Својот почеток празникот Сретение Господово го има од периодот на VI-V век. Во западната богослужбена традиција бил наречен „ Очистување на Пресвета Богородица “ и сметан за богородичен празник. Некои истражувачи го сметаат за прв богородичен празник. Во Ерусалим тој празник бил одбележуван со релевантна торжественост уште во времето на шпанската монахиња Етерија (IV век), но сметан за Господов.

Светлината Христова изнедри од срцето твое,
и ги осветли оние кои седеа во смртна сенка
 на далечниот исток,
о Николае рамноапостолен Христов ученику,
Јапонија доби пред Господа ѕвезда патеводителка,

Радувај се Благодатна  Богородице Дево,
зашто од Тебе засветли Сонцето
 на правдата, Христос нашиот Бог,
 Кој ги просветлува оние што се во темнина.
Весели се и ти, старче праведни,

Трифуне свети мачениче,
посветен на Бога од младоста,
слободата и смелоста во твоите вени течеа,
имајќи таква поткрепа од Господа,
 се застапуваш за оние кои во Него веруваат,

Тоа се само стапици на злиот дух кој, гледајќи дека кај некои постои силна волја да живеат со духовен живот, се обидува да ги сопне со љубопитност и така да завладее со нивниот ум и со нивната волја. Поради тоа, им уфрлува, особено на оние кои се поспособни и понаклонети кон философирање, високи и прекрасни мисли.

   Едно утрото на скалите од куќата седело слепо момче со голема капа пред неговите стапала, покрај која стоела табла на која пишувало: „Слеп сум, те молам помогни ми“.
Во капата имало само неколку монети.  

Сите кои се соединуваат со Господ, сите кои се облекуваат во Него

и се хранат од Неговото Тело и Неговата Крв се едно со Него и се Негово Тело.

Тие се Негово Тело затоа што се од Неговите плот и коски.

Чудесата извршени од Твоите
свети маченици, Христе Боже,
за нас се покажаа карпа несоборлива.
По нивните молитви,
намерите на противниците разруши ги,
татковината наша заштити ја,

...кога човек неопитен и незрел во верата, започнува да ја гледа раската во туѓите очи, и поради своето неискуство, мислејќи дека прави добро за Црквата, всушност запаѓа во страшна прелест. Тогаш започнува да ги осудува сите околу себе: монасите, свештенослужителите, епископите, сите околу себе ги смета за та“,

Современиот човек брза по светските суети, бега од скромниот живот и во празните и лажни авантури бара да ја заборави душевната горчина, која му ја создава свеста за безбожните дела. Но, лекот не е во заборавањето, туку лекот е во препородот на душата и приближувањето кон Христа. Неговото божествено 

Богословието без ревност не се измолува,
ревноста без љубов висина не достигнува,
љубовта е дар од Бога кој со ништо не се купува,
и трагајќи по него до Пресветиот се стигнува,
о богослови, ревнители и милозвучни струни
-    Василие, Григорие и Јоване,

 Препуштајќи се на вашето милосрдие, од длабочината на душата со вера и љубов извикуваме : стоејќи пред Престолот на Пресветата Единосуштна, Животворна и Неразделна Троица за Која со своите зборови, пишувања и животи храбро се боревте и душите свои ги полагавте, секогаш молете И се да не утврди и нас во

Човеку, ќе те прашам, дали ти чувствуваш духовна глад и жед за натприродниот клас и зрно, дводелните, природно-животните – Телото и Крвта на Христос Животодавецот, вистинскиот небесен Леб, Кој му дава живот на светот? Ако не ја чувствуваш таа спасоносна глад, тогаш тоа значи дека си духовно мртов.

Тој ми дарува живот. Тој непрестајно ме допира со Својот Животворен Дух. Од тој божествен допир, мојот живот гори, постои и трае во мене. Богоборниот дух, таткото на секоја лага, ме искушува со земните похоти. Ми шепоти дека мојот живот зависи само од земниот леб и другите земни блага. Правејќи се мој пријател, поголем од мојот Создател земајќи ме во заштита од Него - како првите родители во Рајот

  Не бидете мрзливи, туку пристапувајте ѝ на чашата на Животот, Бесмртноста, Љубовта и Светоста со страв од Бога и вера. А кој не сака и не се грижи за тоа, тој не Го сака Исус Христос и нема да Го добие Светиот Дух, и, со самото тоа, нема да влезе во Небесното Царство.

“Сите влакна на косата ви се изброени”
проповедаше нашиот Спасител,
о Игнатие Богоносче, чие срце за Господа се распали
и со Името Негово се запечати,
моли Го Господа да се смилува над нас,
ти ревнителу на вистинската вера,

            По враќањето, ученикот донел вест дека во манастирот никој не се упокоил, туку, пред вратата на манастирот одненадеж починала познатата блудница, која од градот дошла таму. Во недоумица, затвореникот почнал да Му се моли на Бог, за да му го објасни видението. ''Точно - гласел одговорот Божји на светиот старец - ти ја виде душата на жената, поранешната блудница,