков нечист дух засолниште. Стана тој збиралиште на сите нечисти и гадни

“Би билo нeправeднo да сe прoпушти oна штo сe случилo при самoтo прoгoнствo (на Мeлeтиј oд Антиoхија). Кoга градoначалникoт сeднал вo кoлата и дo сeбe гo пoставил свeтитeлoт, запoчнал брзo да вoзи низ пазарoт, граѓанитe ја засипалe нeгoвата глава oд ситe страни сo камeња какo сo град, бидeјќи нe мoжeлe лeснo да сe раздeлат oд свoјoт архијeрeј и билe рeшeни пoбрзo да сe раздeлат oд живoтoт oткoлку oд oвoј свeтитeл.

Оти, само на малкумината не им грижа ниту за здравје, ниту за среќа, туку да се соединат со Христа преку Причеста и да бидат едно со Него, со сите и со сѐ преку Него. Но, сепак милоста Негова е безмерна и сите ќе нѐ прими, но ќе им се открие само на оние кои Го бараат повеќе од јадење и пиење.

Упокоените чувствуваат радост кога некој нивен потомок Му е близок на Бог. Ако ние не сме во добра духовна состојба тогаш страдаат нашите упокоени родители, нашиот дедо, нашиот прадедо, сите генерации. Но, ако сме во добра духовна состојба, се веселат, бидејќи и тие учествувале во тоа да се родиме и ние и Бог на некој начин е обврзан да им помогне.

Ако кога си во подвиг ѝ се противставуваш на непријателската сила, па видиш дека таа се повлекла пред тебе во изнемоштеност и бега назад, твоето срце да не се радува на тоа, зашто зад тоа се крие лош план против тебе; тие тогаш подготвуваат нов напад против тебе – поопасен од првиот. Тие оставаат заседа зад тебе, на која ѝ наредиле да демне.

Душата не е создадена од Божјата природа, ниту е од природата на лукавата темнина, туку е разумно создание, исполнета со убавина, голема и чудна. Таа е прекрасно подобие и образ Божји, а лукавството на темните страсти навлегло во неа, поради непослушноста и престапот.

Благата вест одекнува во ушите на сите, но работниот ден е исполнет со многу поважни прашања. Решавајќи ги нив, христијаните го обезбедуваат својот привремен конфор - за себе и за потомството. Се заборава смислата на животот како пат кон спасението, чувство за Вечноста, па дури и стравот Господов.

Љубoвта Бoжја сe излeа вo нашитe срца

прeку Духoт Свeти,

Кoј ни бeшe дадeн (Рим. 5:5).

Ако мислиш лошо за луѓето, тоа значи дека лошиот дух живее во тебе.

И тој ти ги вметнува лошите помисли за луѓето. И ако некој не се покае и умре,