Оти храмот во христијанската теологија најнапред се воздигнува во срцето на човека, онака како што во Псалмот 50 царот Давид повикува "срце чисто подари ми, Боже, и правиот дух, обнови го внатре во мене". Без делувањето на Светиот дух никој не ќе посака да изгради црква.
Убавината во литургискиот живопис е духовна убавина, а не телесна. Оваа уметност е испосничка и скромна, со сиромаштво изразува богатство; и како што Евангелието и Стариот Завет се едноставни и краткоречиви, така и православниот иконопис е едноставен, без непотребни украси и суетна разметливост.
Христе, наш Заштитнуку, посети и исцели го Твојот слуга (името) што страда, отстранувајќи од него секаква болест и тешка болка. Подигни го за да може да Те воспева Тебе и непрестајно да Те славослови, по молитвите на Богородица, Ти Кој си човекољубец. Милостив Господи, посети и исцели го Твојот болен слуга (името), кој сега лежи на болничка постела тешко страдајќи,
Господи Исусе Христе, Спасителу и пријателу, те молам да ги водиш и заштитуваш мојот однос со другите луѓе.Дај ми Твојата рака да ме води во милосрдност, верност и учтивост кон моите пријатели.
Мeѓницитe и oградитe штo дeлeлe и раздeлувалe Oн ги разурнал и ги сoставил рацeтe и срцата на Израилцитe и нeзнабoжцитe. Сo штo? Сo Свoeтo тeлo. Oднoснo, сo живата вистина, сo oвoплoтeната вистина вo Сeбe. Сeнката на закoнoт ја замeнувала вистината кај Израилцитe, а баснитe кај нeзнабoжцитe. И двeтe Oн ги oддалeчил и ја пoкажал живата вистина вo тeлoтo. 
Дрво со дрво се дружи,
Над сѐ: над љубовта, над твојот маж, над твојата жена, над секојдневните настани, да помните дека сте предназначени за небесата, дека сте стапиле на патот кој бездруго треба да ве однесе таму. Невестата и младженецот ги даваат нивните раце, ги позема свештеникот и ги води околу трпезата, играјќи и пеејќи. Ова значи дека бракот е патека, патешествие кое завршува на небесата, во вечноста.
Тој Го преколнува Бога да испрати оган од небесата и да ги изгори сите оние штоне ги прифаќаат неговите принципи и убедувања. Таквиот човек е исполнет со омраза кон другите религии, со завист и вечен гнев, насилен отпор кон вистинскиот дух на Божествениот Закон, неразумна тврдоглавост во бранењето на своите ставови, острастен жар за победа во секоја борба, славољубие, кавгаџиство, расправии и љубов кон правење смут.
Дeка смe спасeни нe пo наши заслуги и дeла, туку прeку благoдатта Бoжја, кoј тoа мoжe да гo знаe и да гo признаe? Тoа мoжe да гo знаe и да гo признаe самo oнoј кoј знаe и кoј ја видeл oд eдна страна бeздната на смртта и гнилeжoт вo кoја чoвeкoт прeку грeвoт прoпаднал, и oд друга страна, висoчината на чeста и на славата на кoја чoвeкoт e вoздигнат вo нeбeснoтo царствo, вo 
Ве известуваме дека 
Ми кажаа за една жена дека лечи болни, користејќи различни свети нешта. Кога слушнав што прави останав вчудоневиден од техниката на ѓаволот. Држи еден крст и пее различни тропари. Пее на пример: „Богородице Дево“, и штом ќе стаса до „благословен е Плодот на твојата утроба“ плука близу до крстот, значи – се исмејува на Христа, та затоа, потоа, ѝ помага ненависникот.
Во длабочината на плачот се наоѓа утеха, и чистото срце прима просветлување. А просветлувањето е неискажливо дејство Божјо, што се сознава несознајно и се гледа невидливо. Утехата е освежување на болната душа, која како малечко дете во исто време плаче и почнува ведро да се насмевнува. Таа е поддршка и обновување на душата што потонала во тага и на чудесен начин солзите
-Еве, какво зло прават и медиумите! Не е доволно што им ги земаат парите на луѓето, но растураат и фамилии. Оди, на пример, некој кај медиумот и го кажува проблемот што го има. „Гледај“, му вели тој, „една роднина којашто е малку црномуреста, малку висока итн.,
ојде во Колибата еден млад маѓепсник (= вражалец) од Тибет и ми раскажа многу работи од неговиот живот. Тоа дете, само што се одбило од доење, на возраст од три години, татко му го посветил на една група од триесет маѓепсници од повисок степен во Тибет, за да го воведат во нивната техника. Стасал до единаесеттиот степен на магија, а дванаесеттиот е највисокиот.
На кој начин духовните болести стануваат причина за телесните болести?
Коренот на сите болести и на секое зло во овој свет – е гревот. Болеста не се појавува сама по себе од никаде, без причина: тоа, како ние живееме, колку искрено и внимателно ги исполнуваме евангелските заповеди, зависи од нашата состојба. Во тој случај, ако ние ги занемаруваме барањата Христови во однос на моралната чистота и духовното совршенство,
Повеќе...
