Поуки од Светите Отци

“Пред нас стои прашањето: на кој начин можеме да се спасиме? Како одговор ќе ги наведам зборовите на нашиот блажен Отец Силуан: „Ти благодарам Господи и Создателу мој, што милостиво ја смири мојата душа и ми го откри патот по којшто оделе Твоите светители. Ти ги сакаш оние кои плачат и по пат на плачот сите светии оделе кон Тебе.

Св. Јован Новгородски кога со народот ѝ се молел за помош против непријателската војска, познал дека и таа во тој час со солзи се молела на Господа за нив. И Новгород бил чудесно спасен. Како што била ранлива кон распнатиот свој Син, така е св. Пречиста ранлива кон сите неволни, кои и се обраќаат нејзе за помош. Може да се каже дека целата земја е покриена со чудата на нејзината милост.

  Сфатив дека причините за човечката деструктивност се наогаат во обилноста на матерјалните добра, зашто тие не му даваат на човек да го почувствува Божјото присуство и да ја почитуваат Неговата наклонетост.

Доколку сакате некој да го оддалечите од Бога, дајте му матерјални добра и тој истиот час засекогаш ќе Го заборави.

Зашто и беззаконието, па, според тоа, и демоните, и страстите, и гревовите се гнев Божји, како што Му говори Исаија на Бога: „Ти се разгневи, зашто ние одамна грешевме“ (Иса.64,5). Човекот може да избега и од овој гнев, ако е непрестајно внимателен спрема своето срце, ако се моли и ако усрдно се бори да биде внатре во своето внатрешно живеалиште.

 ·Што е Проскомидија? Еретиците немаат Проскомидија. Проскомидијата е уводниот дел на Литургијата, нејзин пролог. Таа е нашиот допир со Небесното Царство и Небесното жителство.

  Во почетокот кога Бог го создал човекот, го поставил во Рајот (како што ни кажува божественото Свето Писмо) , украсувајќи го со секаква добродетел и давајќи му заповед да не јаде од дрвото кое било во средината на Рајот. 

Единствена животна вредност е семејството. Кога ќе пропадне семејството ќе пропадне се,
и свештенството и монаштвото, ќе пропадне светот.
Бескрајни се маките и тешкотиите на светот. Едно сеопшто распаѓање на цели семејства. Повеќето од домовите се полни со несреќа,

Сега кога вашите деца се сеуште мали, должни сте да им помогнете да разберат што е добро. Тоа и е најдлабоката смисла на животот.
Старец Пајсиј Светогорец е еден од најзначајните и најважните светогорски старци од 20-от век, православен христијански монах кој во изминатите децении стана еден од најсветите личности во Грција.

Молитвата ги заменува сите разоноди, сите потреби – сѐ она без кое обичниот човек не би можел да живее. Почиста, побезгрешна и посвета работа од молитвата нема. Кратките одмори од молитвата (треба да) претставуваат богомислие, созерцание, испитување на Божјата волја и преиспитување на својата совест. Монахот за молитвата жртвува сѐ, а молитвата не ја жртвува за ништо.

За да ја зачуваме благодатта на Светиот Дух, мораме да се воздржуваме од секакви помисли што не му угодуваат на Бога, ни вели Старец Силуан Атонски. Еве го нашиот проект. Тука е нашето духовно одгледување. Што се однесува до вечното спасение, тоа никогаш не завршува. Почнуваме и почнуваме повторно без крај.

Љубовта не гледа на недостатоците на својот ближен. Таа ги простува грешките, ги толерира лошите навики…Избегнува да критикува.
Несреќна е за сарказмот. Ги растура сомневањата. Не прифаќа клевета. Таа не пресудува или јавно разобличува. Ги покрива сите недостатоци на љубезен и храбар начин…

Кој оди по патот на духовното внимание, не треба да му верува на своето срце, туку должен е дејството на неговото срце и живот да ги проверува – дали му се во склад со законот Божји и со вистинските животни подвижници, кои поминале низ тој подвиг. Така, полесно можеме да се избавиме и од лукавиот и вистината да ја видиме појасно.

Поголема благодарност треба да им оддадеме на оние што нe боцнаа со што излегоа трњата од нашата душа, отколку на оние што бесплатно ќе ја ископаат нашата област и ќе ни ја покажат нашата скриена непозната ризница. Не му користи некому да ги струже своите колена со неброени метании

Вистинските христијани на сите времиња, највнимателно се чувале од отровот на смртоносната ерес и другите лажни учења. Тие неотстапно го почитувале догматското и моралното предание на Црквата. Не само што православно верувале во Светата Троица, туку и својот живот, своите подвизи и своето однесување го насочувале кон преданието на Црквата. Карактеристична црта 

 „Се смета дека една од главните одлики на војсководецот во битките на овој свет е да не паѓа со духот при секоја промена на среќата, туку е непоколеблив, како камено срце, и во својата цврстина донесува најразумни и најкорисни одлуки,  доведувајќи ги во недоумица  со таа  цврстина,  своите непријатели, ослабнувајќи ја нивната дрскост и влевајќи ѝ храброст на својата сопствена војска.

„Плотскиот човек не може да го разбере духовниот, за него сè што зборува духовниот е измислица, бидејќи небесната логика е сосема поинаква од земната. Но, кога разговарате со телесен човек, тој постепено може да сфати дека на крајот на краиштата нешто го движи светот, дека во вселената има хармонија, а на земјата дисхармонија...

Удостој ме во сите денови од мојот живот да му угодувам на човекољубивиот Бог. И додека се наоѓам во овој многустрадален живот, Владичице, закрилувај ме и заштитувај ме. Кога патувам патувај со мене, кога странствувам придружувај ме, кога спијам закрилувај ме, кога сум болен исцели ме.

 Таа сила и таа благодат Господ им ја подари јавувајќи се на самиот ден на Своето воскресение, односно на Денот Господов. Потоа, по истекот на седум дена, повторно им се јави на истиот начин, во тој ист дом, Самиот обновувајќи го Своето празнување и приведувајќи го сомнежливиот Тома во верата. Согласно

Кога срцето ги прима демонските стрели со болка што пече, така што човекот чувствува и мисли дека стрелите ги носи во себеси, - тоа е знак дека неговата душа искрено почнала да ги мрази страстите. Тоа е почетокот на очистувањето.