Христијанството не спаѓа во редот на обичните религии, религии кои од верниците бараат само одредени индивидуални ритуали и обредни правила и само едноставно извршување на моралните закони, иако моралот е апсолутно неопходен.
Христијанството е заедница, Црква,

 Кој од нас не се задушува од некоја мисла или помисла која настојува да ни го пробие умот? И додека се обидуваш да ја избркаш, извикуваш кон Бога, ја менуваш темата на разговор, положбата на твоето тело, сакаш да исчезне од твојата глава, таа уште повеќе господари со твоето битие,

Постои стара легенда која впечатливо кажува зошто понекогаш нашите молитви се бесплодни. Во дамни времиња живеел некој старец кој многу се молел и често се грижел за човечките гревови. И му било чудно зошто понекогаш се случува луѓето да одат во црква, да му се молат на Бога, а сепак и понатаму да живеат лошо...

Навистина понекогаш не ја чувствувам твојата болка, грижа, стрес, срцебиење, напнатост, замор и веројатно те вознемирувам заради тоа. Но, не ми се лути, бидејќи не е дека не ми е гајле, не е дека сум рамнодушен, не е дека не те сакам.

Колку повеќе стекнувам искуство како свештеник во мојата пастирска служба, толку повеќе сум претпазлив за ... „побожните“. Ова е плод не само на набљудувањето, туку и на тој особен заострен сензибилитет што го стекнува Христовиот слуга, помагајќи му да ги разликува духовите, настроенијата и

Ми се чини дека не постои животно поле каде тогаш не се појавуваат искушенија и проблеми. Расфрлајќи енергија и време на сето тоа, малку останува за молитва, читање, размислување. По правило, тогаш ме обзема тагата, затоа што - добро - повторно помина речиси половина од постот а јас едвај имав чувство

Светото Предание на Црквата е израз на најавтентичниот нејзин живот и секогаш има длабока смисла, и секогаш без исклучок ја изразува и треба да ја изразува Црквата, бидејќи се раѓа и создава внатре, во нејзините прегратки. Во однос на обичаите и чисто човечките традиции Црквата имала еклектичен (селективен) однос

Голема е моќта на навиката. Поединечни луѓе и цели народи се навикнуваат да живеат на одреден начин, според одредени обичаи. За нив е многу тешко да се сменат, да прекршат нешто во нивниот живот, дури и ако тој живот води до уништување.

Светите мошти на Светителот беа изнесени за целив и поклонение на верниот народ.

Владиката на присутните им подели лепчиња во кои имаше сребрена паричка со ликот на свети Василиј за сите луѓе.

Иако долги години одиме во црква, тоа никако не се забележува. Прашањето е: ако поминуваме толку многу време во Црквата, што ние правиме таму? Па, јас сум во црква од мал, но дали напредувам или стојам во место?
На пример, веќе пет години посетувате часови по англиски 

   Во Новиот завет, повеќе не се пролева крвта на младенците. Затоа што по пролевањето на Богочовечката крв на Голгота, ништо повеќе од тоа не може да се направи. Тоа значи дека и денес мораме да го склучиме својот личен завет со Бога, но не со обрежување на телото, туку со обрежување на срцето. 

Во осмиот ден по раѓањето Божествениот Младенец Го донесоа во храмот и според постоечкиот закон во Израилот, како што беше од времето на Авраам, Го обрезаа. Тогаш Му го дадоа името Исус, онака како што Ѝ благовестеше на Пресветата Дева архангелот Гавриил. Старозаветното обрезание е предобраз на новозаветното Крштение. Обрезанието на Господ покажува дека Тој на Себе прими вистинско човечко тело а не привидно, како

И токму тоа му се нуди на современиот човек денес, нешта кои што ќе му бидат богови, кои што ќе му го надоместат Бог. И навистина, дали алкохолот или дрогата или било која од суспстанциите, ако воопшто зборуваме за супстанции,

Зошто луѓето грешат?
Старецот вака одговори: „Или затоа што не знаат што треба да прават и што да избегнуваат; или, ако знаат, забораваат; или, ако не заборават, се мрзливи, обесхрабрени. Напротив: бидејќи луѓето се многу мрзливи за делата на

На 11.1.2023 година, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, придружуван од Митрополитот Преспанско-пелагониски г. Петар, Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј и Епископот Хераклејски г. Климент, оствари средба со Митрополитот Волоколамски г. Антониј, којшто беше придружуван од архимандрит Васијан, протојереите Николај Балашов и Игор Јакимчук и јерејот Александар Ершов.

Бескрајна е Божјата љубов и благост кон луѓето. Он нас нѐ љуби силно, бидејќи сме Негов род. Иако ние секој час се откажуваме од Бога, Он лесно не се одрекува од нас. Но, сепак, помило Му е кога луѓето нарочно Му се обраќаат. (…) Човекот треба да се одвои од светот и да тргне да Го бара Господа.