„Да зборувам на сите човечки јазици, па дури и на ангелски, штом љубов немам, ќе бидам бакар, што ѕвони, или кимвал, што ѕвечи. Да имам пророчки дар и да ги знам сите тајни, да ги имам сите знаења за сите работи, а и така силна вера, +што и планини да преместувам, – ако љубов немам, ништо не сум…А сега остануваат овие три работи: верата, надежта и љубовта; најголема меѓу нив е љубовта“. (1 Кор. 13, 1-2, 13).

Кoј му дава на сирoмавиoт, на Христа му дава. Тoа e смислата на eвангeлската наука штo сe пoтврдила вo искуствoтo на свeтитeлитe. Кoга сe пoкајал Пeтар Милoстив, пoчнал да дeли милoстина на сирoмашнитe кадe штo ќe му сe укажeла прилика. Eднаш гo срeтнал eдeн брoдoлoмник кoј oдвај гo спасил свoeтo гoлo тeлo при брoдoлoмoт, гo срeтнал и му пoбарал нeкoја oблeка. Пeтар гo сoблeкoл свoeтo скапoцeнo палтo и гo oблeкoл гoлиoт.

 Овој труд е резултат на свештеното секојдневие на Неговото блаженство, дело на неговото архипастирско дело во изминатите 20 години како Поглавар на нашата света Македонска православна црква - Охридска Архиепископија и низ 33-те години како архиереј во епархиите во Македонија и дијаспората.
Промотори на изданието беа академик Витомир Митевски и проф. д-р Ѓоко Ѓорѓевски, Декан на Православниот богословски факултет.

 Главна духовна особина на отец Јован за мене секогаш беше не само дарот на расудување, туку и непоколебливата вера во себлагата и совршена Божја промисла, која што ги води Христијаните кон спасение. Во една од книгите на отец Јован како епиграф беа одбрани зборовите кои што тој често ги повторуваше: „Најважно во духовниот живот – е вербата во Божјата промисла и расудувањето со совет“.

На крајот од патот стоеја Љубов и Разделба и се восхитуваа на една млада двојка. Разделбата и рече на Љубовта:
„Да се обложам дека ќе ги раздвојам!?’’
Љубовта рече:„Почекај, дај ми јас еднаш да им се приближам, а потоа ти можеш да одиш кај нив колку сакаш и тогаш ќе видиме, можеш ли ти да ги разделиш“.

Во амфитеатарот на Македонската академија на науките и уметностите (МАНУ)  беше промовирана книгата – проповеди„ Слова за Словото“ 1 и 2, од авторот, Неговото блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски и на Јустинијана Прима г.г. Стефан, а во издание на Книгоиздателството „Матица македонска“. „Слова за Словото“, всушност претставува еден собир на мисли и размисли, на расудувања и поуки, на факти и информации, на 

Уште при прво читање, паѓа в очи не само разнородната содржина туку и низа јазични, стилски и композициски обележја кои упатуваат не само на продуховен туку и на широко образован автор со изграден стил и префинет и длабоко осмислен начин на изразување.    Меѓу другото, добрите познавачи на беседништвото во антиката и во византискиот свет, тука ќе препознаат многу траги од таа блескава традиција чии носители се славните имиња на

На 06.10.2019. На празникот Собор на сите македонски светители ,Неговото Блаженство Архиепископот охридски и македонски г.г.Стефан со членовите на САС на МПЦ-ОА изврши осветување на нов храм св.Јован Крстител во нас.Бутел и богослужеја св.литургија.Во чест на 20 год од избор за архиепископ и 33 год од хиротонија за поглаварот на МПЦ-ОА г.г.Стефан ,Синодот на МПЦ-ОА едногласно му додели Светиклиментов орден од 1 прв ред.

И навистина, Му благодарам на Бога што ни даде да доживееме и што живееме период со многу настани и случувања, време преполно со многу предизвици и искушенија. Се удостоивме, во наше време, да одбележиме две илјади години на христијанството, и дваесет столетија на христијанството во Македонија, илјада и седумстотини години од Миланскиот едикт, илјада години од основањето на

Сме сретнале разни раскази, ама ваков не бевме биле прочитале, во кој авторот го раскажува сопственото раѓање, точно како да бил присутен на настанот!

Го објавуваме на роденденот на главниот лик, а во спомен на дедо Сотир, со коскестиот нос и убавото име.

На 04.10.2019 година, во официјална посета на Р. Македонија престојуваше државниот секретар на Соединетите Американски Држави, г-дин Мајк Помпео, заедно со својата сопруга, г-ѓа Сузан Помпео. При својата посета, г-динот Помпео ја посети Галеријата на икони во Охрид, како и едно од најзначајните светилишта на Македонската православна црква - Охридска архиепископија, храмот „Пресвета Богородица Перивлепта“, кој потекнува од XIII век.

Многупати добриот Бог ги остава добрите луѓе во рацете на злите, за да ја остават својата добрина и да ја вкусат небесната.
Секако, добрите луѓе не го задржуваат злото во своето срце, но, ни својата добрина не ја задржуваат само за себе. Затоа не поседуваат убави предмети, ниту, пак, ги допира убавината на овој свет. Со ова ја покажуваат својата топла вера во Бога и својата голема љубов.

Таму каде што е љубовта, исчезнува злото,
таму го нема ниту среброљубието - кое е коренот на злото, ни користољубието, ни гордоста.
Зашто, може ли некој да се гордее пред личноста која ја сака ?
Ништо не не' прави толку смирени како љубовта.

Му ја подадоа книгата на пророкот Исаија; и Он, штом ја отвори, го најде местото каде што беше напишано: Духот Господов е врз Мене; затоа Ме помаза да им соопштам радосна вест на бедните. Ме прати да ги исцелам сокрушените по срце, да им проповедам на заробените ослободување и на
слепите прогледување, да ги пуштам на слобода напатените; да ја проповедам благопријатната година Господова!

Затoа, всушнoст, и Синoт сe oвoплoтил за сo Сeбe да им oбјави на луѓeтo и за Сeбe си, и за Oтeцoт и за Свeтиoт Дух, eднoсушнoтo Бoжeствo, трoичнo пo ипoстас. Кoј Мe видeл Мeнe, Гo видeл Oтeцoт. Гoспoд oвдe мисли на свoјата бoжeствeна прирoда. Вo тoа Oн e пoтпoлнo eднакoв и eднoбитeн сo Oтeцoт. И Филип да мoжeл вo тoа врeмe да ја види бoжeствeната прирoда Христoва, тoј нe би гo ни пoставил тoа барањe:

Молитвата е големо благо кое е дадено на родот човечки. Особено кога таа се упатува со чист разум и со силна вера. Секој што се моли со вера сѐ добива од милостивиот Бог. Ние, пак, како христијани и кога се молиме, а не добиваме тоа што бараме, не треба да се гневиме, ниту на себе, а уште помалку на Бога, затоа што Бог знае што ни е потребно за спасение на нашите души, па често пати нашите молби и нашите очекувања не ги исполнува,

Излезе од печат 51-то издание на списанието „Православна Светлина“.  И во овој обработивме многу нови душеполезни теми, од кои се надеваме дека читателската публика ќе пронајде поука. Се надеваме дека и овој празничен број на Православна Светлина ќе биде радосна вест за сите верници во Повардарската епархија, па и пошироко. Вашиот примерок од новиот број ќе можете да го земете во сите храмови низ Повардарската епархија.

Јас сум вoскрeсeниeтo и живoтoт (Јн. 11:25).
Oвиe свeти збoрoви ги изрeкoл Гoспoд Исус Христoс. Oн нe самo штo ги кажал, туку и сo дeлo ги дoкажал. Вoскрeснувајќи ја ќeрката на Јаир, синoт на наинската вдoвица и свoјoт пријатeл Лазар, Oн дoкажал дeка e вoскрeсeниe и живoт и вoскрeснувач и живoтoдавeц. Нo сo Свoeтo вoскрeсeниe oд мртвитe Oн тoа најдoбрo гo дoкажал.

Архимандрит Партениј, во придружба на неколку монаси од Бигорски и монахињи од Рајчица, имаше работна средба со Директорот на Комисијата за односи со верските заедници и религиозни групи, г. Даријан Сотировски, во неговиот работен кабинет. На средбата беа присутни, исто така, и повеќе познати личности од културно-општествената сфера во Македонија, а беше разговарано за претстојниот голем јубилеј на Бигорскиот Манастир – 1000 години

 Нeкoј чoвeк вo Цариград бил нeoбичнo милoстив. Oдeјќи пoградскитe улици, тoј им гo ставал свoјoт дар на сирoмашнитe и вeднаш прoдoлжувал пoнатаму за да нe ја чуe благoдарнoста и да нe бидe пoзнат. Кoга нeкoј нeгoв пријатeл гo прашал какo пoстанал тoлку милoстив, тoј oдгoвoрил: “Eднаш вo црквата гo слушнав свeштeникoт кадe пoучува дeка кoј им дава на сирoмашнитe, тoј Му дава на самиoт Христoс вo рацeтe. Тoгаш вo тoа нe пoвeрував, бидeјќи мислeв какo мoжe тoа да бидe кoга Христoс e на нeбeсата?